Oke, en nu?
 

Ok, ik heb een kutavond/nacht.
Ik zit op de rand van zelfmoord. Nou jah, ik heb het geprobeerd.
Ik had medicijnen bij de hand en ik heb geprobeerd een overdosis te nemen. En gelijk nadat ik alles naar binnen had gewerkt raakte ik in paniek. Ik ben naar beneden gerend en ben boven de toiletpot gaan hangen en heb mijn vinger in mijn keel gestoken om alles uit te kotsen. Blijkbaar genoeg uitgekotst anders typte ik dit niet.
Maar ik weet het nu totaal niet meer wat ik wil, wat ik moet.
Ik wil niet meer verder door hier en tegelijk kan ik geen zelfmoord plegen omdat ik Edith, Annemarie en Irene niet achter kan/wil laten.
Ik weet niet wat ik met mezelf aan moet. Ik durf niet eens naar bed op dit moment omdat ik dan een trap op moet en ik mezelf niet eens meer vertrouw.
Ik ga het dadelijk toch wagen denk ik.
Maar wat moet ik dan? Ik wil niet langer door....:(
Ik weet echt niet wat ik moet doen......

Doorbijten. Je sterk houden. Jezelf moed inspreken. Hoe kut vandaag ook was, morgen wordt 't beter. Anderen hangen van je af, je zegt 't zelf. Hen mag je niet in de steek laten.

Meer kan ik niet zeggen denk ik...

Sterkte...

idd gewoon doorgaan, je kan ook niks anders...
Humor helpt (je sig :D)

Besef ook dat als je problemen hebt ofzo, dat zelfmoord niks oplost. De problemen veranderen niet, jij zelf rent er alleen weg voor, en dat heeft helemaal geen zin. En zoals je zelf al zegt, waarschijnlijk doe je er nogal wat mensen pijn mee.

Sterkte!

(opnieuw) hulp zoeken. Aan Edith, Annemarie en Irene denken op de momenten dat je het moeilijk hebt. Echt nuttige tips heb ik ook niet, sorry, ik wou dat ik iets kon veranderen. Zelfmoord lijkt me idd niet echt een 'oplossing'. En ik denk ook niet dat je het echt wilt (je wilt wel weg, maar dood is wel weer een heel grote stap), vaak realiseer je je dat op het moment dat het er toe doet of toe lijkt te doen: je gaat die pillen weer uitkotsen. Accepteer dat je er kennelijk toch zo over denkt en probeer iets te veranderen. Misschien doe je dat al wel, zet dat dan door!

In iedergeval kun je het beste hulp gaan zoeken.

Ik herken zo'n beetje jouw situatie. Soms zit ik er ook echt door en kost het me heel veel moeite om niet die stap te zetten naar zelfmoord. Ik heb wel al een overdosis geslikt. Maar dat is niet gelukt en ik ben in 't ziekenhuis terechtgekomen. Ik weet niet of je zin hebt om te mailen.
Je mag altijd: medea00@hotmail.com

Als je zelfmoord pleegt,
moet je je leven nog een keer overdoen.
Dat is mijn mening;
is dat wat je wilt?
Zelfmoord lost niets op. Als je weet dat je problemen hebt, en dat weet jij, anders postte je dit niet,
dan weet je ook dat zelfmoord de problemen niet oplost maar ontwijkt. Je wil ook geen zelfmoord plegen. Had je anders die pillen uitgekotst? Ik denk dat het belangrijk is dat je dit tegen iemand vertelt die jij vertrouwt. Die kan je hulp geven, als is het maar door met je te praten over je problemen. Probeer het gewoon. Het is echt geen schande iemands hand vast te pakken als je in het ravijn dreigt te vallen. Pak die hand, en laat jezelf helpen, want geloof me, geluk is echt mogelijk!!

Wat is er precies gebeurd wat jou op de rand van zelfmoord heeft gebracht? Je schreef dat je een rotavond/nacht hebt gehad, maar waarom was dat dan zo?
Blijkbaar heb je toch spijt gekregen van je poging omdat je naar beneden bent gegaan om de medicijnen uit te braken. Uit je post blijkt ook dat je eigenlijk geen zelfmoord wilt plegen omdat je je zussen (dat neem ik althans aan dat ze dat zijn) niet achter kan of wil laten. Ik ben in ieder geval blij dat je er zo over denkt, want zelfmoord lijkt misschien wel een oplossing (althans voor jezelf), maar is het niet, zeker niet voor diegenen die je na je dood achter zou laten en zich vertwijfeld af zouden kunnen vragen hoe het in vredesnaam zo ver heeft kunnen/moeten komen.
Je wilt niet langer door, maar realiseert je gelukkig dat zelfmoord geen oplossing kan zijn. De enige oplossing die ik je zo kan bieden is om hulp te gaan zoeken (desnoods via je huisarts) om er met iemand over te kunnen praten en zo een voor jou en je omgeving acceptabele oplossing te vinden. Indien je er behoefte aan mocht hebben om er met mij over te praten kun je me bereiken via mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.

ik zal nu wel iets heel onzinnigs gaan zeggen, maar ik wou het toch ff zeggen..
Kijk es naar je avatar

jongen. houd je sterk. je kan het aan.
geen zelfmoord plegen. doe je mensen pijn mee :(
er houden genoeg mensen van je.
*geeft hug*

sterte.

patrick

Joey, you know I never want to lose you. En ik zal je altijd op alle manieren helpen die ik kan. maar de enige manier die ik nu kan bedenken is aan je denken, hopen, en je vertellen dat ik zo veel van je hou. Maar ik wil je wel te weten, zoals ik al eerder heb gezegd, dat ik je zal laten gaan als de tijd daar is. Zoals je zelf al hebt gezegd: Ik zie mezelf geen 50+ worden. Dus er komt een tijd van afscheid. Maar ik wil je vragen zo lang mogelijk vol te houden. I'll be your candle in the darkness. Ik hou echt heel veel van je.... En ik zal je altijd dankbaar zijn voor de korte tijd dat jij nu mn beste vriend bent.

You're in my heart, I love you....

Edith

Oke, deze kan eigenlijk nu wel dicht.

@Cryptic Winterstorm:
Das leuk bedacht maar ik ben Atheist. Dus die hemel enzo... nee dank je.

@Vleermuissie:
Jah, lijkt me eigenlijk wel duidelijk :(

@Mathfreak:
Niet dat ik het niet op prijs stel maar ik praat liever met leeftijdsgenoten/lotgenoten. Toch bedankt. En ik ben enig kind dus het gaat over een aantal goede vriendinnen van me.

Aan de rest:
Bedankt :)

as u wish :)