Leven opgegeven
 

Jij die huilde om mij.
Te laat, ik verlaat
wat wij hadden gemeen

Eén traan drupt langzaam.
Het glijdt, ik vermijd
snel jouw droevige blik.

Ik, in het donker,
roep aan jouw naam.
Heel even wilde ik leven

Nu alles opgegeven

Mijn inspiratie is de afgelopen weken gedaald tot ongeveer 0%. Langzaam krabbel ik nu weer omhoog. Vooral een experiment met rijm.

ik vind 'm mooi!
die rijm maakt het leuk, het leest lekker door!
jup, toppie (y) :D

wat wij hadden gemeen

Niet mooi, loopt niet

Verder loopt het best redelijk, het is simpel, heel gerijmd, maar best leuk :)

Klopt. Ik zit er zelf ook al mee.

wat hadden wij gemeen,

wat wij gemeen hadden.

zoiets dan?
ik kan er niks aan doen, maar juist die kromme zinnen maken het leuk!

die zin stoort me niet...alleen het einde...

Heel even, ik heb gegeven

mijn leven, nu opgegeven


2x gegeven leest wat moeilijk weg en naar mijn mening trekt het ook de rest meteen uit zijn context, terwijl er toch een leuke structuur inzat...

Ik heb het gewijzigd. :) Voor die andere zin, die mij eigenlijk wel stoort :D ben ik nog iets aan het bedenken.

Hoe het gerijmd is (is dit goed Nederlands :confused: :p) vind ik wel mooi :) En verder ben ik niet goed in kritiek of iets dergelijks geven, dus ik vraag me af waarom ik reageer. ;)

In ieder geval, ik vind em mooi. :)