naamloos
 

met een hoofd vol gedachten.
Een hart vol hartenzeer.
Zoals de trein stopte,
zo reed hij ook weer.

Met stukken glas maar geen scherven.
En een boek slechts voor de sier.
Zoals het hart al eens brak,
breekt hij hem nu weer.

Met trillende handen.
En met ogen vol tranen.
Toch ben ik dankbaar dat,
ik me er nog eenmaal mocht wanen.



al even slecht...hoe dan ook moest ik het even laten lezen.

Wat hij is niet mooi...Hij is zo verschrikkelijk mooi,zo mooi en herkenbaar...*klapt voor jou!!!*
(y)Wauw!!

idd (y)

Ik heb wel betere van je gelezen, maar dat maakt deze absoluut niet slecht. Hij zit nog ver boven het 'gemiddelde DoP niveau' als je daar van kan spreken...
Maar omdat je zelf weet dat je beter kan, vind je het al snel slecht...

:)