Hartkloppingen bij bukken..
 

Ik heb al een paar weken last als ik buk dat me hart dan ineens als een gek tekeer ga. Ik heb daar voor niet gerend of iets dergelijks. En ook al buk ik heel langzaam.. zodra ik dat doe dan gaat mijn hart gewoon tekeer als een gek.

Ik had wel al is vaker last bij een kleine inspanning dat hij op hol sloeg. Ik ben hier toendertijd ook is voor naar de dokter gegaan. hier kwam niet echt veel uit.

Weet iemand misschien wat je hier aan kan doen?

Yep
ik heb precies hetzelfde gehad
maar toen de stress overwas, ik meer ging slapen en meer ging sporten, ging het grotendeels weg,
nu heb ik het nog heeeel soms;
maar van dat bukken, dat vond ik ook altijd zo raar!!!

hmm ik weet niet of ik echt stress heb.. (ja misschien om school)..

Maar of het daarvan komt.. tsja.. ik vind dat van dat bukken echt heel irritant.. want dan kom je weer overeind, terwijl er misschien wel een groep mensen om je heen staat.. en sta je daar met een hart wat tekeer gaat en waarvan je denkt, ik moet echt gaan zitten..

Ik baal er dan ook ontzettend van..

Bij mij ging mijn hart dan niet echt tekeer,
het was gewoon een kleine klopping,
een kleine tik...
het kan trouwens ook een mineraal- en/of vitaminetekort zijn. Een ijzertekort kan dit bijv. veroorzaken. Heb je nog van meer dingen last?

Hmm heb je icq ofzo? praat wat persoonlijker.. :P

Maar uhh.. als ik ochtends opsta.. dan zie ik zwart heel ff.. paar tellen maar dan zakt het wel weer weg.. maar je merkt het wel..

Dat is heel normaal.

Ik heb hetzelfde, gister was m'n hart echt als een idioot aan het bonzen, 'k hoorde verder helemaal niets meer en was ook echt aan het hijgen. Ben toen gaan liggen, maar 't duurde echt verrekte lang.. Alsof ik echt heel hard had gerend oid, terwijl ik dat helemaal niet gedaan had.
'k Ben maar weer ijzer gaan slikken, kijken of dat helpt... Verder zorgen dat je wat sport, doe ik nu elke ochtend een uur of twee lang (opdrukken, rekken, strekken, gewichtjes etc). Dat helpt volgens velen wel :)

Succes!!!!!

hmm.. nee dat zwarte is anders, want dan zie ik daarna heel de kamer draaien en moet ik me even vastpakken aan me bureau (staat het dichtste bij)..

En dat kan ik ook zo midden op de middag hebben.. dus het lijkt me niet dat dat "normaal" is..

Ik heb in het verleden leukemie gehad, en daar had ik die klachten ook bij.

Misschien moet je je opnieuw laten checken op leukemie?

Of iig,
leukemie is toch een aantasting van de rode bloedcellen? Dan kan het zijn dat het idd een ijzertekort is?

hmm Leukemie is bloedkanker..

Uhh.. tsja.. ik ben nooit zo paniekerig of het terugkomt. Het is nu 1,5jaar weg. En ik heb pas een februari weer een controle afspraak.. en tsja.. als het terug is.. weer.. dan zou ik GEK worden :P

Ja,
maar ik geloof dat leukemie de rode bloedcellen aantast,
waarin ed zuurstof vervoerd wordt. Bij een ijzertekort, zijn er te weinig rode bloedcellen om ijzer te vervoeren, geloof ik! Dan kun je dus dezelde klachten kirjgen! Eet je vlees? Veel?

Hmm niet zo gek veel eigenlijk.. Ik lust alleen maar wost en dergelijke..

Hmm leukemie is uhh dat je beenmerg een bepaald soort dingen niet meer goed afmaakt. Dat worden dan blasten genoemd... en dan heb je dus leukemie.

Ik ben er 2jaar vooer behandeld (dat is standaard bij ALL). En hoelanger het geleden is hoe minder kans je hebt dat het terug komt.

IJzer zorgt ook voor de aanmaak van rode bloedcellen door het beenmerg, geloof ik,
anyways: ga naar de dokter!!

Yeah i know dat het eigenlijk nodig is. Maar wat als het terug is? Dan staat heel mijn leven op zijn kop. Ik loop op het moment stage. (ben wel wat vaker ziek dan gemiddeld) etc..

En daarom probeerik het ook zo lang mogelijk uit te stellen het klinkt vast heel erg stom, maar ja zo zijn mensen weglopen van de werkelijkheid.

Je kop in het zand steken is in dit geval onverstandig, denk ik. Vraag anders of je moeder of een vriendin met je meegaat.

Hmm me moeder gaat meestal wel mee. Toen ik toendertijd ziek was van de chemo. Was ze er ook elke dag. Maar ik bedoel, als het terug is.. dan is al het opgebouwde weer weg.. en dat beangstigd me.

Je moet echt gaan! Stel dat het terug is; hoe langer je er dan mee blijft lopen, hoe groter de kans dat het opgebouwde voorgoed weg is...bovendien, als er niets aan de hand is, neemt het de onzekerheid weg!!

Hmm. okee. ik heb al gebeld.. kan morgen al terecht.. (mij eigenlijk iets te vroeg maar ach..)

Eigenlijk zijn er (gelukkig) best weinig lotgenoten die het zelfde hebben meegemaakt, en als ze er al zijn zijn ze veelal veel ouder..