Aan de waterkant
 

Beetje wat gekrabbeld, experimenteel eens wat anders, korte regels, maar wel redelijk netjes afgebroken dacht ik zo. Ik hoop dat het naar uw wens is. Het was niet naar mijn wens. Maar ja. Bij de laatste alinea ben ik voor de schwung even teruggestoten in mijn normale dichtpatronen. Och vergeeft mijn Muzen toch!


Aan de waterkant

waar niemand ziet
en niemand hoort
waar niemand leest
en niemand stoort

waar adem niet
mijzelf uitblaast en
levens levens
vullen
vullen woorden
lege zinnen en
de liefde
een leeg hart

waar de voeten
van de maan
de handen van de
zon aanraken

waar ik met de
winden speel
en het water
vlammen spuwt

waar het vuur dan
op haar beurt
golven geeft en
jij mij steeds
jouw kant
uitduwt

vertel mij toch nu
waar dat is
vertel mij waar
je hart vertoeft

Daar wil ik je
houden – van
jou – beminnen
en dan
zoenen aan
de waterkant

Ik vind de eerste en tweede strofe echt gweldig :) maar daarna zwakt het ietsjes af vinnik .. en het eind is zo, ehhh cliche! :P .. maar toch, erg mooi!

leukleuk!!
en moooi

mag ik vragen waar je niet tevreden over bent?
Ik vind hem namelijk compleet geweldig...

waar de voeten
van de maan
de handen van de
zon aanraken


dit stukje in het bijzonder...

Maar jij reageert altijd zo positief op mijn gedichten!! :D
Ik zie mijn gedichten liever wat minder traditioneel...meer...vager...:D

Maar bedankt hoor! :)

Mooie woordspelingen
goed ritme, leuke vorm
Orgineel

Ah wat mooi :)
De laatste twee strofen vind ik niet zo geweldig maar de rest is prachtig gewoon (y)

Ik reageer (bijna overigens) altijd positief op je gedichten omdat ik je over het algemeen een van de betere dichters hier vind...Als ik een gedicht van je niet goed zou vinden zou ik dat beargumenteren en even goed kritiek op leveren, maar hier zie ik gewoon niets wat niet goed is.