Vaarwel of tot ziens
 

"Vaarwel of tot ziens"



Ik sprak je handen vannacht
waar woorden geen waarde zagen
in antwoord terug te keren
en het pad in jouw ogen mij zei
dat het niet de juiste tijd was
alleen gelaten te worden


Hardop luisterend hoorde ik
het ritme van jouw zachte hart
dat haar kracht verloren heeft
en in de greep is komen staan
van het lot dat ver buiten
handbereik blijkt te liggen


Mijn ogen wenden af van jouw
nog altijd jong gebouwde lichaam
hoe graag ik je ook zeggen zou
dat het hier nog geen tijd is
voor een vaarwel of tot ziens misschien
ik moet er nu echt vandoor





Ik schrijf nu al een tijdje maar ik zou wel eens opbouwende kritiek willen hebben...

je eerste twee strofes vind ik echt prachtig, de vergelijkingen die je gebruikt en de manier waarop je met woorden speelt, maar in je derde strofe begint het wat "aardser" zou ik bijna zeggen, te worden. Vind ik persoonlijk nogal jammer, omdat je een poetische instelling in je gedicht hebt liggen en dat in de derde strofe lijkt te verdwijnen.

hoe dan ook, nog steeds prachtig begin...