Quotes
 

Wat zijn jullie favoriete quotes? (al een tijdje niet meer voorbij geweest)

De mijne zijn:

`Nusquam est qui ubique est`, van Seneca
en
`Dis eis ton auton potamon ouk an embaies`, van Heracleitos

Misschien is het ook leuk enkele poetische quotes te zoeken? Ik kon geen geniale vinden.

Gaudeamusn igitur,
post iucundam iuventutem,
post molestam senectutem
nos habebit humus.

Ubi sunt qui ante nos
in mundo fuere?
Transeas ad tumulos,
abeas ad inferos,
Quos si vis videre.

Vita nostra brevis est,
brevi finietur.
Venit mors velociter,
rapit nos atrociter,
nemini parcetur.

en vervolgens:
Nunc est bibendum.

odi et amo
Kan alleen ff niet op de naam komen van wie die quote is, misschien later wel...

Klein foutje ;) , achter 'gaudeamus igitur' komt eerst nog 'iuvenes dum sumus' en dan pas 'post...'

Zelf ga ik voor 'amantes amentes', weet alleen niet van wie.

*na lang zelf nadenken*
Volgens mij Vergillius, kan dat?

Odi et amo. Quare id faciam fortasse requiris.
Nescio, sed fieri sentio et excrucior.
(Catullus 85)

Ik haat en bemin tegelijk. Waarom ik dat doe, vraag je misschien.
Ik weet het niet, maar ik voel dat het gebeurt en dat ik erdoor wordt gekweld.
(bron: Prisma Latijnse citaten en gezegden)

Kommer en kwel.

Ikzelf ben niet bij uitnemendheid geinteresseerd in kernachtige quotes. Quare hic sim, fortasse requiris. Wel, omdat, gedachtig aan Evito's innige en openlijke vriendschap met zijn geest, ik het volgende citaat, quote, si vis, van Sallustius het memoreren waard vind: Sed multi mortales, dediti ventri atque somno, indocti incultique vitam sicuti peregrinantes transiere; quibus profecto contra naturam corpus voluptati, anima oneri fuit. Eorum ego vitam mortemque iuxta aestumo, quoniam de utraque siletur.

Enigszins, ieder geval.

ow ja, bedankt! (y)

*wijst naar sig*

Amor vincit omnia en
Sum quod eris
(niet dat je dat wilt, ofzo, maar ik vind hem toch gewoon mooi...)

Dat komt toch uit Ovidius' Metamorhoses (Pyramus et Thisbe)? Of zit ik er nu naast?

En als ik ook iets aan Domingo mag vragen: ik heb erg weinig ervaring met Latijns literatuur (ik heb me tot dusver meer met prozaïsche werken/lectuur beziggehouden: Caesar, Sallustius [lastige auteur trouwens] e.d., waar de woordvolgorde wat minder merkwaardig is). Derhalve is mij niet geheel duidelijk hoe de vertaling moet luiden van jouw citaat. Komt "één nacht zal twee minnaars verliezen/te gronde richten/?...de lichten/ogen staan/liggen onbewogen in hun trieste oogkassen" in de buurt?

Jeps..

una duos (...) nox perdet amantes... > komt uit Pyramus en Thisbe

lumina maestis stant inmota genis... > komt uit uhm... *even vergeten*, ik dacht ook uit Ovidius' Metamorphosen Pyramus et Thisbe, maar ik weet het niet meer zeker


Ja zoiets :)

una duos (...) nox perdet amantes...
Een nacht zal twee geliefden ten gronde richten.

lumina maestis stant inmota genis...
Onbeweeglijk staan haar ogen in (haar) bedroefde oogkassen
(ze is dood)

Voor zover we in de klas Sallustius hebben gelezen, vind ik niet interessant + moeilijk.

Merci. Coniuratio Catilinae vind ik trouwens wel leuk, maar inderdaad lastig. Sallustius bedient zich ook van erg ouderwets Latijn. Geen "cum", maar "quom", geen "cuique" maar "quoique", etc.

Pecunia non olet.
Cave canem.
Veni, bibi, cedi. (Ik kwam, ik dronk, ik viel)

CARPE DIEM :D :D
meer ken ik er nie :( :o

1. Zie me sign (van eh.... weet ik veel)
2. Trebuchet habeo. Nisi pecuniam omnen mihi dabis, ad caput tuum saxum immane mittam (www.ripcord.ws (beetje aangepast zodat ie van toepassing is :D )
3. Nog een maar die weet ik nie meer...

hummm k weet ff niet meer hoe het ook al weer was in het latijn, maar de vertaling daarvan is "wat Jupiter mag, mag een rund nog niet".

Overigens ben ik van mening dat Carthago vernietigd had moeten worden :p?

Quod licet Iovi, non licet bovi

Als ik deze hoor, moet ik altijd meteen aan de andere uitspraken uit Via Nova denken:

Festina lente - haast je langzaam (geweldige spreuk)

merhercle! - Bij Hercules, oftewel shit!

Dis een cool topic :p
Mja ben ik weer errug orrigineel:

Quod Licet Iovi, non Licet Bovi
*via Nova*
Odi et amo (oma te ido :D )
*Catullus*
Carpe Diem
*week niej*

...hmz..k kom wel weer trug als ik wat orriginelere quotes gevonden heb whaha (y)

"Memento mori" Niet erg origineel, maar ik vind het toch wel wat.

"Mortiurii, te salutant!" Ik weet niet precies of deze zo goed is, maar de uitspraak vind ik benoemenswaardig.

"Cave canem" en "pecunia non olet" zoals eerder genoemd vind ik erg leuk.

Morituri te salutant. "Morituri" is de mv. participium futurum van "mori". Heel strikt genomen staat er dus: de zullen stervenden groeten je/u.

Eigen bijdrage: non scholae, sed vitae discimus. Argh, hoe vaak ik deze niet heb moeten horen als indolent scholiertje. :)

Die zin hadden we laatst nog in een Duits tekst :D
ik ben het er overigens niet mee eens :p

Waarom niet? In het huidige onderwijssysteem klopt het misschien niet omdat we teveel nutteloze leerstof in onze schoot geworpen krijgen, maar zou het leren op zich niet voor het leven moeten zijn?

precies, zo denk ik er ook over :)

Het leren op school zou voor het leven moeten zijn, maar nu met die 2e fase krijgen we (m.i.) teveel en te verschillende informatie...

Maar met de uitspraak bedoelt men ook niet het karakter van de school weer te geven hoor!

non scholae, sed vitae discimus
"Niet voor school, maar voor het leven leren wij

Die uitspraak bedoeld idd dat je voor het leven moet leren.
Echter, ik heb meer het gevoel (met het huidige schoolsysteem) dat we niet voor het leven leren (zoals de uitspraak bedoelt), maar meer voor de school/resultaten leren.

Ik ben gewoon anti 2e fase :P
De opzet daarvan is wel goed, maar uitwerking is bagger

Nee, ok, ik geef je helemaal gelijk. De 2e fase heeft mij moe en lamlendig gemaakt!

:o

Ik neem toch aan dat je hiermee gewoon een grapje bedoelt te maken en niet denkt dat het genitivi zijn he!!

*staakt moeilijke post*

Het zíjn genitivi.

Dativi. :P

Leren van iets zou in het Latijn denk ik opgelost worden met een ablativus causae, of iig een ablativus. (Leren door iets)

Dit zijn respectievelijk de dativus incommodi en de dativus commodi

ter aannemelijk bewijs: in mijn oude Fortuna grammatica-boek stond dit als voorbeeld bij de dativus

hmm, het zou grammaticaal wel kunnen (aangezien ze volgens mij volgens het rijtje serva gaan

enk:

nom. serva
gen. servae
dat. servae
acc. servam
abl. serva

maar het kan ook dativus zijn, en gezien de context lijkt me dat ook het meest logische.

Niet van school, maar van het leven leren wij. <-- dat kan niet juist zijn. Diovai heeft dus gelijk. Immers, zo Dminors vertaling juist is, dan moesten de respectievelijke substantiva in de ablativus staan, niet in de genitivus. In de zin van "discere (ab) schola/vita".

misschien is het wel een gerundium/gerundivum (?)

die hebben toch hele andere uitgangen :confused:

Ja. Schola en vita zijn substantiva. Zonder pretenties tot volledigheid: gerundi(v)um is van toepassing op werkwoorden. Gerundium is de zelfstandige vorm van het werkwoord (van het lopen word ik moe). Gerundivum is het als bijv. naamwoord gebezigde passivum van een werkwoord, dat een moeten of behoeven aanduidt (de bekende "puer vocandus est", de jongen moet worden geroepen).

Nou ja, het hoeft toch niet? Misschien zijn het algemeen geaccepteerd dativi, maar had de auteur genitivi bedoeld. Alles is mogelijk met zo'n zinnetje, en dit gaat puur op het gevoel. Zo hou ik er bijvoorbeeld nog wel een paar leuke interpretaties van Ovidius e.d. op na. :D:o

De genitivus heeft niet die functie die 'leren van' uitdrukt, maar goed
die interpretaties van Ovidius wil ik wel eens horen, laat eens horen!!

Nou ja, mijn docente latijn die betitelt alles meteen als beeldspraak dit en beeldspraak dat...
Moet ze niet doen; als Ovidius in een poging tot een Homerische vergelijking vormen het heeft over bloed dat zo hoog spuit als ware het een gebroken pijpleiding (Pyramus en Thisbe) en zo bijna tot in de boom komt, dan kan je dat volgens mij best gewoon zo lezen. Verder zegt ze dat je het met een glimlach op je mond moet lezen allemaal.. waarom in hemelsnaam? :confused: Nou ja, zo zijn er nog wel meer voorbeelden te bedenken. :)

Ja precies. Ik houd ook van letterlijke vertaling. Maar Ovidius gaat toch vaak wel dieper. Je vraagt je wel af of hij nu bij alles een beeldsprakige ondergrond heeft gehad, maar ja. Dat kan best. Het was een geniale man!

Tsja, in ieder geval iemand die tijd over had, pfff.. :D

Haha gosh nou,
maar ik heb eens gelezen dat de gemiddelde dichter in die tijd 1-2 regels per dag deed (lijkt me nogal weinig, ik heb het ook eens geprobeerd en kwam met mijn matige Latijnse kennis ook tot 2 regels op 1 dag), maar dat Ovidius er 7-8 deed op een dag!

Waarom zou dat eigenlijk niet sneller gaan? Je kunt toch ook een tekst eerst globaal opzetten en dan verder in de dactyli en spondees en het metrum enzo aanpassen (ook de vaak toegepaste dingen in metri causa zijn daar wel een makkelijk hulpmiddel bij). (Niet dat ik het zelf ga proberen ofzo.. :o:p )

Ja, misschien doet hij dat ook wel. Maar vooral in poezie, als het niet verhalend is (zoals de Tristia) is dat misschien lastig, omdat het om heel gedetailleerde dingen gaat, die regel na regel heel erg op elkaar inspelen. En er zit vaak een lastige, of verborgen verhaaldraad in...

'Carpe diem' vind ik persoonlijk best een mooie :); mijn motto :p.

(y) wou ik ook zeggen:D
carpe Diem geschreven op de apollo tempel te delphi...zucht(droomt weg) :D

De bello phallico
Marcus antonius
Grandiloquosimus
Victor in spe

Gloria sua nunc
Eiaculatio
hinc illae lacrimae
vanitasivae


hekeldicht, toegeschreven aan Octavianus. Gereconstrueerde kopie naar een in Pompeï aangetroffen tekst

Marcus antonius sprekend(parlando dus): "met een denarius zou'k er al zijn.. Jezus, als pauper plus hyperneuroticus ben'k aan de terminus van mijn Latijn"

Aldus Drs P. (Alwaar ik dit hele Forum mee aan het volladen ben.)
Het zijn hele aparte gedichtjes, met een metrum wat zich vooral goed leent voor hardop voorlezen.