Zaterdagavond
 

Het was op een Zaterdagavond

Ineens stond je daar
Je viel me ook meteen op. Die grote bruine ogen van je.
Het was net of deze wat tegen me wilde zeggen.. wat dat precies moest zijn werd me niet duidelijk, daar was het contact te kort voor. Achteraf mijn eigen schuld..
Op de een of andere manier beangstigde het me, iemand die zich in mij interesseerde, iemand die naar me keek.. ik wist niet goed hoe ik moest reageren op die vragende ogen, met hun verdringende gedachtes erachter. Toch voelde ik me erdoor aangetrokken, waarom wist ik niet
Was het omdat je gewoon zo aantrekkelijk was? of was het omdat ik me alleen voelde.. alleen in een massa van mensen.. mensen die dansten, plezier maakten.. dronken op hun geluk…
Mensen die misschien net zo onzeker waren als ik, of juist het tegenovergestelde.
En tussen al die mensen door, zag ik jou starende ogen.
Ik besloot het voordeel van de twijfel te nemen, en terug te kijken.
Er ging een rilling door me heen.. het leek net of we met elkaar verbonden waren, of jou gedachtes even de mijne waren, en anders om…..op dat moment was een minuut in de realiteit, een eeuw in mijn droom.. onze droom… en het voelde zo goed
weer een wirwar van mensen, ik raakte in paniek, want ik zag je niet meer.
Toen de menigte voorbij was, drong het tot me door

Je was weg…



Er ging een dag voorbij, een normale dag, zo als alle andere dagen die ik meemaak in mijn leven.
Maar vandaag veranderde dat..
Zoals altijd op school haalde ik wat te drinken uit de automaat. ik betaalde en pakte mijn blikje cola.
Toen ik neigde op te staan was er weer die rilling, en een seconde later twee starende ogen die in de mijne keken. zo vertrouwd, zo bekend.. die ogen.. heb ik eerder gezien
En dat klopte.. het waren jou ogen.
De ogen met hun verhaal, die mij die zaterdagavond zo veel verteld hadden
De ogen die dwars door mij heengekeken hadden, en de ogen die zo snel als ze gekomen waren ook weer weg waren geflitst.
Ik stond daar.. verstijfd. En jij keek me aan.
Even voelde ik hoe er zich een glimlach op m’n mond vormde, een intens gevoel van geluk stroomde door mijn bloed, naar m’n hoofd.. ik voelde dat ik een kleur kreeg.
Ik strekte mijn rug, en begon voor jou langs mijn weg naar de aula.
Dit zal ik niet snel vergeten, en ik hoop …

Dat ik je morgen weer zie..

Leuk verhaal. Ik vind het wel mooi. Ietwat slordig in je typen? Hoofdletters en punten en zo.

mooi verhaal, echt! je schrijft gevoel op een goede manier, prettig te lezen. Schrijf je vaker? Heb je meer?

(y)

Leuk, boeiend. Wat ik wel een nadeel vind is dat het eerder gedachten lijken dan een verhaal, probeer het eens in een echte verhaalvorm te gieten. :)
Dus minder punten, minder pauzes. Vertel de lezer dat je wacht, laat ons het niet zo merken, d.m.v. een overdosis punten.


"Het was net of deze wat tegen me wilde zeggen"
Je hebt hier hier over ogen, dat is meervoud. Wilde moet dus wilden worden.
"waarom wist ik niet "
Leesteken aan het einde van de zin.
"of was het omdat ik"
of: hoodletter
"zo als"
Aan elkaar: zoals
"Zoals altijd op school haalde ik wat te drinken uit de automaat. ik betaalde en pakte mijn blikje cola."
Redelijk dubbelop, onder drinken uit een automaat halen wordt over het algemeen verstaan dat je er geld in doet en het blikje pakt.
"zo vertrouwd"
Hoofdletter
"het waren jou ogen"
Bezittelijk: jouw
"heengekeken hadden"
Beter: heen hadden gekeken
"en begon voor jou langs mijn weg naar de aula."
Kromme zin

Bedankt!

Ik heb veel aan jullie commentaar.
het was iets wat ik even snel op papier heb gezet, dus inderdaad wat rommelig :rolleyes:

Maar in ieder geval bedankt voor de tips!

haha dankjewel!
ik schrijf wel vaker ja, heb ook wel meer.
dus als je het interessant vindt, :p

ik hoor 't wel

mooi geschreven... ik mag je stijl wel, lijkt beetje op de mijne hihi maar zeker geslaagd en schrijf gauw meer!!!
(y)

knap gedaan

Leuk verhaal. Ik vind wel dat je iets teveel pauzes hebt. Er kunnen er wel in, maar nu heb je er een beetje te veel, wat het verhaal vertraagt.
Ook zijn het idd meer een soort gedachten, maar ik zou dat maar een beetje aanpassen. Niet te veel, dan ga je de hele stijl aanpassen en dat zou jammer zijn, ik vind het namelijk wel grappig. Wel zou ik er iets meer verhaalvorm ervan maken, dan is het iets beter te volgen, maar het is de vraag of je dat wel wilt.

(y) (y) (y) (y) (y) (y) (y) (y) (y) (y) (y) (y) (y) (y)

Nou, dat vind ik juist leuk zo.

ik weet niet, ik schrijf vaak in 'gedachtenvorm'.
dat schrijft gewoon het fijnst.
maar ik zal kijken wat ik kan doen!

nog meer Tips? ;)

heeej wen, heb je nog meer van dat soort verhalen? stuur eens n keer als je wilt?! (y)