Verloren geboorte
 

ik.weet niks te zeggen!! tranen in me ogen en echt een heeeeeel mooi gedicht is dit! :( :( :(

zou je t misschien ook naar me kunnen mailen???? :(

*gepaste stilte*....

Ik vind hem idd zelfz heeeel mooi... joah...

wat iotje zegt duhz...

^o_0\

prachtig...echt heel erg mooi!!

echt mooi,stilte....

Beetje mijn posts aanpassen, hè? :mad: ;)

'k vind hem, net als de rest, erg mooi. Maar wat me niet helemaal duidelijk is, wie sterft er nou? De vrouw, het kind of allebei? Of zie ik het te 'materieel'?

Dit stukje vind ik het 'minst mooi'. 'vol ongeloof met tranen droog', die zin vind ik niet kloppen oid...en 'als toen hij vocht voor het leven' is me iets te vaag.

Van dit snap ik de tweede regel niet helemaal...en de laatste twee regels vind ik het mooist.

Lijkt door het commentaar misschien dat ik het niet mooi of goed vind, maar das niet zo, 'k vraag me alleen wat dingen af ed.

Het onderstaande wordt het antwoord :D

Het gaat in principe om een geboorte die verloren is, de man heeft pijn en verdriet, de vrouw voelt zich verloren maar blijft eigenlijk leven ze is alleen mja hoe zeg je dat levenloos ofzo
Maar het kindµ sterft.

Vol ongeloof met tranen droog
Hier gaat het om de man die zijn kind ziet sterven, zijn vrouw ziet kapotgaan van verdriet en het nog niet echt beseft, het niet gelooft (ongeloof) en vanbinnen huilt hij al, maar dat is nog niet zichtbaar (tranen droog)

Daarna volgt een periode van huilen en vechten voor het leven van het kind, vechten tegen het lot. Maar dit wordt niet beschreven in het gedicht, het gedicht gaat meteen verder naar een tweede periode waar de man niet meer kan huilen. Niet meer omdat zijn ogen geen tranen meer hebben, hij is verloren en kan niet meer huilen als in die periode dat hij nog kon vechten..

verliep het dode wezen lege wegen

Verliep duidt de verleden tijd aan, het kind is er niet meer...
Het is dood (dode wezen), en de wegen in het hiernamaals zijn voor het kind nog leeg...

1) Ik vind het hier jammer dat je probeert abab te rijmen, hierdoor heb ik het gevoel dat er een beetje vreemd ritme ontstaat. Ook heb ik het gevoel dat de 1e zin niet een goede zin in. Misschien als je 'als' weglaat dat dat verdwijnt. Bij zin 3 mis ik een onderwerp...

2) Net als Leo, vind ik tranen droog niet zo mooi. Ik snap niet waarom de man vocht voor het leven en waarom hij niet huilde. Ook vind ik het jammer dat je 2x zoiets zegt... Eerst geen vocht uit ogen, daardoor tranen droog...

3) De 1e 2 zinnen hiervan snap ik ook niet echt. De laatste zinnen zinnen vind ik mooi gevonden. Het contrast nacht/morgen en dat het dan nog rijmt vind ik goed. Dit zijn de beste zinnen uit het gedicht.

Algemeen: Ik vind het niet zo'n mooi gedicht, het is me te vaag en je probeert dingen te moeilijk (voor mijn gevoel) te verwoorden. Verder het een beetje afstandelijk en mysterieus verwoorden vind ik leuk, idee staat me aan, maar het lukt je niet met dit gedicht het goed voor elkaar te krijgen. Sommige zinnen zijn mij te vaag, waardoor ik het niet genoeg snap en waardoor het effect verloren gaat en dat is jammer... Ook komt het door de rijm soms te geforceerd over...
Het gevoel daarentegen is duidelijk, alleen niet van wie het gevoel nou precies is...

Het doel was niet een abab rijmschema te verkrijgen, dat lijkt misschien in de eerste strofe waar het zo is, maar dat kwam vrij spontaan (in hoeverre het volledig spontaan kan komen). De andere twee strofen wijken hier al vanaf en dus geen sprake meer van dergelijk rijmschema.. In tegendeel, elke strofe heeft een ander rijmschema, zo eindig ik met een aabb ;)

De eerste zin is in principe geen 'foute' zin, misschien is hij niet goed omdat je het niet mooi vind, maar fout is hij niet (toch niet voor een dichterlijke schrijfstijl). Er wordt namelijk een vergelijking van een moment gemaakt, de als bij duidt deze vergelijking.

In 'zin' drie staat wel een onderwerp, hangt misschie af van hoe je het leest: Het gaat hier om een moment, namelijk het moment van baren. Ook weer van dit moment wordt een vergelijking gemaakt, het overige van deze 'zin' is 'de wereld schonk' en neem dat als zinsdeel en daar heb je je onderwerp...

Zoals eerder uitgelegd, de man vocht niet voor een eigen leven maar probeerde te vechten voor het leven van zijn kind. Geen vocht uit de ogen, en tranen droog is een overgang in gevoel, eerst niet huilen, daarna wel huilen in gevoelswaarde maar het niet kunnen uiten in tranen.


Die 'zinnen' heb ik ook al eerder uitgelegd.


Ik gebruik niet de duidelijke taal en beeld die ik vaak terug vind in jouw gedichten, ik kan echter niet beweren dat ik hier niet over nadenk. Hoewel het wel een ander denken is dan bij een wiskundig vraagstuk. Ik spreek niet over puzzelen maar de woorden die ik tot me laat komen in een beeld te vormen dat een gevoel weergeeft. Niet alle gedichten moeten duidelijk zijn om mooi te zijn, je moet de tijd nemen en de kans laten om een eigen interpretatie te doen ontstaan :) Btw het gevoel is niet van een bepaalde persoon, het is een schrijver waarvoor de situatie gekend is, en een sfeer rond de gebeurtenis weergeeft.

Ja, 14 min ofzo voor mijn reply. Toen was ik waarschijnlijk al bezig met schrijven, alleen gaat het bij mij nooit zo snel omdat ik er over nadenk en omdat ik nog andere dingen (msn) tegelijk doe, dus dat had ik nog niet gezien toen...

(ik reageer later wel uitgebreider, nu weinig tijd)

Kan ik bijna nog iets anders doen dan me bij de bovenstaande reply's aansluiten. Top gedicht....

Ik vind hem niet zo goed. Het ritme bevat enkele schoonheidsfoutjes, het loopt niet altijd prettig. Ook bevat je gedicht taalfouten, zoals: 'het moment, dat' moet zijn 'het moment, waarop', en de derde zin van strofe één heeft geen onderwerp. De rijm is strofe twee is heel anders dan die in strofe één en dat is heel storend. Ook regel één van strofe drie heeft geen onderwerp. (n)

In regel een staat wél een onderwerp, namelijk de wereld. Neem het zinsgedeelte 'de wereld schonk', dan haal je daar een onderwerp uit, toch? In mijn gedicht komt er enkel een tijdsbepaling/vergelijking bij... Namelijk 'toen, net zoals bij het baren, schonk de wereld'... Alleen heb ik me niet geheel vastgegrepen aan een dagelijkse structuur en een beetje gespeeld,.. dit had ik eerder al uitgelegd dacht ik

In de eerste regel van de derde strofe staat nog geen onderwerp neen, inderdaad.. Maar die 'zin' gaat verder op de tweede regel en daar vind je je onderwerp dat je blijkbaar zo graag hebt :p

De rijm heb ik spontaan laten komen, dus niet met een echte structuur, waarschijnlijk daarom dat hij zo wisseld en begrijpelijk dat hij voor sommigen stoort :)

Sterk gedicht! Ik vind het wel een beetje hard gebracht, maar misschien heb je dat wel zo bedoeld.

Het zinnetje " de man wacht bij de vrouw " vind ik eigenlijk iets te "gewoontjes" voor dit gedicht.

Maar hij schept wel meteen een beeld bij het gedicht had ik persoonlijk het idee.. Zie je het niet als je die zin leest, een jonge man vol van bliijdschap maar dan toch ook weer niet omwille van wat er aan het gebeuren is, de paniek van de man die zijn vrouw ziet lijden, die zijn kind ziet sterven..

Maar ach :) misschien heb je inderdaad wel gelijk :)

vind 'm mooi...

elke strofe heeft inderdaad een ander rijmschema, een abab, een abcc en een aabb, en ook heeft elke strofe een ander metrum, de eerste een __^__^, de tweede een _^_^, de derde een ^_^_
Ik vind dit niet storend, het is juist wel verfrissend, zorgt voor wat afwisseling...
en ook je vaagheid is goed... als het te duidelijk wordt is het geen gedicht meer

wat Gothic en Evito zeggen, dat er niet in elke regel een onderwerp voorkomt, begrijp ik niet helemaal. Moet in een gedicht dan elke regel een aparte zin vormen waar alles in zit? je kunt een zin toch over meerdere regels zetten of helemaal geen zinnen maken?

Het moet niet per se, je moet het zelf weten natuurlijk, maar ik vind het niet mooi klinken, ik vermoed dat het metrum mede daardoor minder loopt, voor mijzelf leest het minder, omdat ik dan moet nadenken... Het is gewoon persoonlijk en ik geef gewoon mijn mening over hoe het overkomt en wat ik erbij voel en vind