JLH:Mogen kinderen van spermadonoren weten wie hun vader is?
 

BIOLOGISCHE VADER
Stelling: niet iedereen mag weten wie zijn biologische vader is.

Dit heb ik in het JLHforum opgeschreven:

Niemand maakt mij wijs dat je een anonieme donor bent om een vrouw gelukkig te maken, dat doe je om lekker simpel aan geld te komen. Alleen maar rukken, simpeler kan niet.

Waarom ik geloof dat je dit niet doet om vrouwen gelukkig te maken?
omdat ik het erg vreemd vind dat iemand wel het inlevingsvermogen kan hebben om de 'pijn' van een vrouw te voelen die graag een kind wilt, maar niet de grotere pijn van het kind dat graag wilt weten wie zijn vader is.
Zoals bijvoorbeeld Kevin, hieronder, in het Tegen rijtje.

Anonieme donoren moeten geheel verboden worden IMHO.

Ik heb gezegd.

Ben het er wel mee eens dat dat verboden zou moeten worden, ieder kind zou naar mijn mening het recht moeten hebben te weten wie zijn vader is.

In Zweden was een lesbische vrouw, die d.m.v. een donor zwanger was geworden. Ze was na de geboorte van haar kind naar de rechter gestapt om van de 'vader' te eisen dat hij meebetaalde aan de opvoeding van 'zijn kind'. De rechter stelde haar in het gelijk: de man is dus vreselijk veel geld kwijt aan iets wat de vrouw vrijwillig deed.

(heb even geen bron, het stond in de trouw een paar maanden terug. Als je het niet geloofd wil ik morgen wel zoeken.)

Om dit soort belachelijke zaken te voorkomen, of bijvoorbeeld vrouwen die constant de donor lastig blijven vallen, moeten donoren anoniem kunnen blijven.

jeetje, dan ben je toch ziek in je hoofd? sorry hoor, ze doet t met niemand, die man hoeft er geen verantwoordelijkheid voor te geven, hij kan er immers niks aan doen dat die pot(ff heel grof gezegt) niet genoeg geld verdient? sjje zeg, sliep die rechter ofzo?


Maar ontopic: ik vind dat kinderen recht hebben om te weten wie de vader is, maar de moeder mag er niks op halen

Helemaal mee eens.

De wet is de wet; het is (was?) gewoon niet goed geregeld. Hij was nou eenmaal de biologische vader, dat dat door donorschap kwam maakte voor de wet waarschijnlijk niets uit. Kan de rechter ook niets aan doen.

Ik denk inderdaad dat een donor onbekend moet blijven om dit soort achterlijke toestanden te vermijden... Het is natuurlijk niet fijn om niet te weten wie je biologische vader is, omdat je als kind wel wilt weten waar je vandaan komt en van wie je bijvoorbeeld een bepaalde karaktereigenschap hebt meegekregen... Misschien is het daarom wel goed om een soort paspportje van de donor mee te geven, met bijvoorbeeld hobby's, karaktereigenschappen en uiterlijke kenmerken... Zodat het kind toch iets te weten kan komen als hij of zij daar op latere leeftijd toch behoefte aan heeft!

oneens, wat maakt het uit wie je biologische vader is, daar heb je toch niks mee te maken? het is alleen maar iemand die wat zaad heeft geloosd. Het gaat om de vader die je opvoed, en die je liefde geeft, dat is en blijft de vader.

Als de donor zijn toestemming geeft en het kind wilt het ook weten, zie ik totaal geen probleem.

Ik zou misschien ook wel anonieme donor worden, maar niet omdat ik er geld mee zou willen verdienen. Maar wel omdat ik graag kinderen zou willen, en dat ik iemand anders ook wel gun. Ik vind niet dat men het moet verplichten dat de vaders identiteit vrijgegeven wordt. Kinderen mogen het, vind ik, alleen weten als de vader en het kind het allebei willen. Wel zou ik het goed vinden als er een speciaal bureau kwam om daarbij te bemiddelen, en bijvoorbeeld ook met de vader te praten als het kind aangeeft hem te willen ontmoeten!

Mee eens.

Ik vind het wat vreemd dat mensen per se willen weten van wie ze 'die bepaalde karaktertrek' hebben; als het in de genen zit dan heeft die vader dat toch ook zomaar van iemand anders doorgekregen?

Ja zoiets lijkt me ook wel een goed idee... Ik denk ook dat mensen die hun beide ouders kennen hier niet zo goed over kunnen oordelen, ik zou ook denken dat het belangrijker is wie in emotioneel opzicht er altijd voor je geweest is en dergelijke maar een vriend van me heeft zijn biologische vader nooit gekend. Dit omdat zijn moeder de naam niet wilde geven en ze daarna met een andere man is getrouwd, het waren allemaal pijnlijke herinneringen voor haar en ze wilde het er gewoon niet over hebben! Hij heeft het er echt heel erg moeilijk mee gehad, vooral omdat hij qua uiterlijk niet op de rest van zijn broertjes en zusjes leek en zich daardoor een beetje het buitenbeentje voelde... Het is dus voor sommige mensen zeker wel belangrijk om het te weten komen, al is het maar een beetje informatie of hulp bij het in ieder geval proberen te vinden van je biologische vader!

*knikt* (y)

ik wil misschien ooit nog wel sperma donor worden.
ik ben ook van plan om het heel ver te schoppen in deze wereld. stel je voor dat ik over 30 jaar op tv kom omdat ik de absolute wereldvrede bereikt heb. dan zou ik natuurlijk gek worden van al die koters die aan m'n kop komen zeuren dat ik hun vader ben. wie weet hoeveel kinderen ik dan wel niet heb....

in dit geval zou het beter zijn als ik bij de s-bank anoniem zou kunnen blijven.

euh, misschien doet deze reactie niet zo heel serieus genomen worden...

Ik vind dat het best mag, maar dan moet het kind het sirieus willen, da thet geen rotzooitje wordt, maar ik vindt dat dat kind dat pas op spoorloos was, het wel mag weten. (want die is er helemaal in de ban van)

Ik vind dat in dit geval de wet zo veranderd moet worden dat die man dus niet hoeft te betalen omdat het haar eigen keus was. Verder vind ik dat het ook alleen voor het kind vanaf bijvoorbeeld 18 jaar op te vragen zou moeten zijn (waardoor je dus zo'n stalker voorkomt).

(Dat stalker risico loop je ook als je normaal een kind krijgt zeg maar)

Ik vind dat het kind abslotuut het recht heeft om te weten wie zijn/haar vader is.
En als je het als donor daar niet mee eens bent moet je gewoon geen donor worden.
Je weet van tevoren dat er later ergens een kind van je rondloopt die misschien op zoek is naar je.
Voor het kind lijkt me het verschrikkelijk als je weet dat er ergens je biologische vader rond loopt maar je hem niet kunt vinden.
Oke je vader die je opvoed komt natuurlijk op de eerste plaats en daar zal je ook wel het meest van blijven houden.
Maar er blijft toch een leegte in je als je niet weet van wie je echt af komt.

Als een man anoniem donor wil worden, moet dat kunnen, vind ik. Als kind zou ik ook wel nieuwsgierig worden naar mijn vader, maar die man heeft wel recht op een zekere privacy. Als hij alleen anoniem wil doneren, en een vrouw wil daar gebruik van maken, dan zal ze, en het kind ook, zijn wens moeten respecteren.

Nee. Want je kan niet verwachten dat een kind de keuze van zijn moeder om een anonieme donor te gebruiken zomaar respecteert en zich er maar bij neer legt. Als je niet in zo'n situatie zit en gewoon allebei je biologische ouders kent is dat heel moeilijk voor te stellen. Maar dan ga je niet zomaar even akkoord met dat je biologische vader liever anoniem wil blijven terwijl jij gewoon lijd onder het idee nooit je echte vader te zien zal krijgen.

Ik vind wel dat dat kan. Het is misschien best moeilijk voor een kind om zijn vader niet te kennen, maar als die duidelijk aangeeft dat hij alleen anoniem wil doneren, dan zullen de moeder en het kind dat of moeten aanvaarden, of een andere man als donor kiezen. Het kind mag blij zijn dat'ie uberhaupt ter wereld is gekomen. Ik vind hier het recht van de vader belangrijker; die lijdt misschien wel onder het idee, dat hij door zijn kind kan worden opgezocht, tegen zijn wil in.
Natuurlijk moet het mogelijk zijn om als kind een verzoek in te dienen om je biologische vader te zien, maar als deze anoniem wil blijven, zal het daarmee moeten leven. Andersom net zo: als een vader het kind, dat hij verwekt heeft, wil zien, kan dat ook alleen met toestemming van het kind, vind ik.

Ja maar als de vader dan zo lijd onder het idee, dat hij door zijn kind kan worden opgezocht, moet hij vooral geen donor worden. Zou ik zo zeggen...

Ach, misschien wil hij iets goeds doen in deze wereld. Ik vind het begrijpelijk dat hij dan voorwaarden stelt.

Voorzover ik weet doen spermadonoren het op vrijwillige basis. Met als doel het andere mensen aan een kind helpen. Of om toch een kind ergens op de wereld te hebben. Geld komt er niet aan te pas.

Zodra de naam van de vader bekend is, is er opeens in potentie een erfgenaam bijgekomen, een persoon waarvoor je economisch verantwoordelijk bent. Iemand die zich ongewenst in je leven mengt.

Dat was nooit de bedoeling van de donor. Het is iets puur biologisch, na de conceptie houdt het op. Er is een verschil tussen iemand die een meisje zwanger schopt en haar met de gebakken peren laat zitten, en iemand die een kinderloos stel/vrouw aan een kind helpt. Verder dan dat strekt zijn verantwoordelijkheid niet, en dat geldt ook voor zijn rechten op dat kind. Die heeft hij niet.Net zomin als het kind recht op hem heeft.

Heeft het erfrechtelijke gevolgen dan? Bij mijn beste weten heeft donorschap alleen afstammingsrechtelijke gevolgen maar geen erfrechtelijke. Op het moment dat een spermadonor zaad levert waar vervolgens een kind uit geboren wordt, zal die spermadonor dat kind natuurlijk niet erkennen zodat de verwekking ten opzichte van de donor zonder rechtsgevolgen blijft. Immers, de meeste donorkinderen worden geboren 'ten behoeve' (sic) van homoparen of onvruchtbare heteroparen. Dat worden dan de juridische ouders van het kind zodat de nalatenschap bij versterf toch aan het biologisch niet 'eigen' kind toekomt, ook zónder uiterste wilsbeschikking waarin dat specifiek bepaald wordt.

Ik ook.

Nee,

Zo'n vrouw kiest er zelf voor dus ook voor de anonimiteit van de donor. Wil je een papa, haal dan ergens anders je zaad vandaan.

Ja dat is het juist de vrouw kiest en het kind zit met de gevolgen.
Het kind heeft er niet voor gekozen om zonder vader door het leven te gaan. Dus hem kan je het niet kwalijk nemen, dat kind wil gewoon graag weten wie zijn vader is. punt.

Ik denk dat het de keuze aan de moeder moet zijn of zij gebruik wil maken van een anonieme donor. Het probleem als je anonieme spermadonatie verbiedt, is dat er op den duur geen mannen meer zijn die spermadonor willen worden. Zo ontstaat een groot probleem voor vrouwen die een donorkind willen. Er ontstaan waarschijnlijk lange wachtlijsten. En er zal misschien een zwarte markt voor anonieme donors ontstaan, waardoor de criminaliteit groeit en de toch al te drukke politie nog minder tijd voor andere dingen heeft. Weegt het belang van een kind, dat misschien zou willen weten wie de vader is, op tegen al die nadelen?

Ja absoluut want het gaat tpch uiteindelijk allemaal om het kind...Elke moeder wil dat haar kind gelukkig is en daarom moeten spermadonoren niet anoniem blijven zodat het kind in ieder geval zijn echte vader eens kan bezoeken.
Weegt het belang van de moeder die zo graag een kind wil maar dat niet kan omdat ze onvruchtbaar is en daarom maar een anonieme spermadonor benaderd, op tegen het ongelukkige kind met eventuele psychische problemen omdat hij/zij een vader mist?
Nee, want elke moeder wil dat haar kind gelukkig is, en met een anonieme vader is dat niet mogelijk.

Tis sowieso een afweging, aan de ene kant de wens van de (anonieme) spermadonor om verder niet lastiggevallen te worden door het kind wat zijn zaad zal voortbrengen, aan de andere kant de wens van het kind om zijn of haar biologische vader te kennen. Ik vind dat in dit geval de spermadonor anoniem moet kunnen blijven als hij dat wenst, omdat het hier gaat om een vrijwillige dienst. Als je onthulling van de anonimiteit verplicht stelt, zullen er gewoon geen anonieme spermadonoren meer komen. Punt.

Het is trouwens sowieso maar de vraag of het zoveel nut heeft. Het is een bekend feit dat kinderen die op latere leeftijd horen dat hun opvoedende vader niet hun echte vader is en die dan hun biologische vader willen ontmoeten, vaak voor een teleurstelling komen te staan. Ze zien een man die ze niet kennen, waar ze geen enkele band mee hebben en die geen behoefte heeft om om hun leven te komen of blijven.

Een kind, die niet weet wie zijn of haar vader is, wordt daar niet per definitie ongelukkig van. Het is beter om spermadonoren anoniem te laten blijven. Het enige doomscenario dat ik zie is dat het kind later een relatie krijgt met een oudere man of vrouw, die zijn of haar vader blijkt te zijn.

Een kind kan niet alles kiezen, niet wie zijn vader is, en ook niet of'ie z'n vader wil zien, als deze heeft aangegeven dat hij dat niet wil. Dat kan wel moeilijk zijn voor het kind, maar is toch iets waar het mee zal moeten leren leven. Er zijn wel meer keuzen van moeders, die consequenties hebben voor een kind. Dit is er gewoon een van: mams kiest voor een anonieme donor, een kind kan daar verder geen invloed op uitoefenen.

Mm oke misschien accepteert een deel van zo'n kinderen het gewoon dat ze hun echte vader nooit zullen kennen.
Maar ik vind toch dat er te makkelijk over wordt gepraat: mams kiest voor een anonieme donor, een kind kan daar verder geen invloed op uitoefenen. PUNT? Het kind zal het moeten accepteren maar kan daar nooit rust mee hebben naar mijn idee. Het is toch zo ongelooflijk frustrerend als je weet dat er ergens op deze aardkloot een wezen rond loopt waar je van afstamt maar je niet weet wie het is?
Maar zo te lezen denk ik daar alleen zo over..

En het kind is weer afhankelijk van de ouders. Die doen over het algemeen wat zij denken dat het beste is voor het kind. Er zijn allerlei omstandigheden waaronder de kind weinig informatie heeft over wie zijn ouders zijn. Ik vind niet dat een kind 'het recht heeft' om te weten wie zijn ouders zijn inclusief geschiedenis.