Dromen vergeven
 

Als een zwarte droom in de nacht
zal het antwoord op vragen klinken
daarom zit ik hier zwijgend en wacht
omdat de tijd wel komen zal


Seizoenen gaan aan mij verloren
waar ogen blind zijn voor het licht
en mijn oren nimmer zullen horen
wat voor moois een stilstaan brengt


Open de dag in mijn stille bij zijn
zodat mijn ogen openen en tranen drogen
waar ik in zonnestralen verdwijn


Voorzichtig vergeet ik mijn dromen
deze zijn immers enkel gelogen
en zullen toch nooit meer uitkomen

bij zijn = bijzijn (volgens mij)

Verder begin je heel mooi, en ik vind het jammer dat je de laatste 2 strofen opeens 3 regels hebt, ik raak zo uit het ritme en dat vind ik zonde...

de laatste te twee strofen anders heeft ook wel wat p zig!