jouw glimlach
 

Jouw glimlach


Oma, die glimlach die elke dag op je gezicht verscheen
Zal ik nooit vergeten.

Oma, die glimlach die naar me wuifde
Als ik op bezoek kwam.

Oma, die glimlach die veranderde in een peinzend denken
Als je puzzelde.

Oma, die glimlach die lachte
Als we samen een spelletje speelden.

Oma, die glimlach die vroeg naar tijd
Als we weer naar huis gingen.

Oma, die glimlach die het zich liet smaken
Als we ergens een ijsje gingen eten.

Oma, die glimlach die raad gaf
Als we het even niet meer wisten.

Oma, die glimlach die begon te zingen
Als je weer aan vroeger dacht.

Oma, die glimlach die genoot
Als we gewoon stilletjes bij je zaten.

Oma, die glimlach bleef me toelachen
Ook al wist je niet echt meer wie ik was.

Oma, die glimlach…
Die glimlach zal ik missen.





niet echt een dichterlijk hoogstandje.. maar toch.. wat vinden jullie ervan??

al mijn herinneringen van mijn ondertussen lang overleden oma komen helemaal boven.
het is heel eenvoudig geschreven, maar toch zie ik haar zo weer voor me.
dus eigenlijk, qua vorm eenvoudig, soms iets te kinderlijk geschreven, maar daardoor wel aparte sfeer rond het gedicht.

vind em mooi, en werd er even triest van, geslaagd dus (y)