Aanvaarden/accepteren zoals het is......
 

Als je nou's accepteert en aanvaard wat je allemaal overkomt....(niet dat dit makkelijk is)

Zou het leven er dan niet een stuk beter uitzien? Zou je dan niet veel gelukkiger zijn?

Ik denk zelf van wel. Een tijd geleden als ik een probleem had of iets meemaakte....had ik altijd zoiets van: waarom moet mij dit overkomen? ik vond het oneerlijk. Dat de een meer geluk had dan de ander ik kon er niet meer tegen zag op een gegeven moment 1 uitweg.......de ontvluchting

Wat later niet de juiste manier bleek te zijn... het is maar hoe je denkt en zo ziet de wereld er dan ook in JOU'n OGEN uit.
Als jij jezelf verschrikkelijk vind dan ziet alles er veel slechter uit dan als jij jezelf accepteert zoals je bent...

Ik bedoel dus niet dat als je iets overkomt waar iemand anders voor moet boeten je dat maar gewoonweg zo moet laten... maar dat je met het gevoel zit: waarom moet mij dat overkomen en waarom die en die niet....nee daar wordt je alleenmaar ongelukkig van.

Ik ben het met je eens....maar dit is niet makkelijk. Ik denk nu zelf ook op een andere wijze....GELUKKIG maar.

Het is gewoon zo als je de dingen meer accepteert ziet het er zekerzzz beter uit voor je.

Hoe ik anders ben gaan denken: vooral info zoeken over vraagstukken 'over het leven'
Gevonden op het net/in boeken (!ik heb het NIET over de bijbel!)

1Dankbaar zijn met wat je hebt
2optimistisch
3positiever denken

is altijd nog beter dan mijn vroegere:

1boos zijn om wat je niet hebt en kwaad om wat me allemaal overkomt
2pessimistisch
3negatief over dingen denken

zo zie je maar weer dat je op matrealistische wijze niet ALTIJD gelukkig kunt zijn Het is maar hoe je zelf tegen het leven aankijkt.

1 TIP: vergelijk jezelf NIET te veel met anderen en al helemaal niet als je er stikjaloers/kwaad van wordt, of welke negatieve emotie dan ook.

Als ik het leven zou accepteren als het is, zou ik over 10 jaar helemaal teruggetrokken als een kluizenaar in een stoffig kamertje vol computers zitten en nog steeds geen vrienden / vriendin hebben...

Ik mag het leven niet accepteren zoals het is. Dit deed ik de laatste 5 jaar al en waar heeft het mij gebracht? Echt depri was ik niet, speelde vrolijk met mijn computers, maar het leven ging ondertussen wel helemaal aan mij voorbij...

Soms is een rotgevoel nodig om dingen te veranderen.

Nu is mijn geval wel een beetje extreem en dwaalt ook een beetje af van de topic, maar dingen 'gewoon accepteren' zoals ze zijn, kan averechts werken.

dit kun je niet op alle dingen in je leven reflecteren...

Ik denk ook dat als je alles accepteert dat er gebeurt er dan niet altijd iets goed uit kan komen.
Sommige zaken zul je moeten oplossen en je er niet bij neerleggen voordat het opgelost is.

Maar ik ben wel eens met het positiever denken en optimistischer zijn, maar dat is dus allemaal makkelijker gezegd dan gedaan...

zo dat was ik dan http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

grtxxx http://forum.scholieren.com/wink.gif

heb allang geaccepteerd da'k grootste lozer op aarde ben

heb al geaccepteerd dat mijn grootste wens doodgaan is

heb al geaccepteerd da'k nooit een vriendin zal krijgen

heb al geaccepteerd dat ik geen haar meer op hoofd kan hebben

heb al geaccepteerd dat leven gelijk staat aan hel

heb al geaccepteerd da'k een ongeneselijke ziekte heb

heb al geaccepteerd da'k dom ben

meeste heb ik geaccepteerd, nu maar paar eeuwtjus wachten tot de positieve gevolgen zullen merkbaar worden

mensen kijk naar mijn sig
en kraak je zelf neit af ,je maakt jezelf allen kapoter
en ik weet waar ik over praat heb lang heel lang een groot dik masker op gehad en
ik heb mezel fgeacepteertd en daar ben ik blij mee
IK BEN WIE IK BEN
luister naar het liedje VOGELVRIJ van macro borsato een heele goeie tekst
en ook van voliumia van er is altijd een weg

waarom neem je zelf geen controle over de inhoud van je leven?

1 week lang niet aan zelfmoord hoeven denken

als niemand je benadeerd, kan je zo ook niet toelaten
ga'k mezelf alleen nog maar meer haten
haat mezelf, duz kraak allez af, ookal zit ik in 6vwo, boeit echt geen ene pizza, ik ben dom!

op ut moment is ut net alsof ik geen leven hebt, kan niet de controle nemen over iets wat er niet is

En altijd over je heen laten lopen? De dingen die je overkomen, worden toch bijna altijd veroorzaakt door andere mensen (dingen als de dood uitgesloten).
Als je alles accepteert, zal er nooit iets veranderen. Als je een beter leven wil, zal je daar zelf aan moeten gaan werken. En dat gaat niet lukken door achterover te leunen en alles maar over je heen te laten komen.

(of snap ik nu de hele stelling niet?)

-.-Love