ik wordt verscheurd door mn ouders.... help me....
 

mn ouders zijn nu net een jaar gescheiden.mijn vader was een alcoholist, en heeft ons letterlijk buiten gedonderd. opzich was ik er wel blij mee, geen ruzie meer, we konden eindelijk verder. na 3 maanden nam mijn vader weer contact met ons op, dat ging tot mijn verbazing best wel goed, ookal was ik bang dat het ooit nog goed zou komen tussen mn ma en hij. hij sliep weer bij ons, we gingen leuke dingen doen in het weekend. het was net alsof ik dat mn hele leven al gemist heb. mijn pa was er altijd alleen maar als het leuk was, nooit als er problemen waren. ik ben geen makkelijke dochter, doe al 4 jaar aan automutilatie (jezelf snijden) mijn moeder heeft borstkanker en is dus vaak heel erg ziek. mn broertje zit bij een gang wat ook helemaal niet goed gaat. als je er over begon tegen hem, liep hij weg en ging naar zijn eigen huis, mn ma in tranen achterlatend. hij heeft nooit geprobeert het uit te praten, dat was altijd mn moeder. tot een poosje geleden. ze ging naar zijn huis nadat hij weer weg was gegaan, en betrapte hem met een andere vrouw in bed. mn ma was helemaal van streek en ging een eind rijden. ik was zo bang dat ze zich zelf wat aan ging doen...
voor haar was het over.. sinds kort heeft ze een nieuwe vriend, de vader die ik nooit gehad heb.. hij wil zelfs professionele hulp voor me betalen!! mn pa zei altijd: wat zij nodig heeft is een flink pak op dr donder!
zaterdagnacht gebeurde waar ik al heel lang bang voor was. dit schreef ik in mijn dagboek:15-12-2001
om 1 uur werd ik wakker omdat ik heel hard gebons op de ramen beneden hoorde en mn ma hoorde schreeuwen: neej ik laat je niet naar binnen! toen nog een paar x gedreun en toen een doffe klap gevolgd door het vallen van glasscherven. ik wist meteen hoe laat het weer was en rende naar beneden, halverwege de trap kwam mn ma naar me toe rennen en rende we de zolder op. ondertussen belde mn ma de politie. ondertussen was mn pa ook al boven. hij had dus in de kroeg gehoord dat ma een nieuwe vriend had. geschreeuw en gescheld. ik stond op scherp als hij ma zou aanvallen, ma zat als dood hoopje op de rand van mn broertjes bed, mn broertje zat als versteend in zn bed. na de meest vreselijke dingen te horen ging ik naar beneden met de bedoeling een glas scherf te pakken en hem daar mee neer te steken. ik werd al snel gevolgd door mn pa. hij kwam met een of andere kut smoest dat als hij ons niet meer zou zien hij gek werd. na een half uur kwam de politie pas. hij had dus tijd genoeg gehad om ons van kant te maken voor mensen het zouden zien..

dit keer zijn er geen klappen gevallen, dat is wel eens anders geweest.. daarom ging ik ook een glasscherf pakken ter verdediging...
ik weet zeker dat er mensen zijn die dit begrijpen..
mn pa belde de volgende dag of we (broertje en ik) meegingen naar het strand. dat deden we maar in de angste hij terug zou komen..
het was tot mijn verbazing best wel leuk..
alleen weet ik nu echt niet meer wat ik moet doen. ik heb zo veel haat voor die man. en zoveel medelijden met mijn moeder.. maar het blijft mn vader.. en wat doe je als je zo bang van hem bent? ik durf altijd wel te zeggen wat ik denk, maar in mijn achterhoofd speelt toch altijd dat hij me van kant kan maken.... ik weet het ook niet meer....

iemand die me kan helpen.. alsjeblieft...

blessed be

*Best wel herkenning* http://forum.scholieren.com/frown.gif

Ik zal je vast niet echt kunnen helpen, maar ik snap wel wat je bedoelt. Als je wil mag je me wel toevoegen aan je MSN

y_sleurink@hotmail.com

het klinkt misschien bot of afgezaagd, maar volgens mij kun je er beter met vrienden over praten en professionele hulp zoeken. het forum is geen psychologische instelling... sterkte in ieder geval

Hoi heksje,

Ik heb net je verhaal gelezen en het komt behoorlijk ernstig over. Ik herken dingen en ik wil er graag over mailen!
Ik heb welliswaar niet zulke problemen thuis maar ik voel de angst en onzekerheid.
Geef me een kans.

Liefs Shania
(shania85@hotmail.com)

Ik ga nu even heel zakelijk doen, ik weet nu geen fatsoenlijk antwoord...

Volgens je verhaal is het vaker voorgekomen dat je vader op die manier in jullie huis kwam. Hebben jullie telkens de politie gebeld? Heb je een beschrijving in je dagboek staan? Als je echt bang bent voor die man en je wil niks meer met hem te maken hebben, dan kun je een straatverbod overwegen. Het is heel moeilijk om de keuze te maken. Aan de ene kant is het je vader, maar aan de andere kant heeft hij jullie al vaker bedreigd en geslagen. Je moet, natuurlijk samen met je moeder en broertje, een afweging maken. Ik zou hier niet al te lang mee wachten, want het kan eens fout aflopen. Je zegt zelf al dat de politie kwam toen jullie al lang dood hadden kunnen zijn.
In ieder geval veel sterkte.