irritatie aan mensen.
 

De pauzes zijn voor mij op school de vervelendste momenten van de dag. Ik erger me daar zooo dood aan bijna iedereen uit onze pauze groep. Iedereen doet zooo blij en aanstellerig. Alsof iedereen alleen nog maar bezig is met bewijzen wat hij/zij allemaal wel niet kan. De diepgang bij ons op school ontbreekt enorm. Waarschijnlijk komt dit doordat de meeste mensen in mijn buurt 1tot3 jaar jonger zijn. Ben ik de enige die hier last van heeft, en hoe zet ik mij hier overheen?

k heb het ookwel alleen bij mij zijn ze ouder dan mij.. ik probeer het te negeren, gewoon zelf mee te doen en het me niet aan te trekken.. buiten school zoek ik wel mensne die beter bij me passen;.

Waar heb jij het over op school? Ook over blije en vrolijke dingen? Of heb jij het wel over dingen met diepgang? Als het eerste het geval is: waar doe je dat? Misschien omdat je bang bent wat anderen dan van je vinden? Of omdat je denkt dat zij daar niet mee bezig zijn? Misschien zitten anderen wel met dezelfde gedachten. Misschien vragen zij zich ook wel af waarom niemand over onderwerpen met diepgang praat. Begin er eens voorzichtig mee, zie je vanzelf wel wat er mee gedaan wordt. Dat mensen jonger zijn hoeft niet uit te maken, in mijn werkgroepje is één van de jongeren (we zijn maar met z'n vieren, maar goed ;)) wel degene die nog het meest in de richting van diepgang komt.

En dat mensen geen gesprekken voeren met diepgang, hoeft niet per se te betekenen dat die diepgang er niet is. Misschien willen of durven ze niet over onderwerpen te praten die 'belangrijker' zijn. En iemand van 15 denkt ook echt wel verder na dan op het eerste gezicht lijkt, iemand van 12 zelfs, leeftijd zegt hierin niet altijd even veel.

Ik zeg ook niet dat je met een jonger iemand niet goed kan praten, dat weet ik uit ervaring ook dat dat niet zo is. Maar ik heb gewoon geen puf meer in school omdat ik me irriteer aan mensen en dat heeft dan nog nix met die diepgang te maken. Ik krijg alleen het idee dat ik hierin een beetje alleen sta want de meeste mensen waarmee ik dit bespreek zien dit heel anders.

Je geeft als reden dat de meesten jonger zijn, je zegt dat je je ergert aan het vrolijke gedoe en het ontbreken van de diepgang, daar reageer ik op. En waar sta je alleen in? Dat je je ergert aan de mensen op school of aan het ontbreken van de diepgang?

En waar gaat het nou precies om, want dat snap ik niet helemaal meer nu: dat je je irriteert aan de mensen (dat maak je er nu min of meer van) of dat je je irriteert aan het ontbreken van de diepgang (dat dacht ik eerst).

denk dat ze t laatste bedoeld

ik irriteer me ook heel erg aan mensen als ze zo blij doen....
vooral als ik me klote voel..

maar heel soms heb ik zelf zo'n blije bui :S *irri*

Ja dat vind ik nou ook altijd. Ik wil ook weleens beginnen over filosofie of psychologie of een ander 'dieper' onderwerp en meestal word je dan gewoon uitgelachen.
Maar ook na school heb ik niet echt mensen die er veel over praten, alleen een jongen in mn klas maar die heeft weer van die buien..
Met dat blije gedoe doe ik wel mee hoor.. t irriteert me af en toe wel en als ik er echt geen zin in heb doe k het niet maar soms moet je wel ff spelen.

Ja ik heb er ook last van maar dat heeft denk ik te maken omdat ik ben blijven zitten en omdat er in mijn klas mensen zitten die een klas over hebben geslagen. Dat scheelt dan ook 2 jaar en dat merk je echt wel hoor... Ze zijn geowon nog een stuk kinderachtiger en hoe ouder mensen zijn hoe meer behoefte ze krijgen aan diepgang... (Correct if I am wrong) Dat merk ik in iedere geval bij mij, als ik kijk naar mezelf en dat vergelijk met een paar jaartjes terug... Je doet er niks aan, nog even doorbijten op die school.. en dan ben je klaar (y)

Dat dacht ik ook en daar reageerde ik dus ook op. Maar dat was kennelijk niet goed, dus vandaar mijn vraag (aan haar).

Ben ik het niet mee eens. Ik ken genoeg mensen van een jaar of 16/17 om te kunnen zeggen dat ook die mensen veel diepgang kunnen hebben. En als ik voor mezelf spreek, ik had als 12-jarige (ik noem maar iets) net zo goed diepgang als dat ik dat nu heb. In mijn klas zitten mensen tussen de (net) 18 en de 37 en er is voor zo ver ik kan zien weinig verschil in diepgang die afhankelijk is van de leeftijd, het ligt meer aan de persoon dan aan de leeftijd die hij of zij heeft. Tuurlijk zit er een verschil in de soort diepgang die ze hebben, iemand van 37 (zeker die persoon een kind van 11 heeft) leeft in een andere 'wereld' dan de meeste mensen van 18/19, maar dan nog, dat betekend niet dat iemand van 18/19 niet na zal denken over bepaalde dingen.

De mensen waarmee ik het meeste praat over dingen met diepgang zijn (op mijn vriend na) allemaal een jaar of 4 jonger dan ik. Ben het dus niet met je eens een (lijkend) gebrek aan diepgang aan de leeftijd zou liggen. Ik denk wel dat mensen naarmate ze ouder worden zich minder aantrekken van hun omgeving en dus gesprekken met diepgang durven te voeren. Maar dat mensen er geen gesprekken over voeren (of er zelfs over/om lachen) hoeft niet te betekenen dat mensen geen diepgang hebben, misschien zelfs wel integendeel.

Haha, heb precies het omgekeerde :) Ik heb een klas overgeslagen en ik zit nu bij mensen van 1 a 2 jaar ouder in de klas, en ook in een vriendengroep. En ik zou ongeveer kunnen schrijven wat de topicstarter noemde. :| Heeft niet echt met leeftijd te maken.

Ja. Heel vaak. Maar dan erger ik me vooral aan mezelf, omdat ik niet "normaal" sociaal kan doen. :(

Ik ben echt blij dat ik HBO doe en geen pauzes en middelbare school gedoe meer heb.

Ik had ook vaak een hekel aan de pauzes.
Vooral toen ik in de tweede klas zat, ik ging niet echt goed met mensen uit mn klas om, en bijna de hele klas zat altijd in een grote groep bij elkaar. Ik zat er altijd maar een beetje bij, of ging naar vriendinnen uit andere klassen.

In andere jaren ging ik gewoon met een paar vriendinnen zitten en beetje kletsen, dat was wel gezellig...

De meeste mensen zijn irritant op de middelbare, maar als je eenmaal een paar vrienden hebt die wel zoals jij zijn, wordt het er een stuk gezelliger op, zeker in de pauzes. :)

Maar denk er maar aan dat het na de middelbare school allemaal beter wordt :D ;)

Toch nog licht aan het einde van de tunnel. :p

Precies...wie zegt dat middelbare school de mooiste tijd van leven is, is een leugenaar! Studeren is veel leuker :p

Maar dat komt meer door de vele vrije tijd die je hebt, want je hebt juist minder goed contact met mensen dan op de middelbare. Maar mensen zijn wel volwassener.

voor mij iig wel

En wat dit met het onderwerp te maken heeft. eh. naja. :D

mja, daar erger ik me soms ook wel aan. Maar gelukkig heb ik nu een stel vrienden waarmee je lol kan hebben en serieus mee kan praten, dus t valt wel weer mee.