Ik zou graag wat goedkeuring willen.
 

t gaat best fucked up de laatste tijd, ik weet niet waarom, maar de laatste week van de vakantie lijkt alles omgedraaid
alles wat eerst leuk was is nu kut, het thuis zijn is kut, altijd hangt er die gespannen kut sfeer, alsof iemand elk moment kan opstaan en uitvallen tegen mij..
ik mag nix meer, ik weet dat ik niet altijd doe wat mijn ouders zeggen, maar ze lijken me echt niet te begrijpen.
daarom word ik boos op hun, en dan weer boos op mezelf omdat ik weet dat het mijn eigen schuld is, want dat is het ook.
ik ben degene die alles fout doet.
maar probeer ik het eens gezellig te maken, is het nog niet goed!
daar heb ik zo'n hekel aan.
ik wil geen dingen voor mijn ouders verbergen, ik wil niet altijd mijn armen en polsen moeten bedekken, nu zelfs mijn handen ook!
maar toch doe ik het
steeds weer.
aan de ene kant wil ik niet dat mensen het weten, aan de andere kant wel
gisteravond weer proberen mijn polsen door te snijden, waarom altijd weer die fucked up zelfmoordpogingen?!?!?!
het maakt me ziek, machteloos, bang voor mezelf.
maar toch probeer ik het telkens weer.
als ik het leven nou eens even stop kon zetten, zodat alles weer tot rust kwam?
maar dat kan niet.. http://forum.scholieren.com/frown.gif
ik zg mezelf, in de spiegel, en ik normaal hou ik er mee op als het te erg word
maar ik wilde het echt.
ik ben er alleen maar verdrietiger door geworden dat het niet gelukt is
en ik weet niet waarom, dat is het kutte ervan
het enige wat ik wil is een beetje goedkeuring voor wat ik doe, en wat ik probeer goed te doen
maar niet dat ik dat krijg ensow..
volgens mijn ouders bennik veranderd.
nou duhuh, wie veranderd er nou niet?!!?!?!?
je kan toch niet eeuwig hetzelfde blijveN!?!?!
mijn beste vriendin al meer als een week niet gesproken, het lijkt alsof ik iedereen kwijt raak de laatste tijd.
vandaag mijn vriendje weer gezien, sinds een tijdje.
hij de hele tijd maar vragen: iris, wat ben je stil, is er iets?'
en de hele weg naar huis heb ik gejankt, aleen maar omdat ik hem niet durfde te vertellen dat ik zo fucking graag dood wil
bang dat hij denkt dat het aan hem ligt, maar dat ligt het niet, zeker niet
bang dat hij me een aanstelster vind, zoals iedereend at zou vinden als ik het zou vertellen aan wie dan ook

ag, ik weet niet eens wrom ik dit hierneerzet
tlucht misschien wel op ossow
iig bedankt voor het lezen, je hoeft niet te reageren ossow
kusz
(sorriej voor het gezei, ik kan er nix aan doen dat dit weer een zeiktopic is.. http://forum.scholieren.com/frown.gif )

luchten lijkt mij nogal altijd de beste manier. alleen hoeft dat niet alleen over het forum te zijn.
je vriendje vroeg of er iets met je was, hij merkte dus op dat je je niet zo goed voelde. waarom vertel je hem dan niet wat je dwars zit? dat zal nog meer op luchten toch?

de waarom vraag is bijna altijd moeilijk te beantwoorden, vooral bij ouders. zij accepteren nog welleens niet dat hun kind aan het veranderen is. dat heb ik ook nogal. ik accepteer maar, zo lang zij maar weten dat ik het er absoluut niet mee eens ben.
rustig blijven. je hoeft niet altijd te doen wat je ouders zeggen, zolang jullie allebei redelijk blijven.

en wat je vriendin betreft: waarom bel jij haar dan niet op? misschien denkt zij wel precies hetzelfde http://forum.scholieren.com/smile.gif

jamaar ik durf het niet aan iemand te vertellen, niet aan wie dan ook..
en ik ben bang voor de gevolgen as ik datb wel zou doen
ik durf het niet te vertellen omdat ik bang ben dat ze me een aanstelster vinden, of denken dat het aan hun ligt ossow..
bah http://forum.scholieren.com/frown.gif
mijn ouders zijn gewoon onredelijk bezig, vind ik, ik doe amper iets fout en ik heb alweeeeer huisarrest!
njah, kben nu very boosz dusz dit zal later nog wel veranderen mijn meing ensow

kheb marit al gebeld, ze wasder niej.. http://forum.scholieren.com/frown.gif

alles wat ik wou zeggen heeft wicce al gezegd...grrr. maar goed. ik denk dat je misschien es iets leuks moet gaan doen met die vriendin...naar de film ofzo...heb je nu denk ik geen zin in maar daarna voel je je denk ik wel beter + is ook goed voor jullie vrienschap. en ik zou toch maar es met je vriendje gaan praten, want als hij denk dat er iets met je is en jij zegt steeds dat er niets is vind hij dat niet zo heel leuk denk ik.

Beste Iris,

Uit wat je vertelde maak ik op dat je je niet begrepen voelt door je ouders. Het feit dat je jezelf snijdt (want dat is uit je verhaal ook op te maken) en het feit dat je het liefst dood wilt zijn voor mij voldoende redenen om te reageren.
Ik denk dat je er verstandig aan doet om je vriend te vertellen wat er met je aan de hand is, want als je hier mee rond blijft lopen maak je het jezelf alleen maar moeilijker. Als je er behoefte aan mocht hebben om er met mij over te praten, dan kun je me bereiken via mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.

het is heus niej sow dak nooit leuke dingen doe hoor, met andere vienden en vriendinnen ook wel, maar omdat ziuj het nu zelf ook beetjuh moeilijk heeft (ennik probeer haar te helpen zoveel ik kan, echt)
en met mun vriendjuh kan ik er niet over praten, kwee niej worm, maar ik kna het niej en durf het niej.. http://forum.scholieren.com/frown.gif
maar toch bedankt

jah maar dat durf ik uds nie, as ik het durfde had ik het allang gedaan, en as ik bij hem ben, of bij andere vrienden dan doe ik meestal offik blij ben, meestal voel ik me daarna ook wel beter, aleen assik thuis ben of aleen ensow, of as men ouders of men zus iets lulligs heeft gezechjt dan komt het weer, die drang om te snijden en alles.. http://forum.scholieren.com/frown.gif
maar jij oowk errug bedankt!

enigste dat ik kan zeggen is dat je je weinig van je ouders moet aantrekken. Op goede dingen kan je natuurlijk wel reageren, maar als ze weer voor de zoveelste keer kritiek op je leveren moet je ze gewoon negeren.

Veel ouders vinden het niet fijn dat hun dochter/zoon opgegroeid. Dat ze echt gaan leven en dingen gaan doen die in hun ogen fout zijn. Ze zouden het liefst altijd zo'n klein schattig meisje willen houden die gewoon gezellig bij haar ouders wil blijven. Tijden veranderen en mensen ook. Als ouders niet meegaan in die verandering moet dat hun probleem zijn en niet het jouwe.

-_-zal wel weer bullshit verhaal zijn, maarja http://forum.scholieren.com/smile.gif misschien hebbie er nog wat an -_-

dankjuhwel http://forum.scholieren.com/smile.gif

mjah, kmoet me wel iets van men ouders aantrekken ensow, want ik leef met hunn samen in 1 huis (waar ze me al verschillende keren uit gezet hebben trouwens) en dan worden ze nog veel kwaaier.
tis niej sow dattik me er wat van aantrek wat ze zeggen of dreigen wat ze gfaan doen of wat dan ook mjah..
maar wel heewl erg bedankt, je hebt wel gelijk http://forum.scholieren.com/smile.gif http://forum.scholieren.com/frown.gif

(bedankt voor titel http://forum.scholieren.com/smile.gif )

Graag gedaan http://forum.scholieren.com/wink.gif

hij moet het toch weten.
misschien is het makkelijker om het gewoon te laten merken.
of om het op te schrijven voor hem.

ik heb zelf ook een depressieve vriendin,
zij heeft het mij meteen verteld.
en ik denk dat ik toch wel kan zeggen dat ik haar heb geholpen.

je moet praten, anders ga je kapot van binnen.
schrijf een brief/ mail of wat dan ook.
zolang je het maar verteld.

misschien klinkt het laatste overdreven, maar heb je er
al aan gedacht om met een instantie te praten?
zij kunnen je professionele hulp bieden.
bel gewoon is zo'n anonieme telefoonlijn,
of probeer het via internet.

het kan geen kwaad, en als het helpt is mhet mooi meegenomen.
praten tegen een vreemde is soms makkelijker.

vergeet niet dat er echt wel mensen zijn die van je houden.
en dat zelfmoord eigenlijk geen uitweg is.
je bent geen aansteller!

ik wens je heel veel succes,ik weet hoe moeilijk het is

http://forum.scholieren.com/smile.gif heel erg bedankt, liefs
iris