Mijn verhaal
 

Waarom t nie zo flex met me gaat.

Ik ben voor anderhalf jaar terug aangerand en mishandeld op straat. Het was geen bekende ofzo.
Ik heb dit een hele tijd verzwegen voor mijn ouders omdat ik vaak ruzie met ze heb. En toen ik het eindelijk vertelt heb is er nog niet veel verandert.
Ook kreeg ik problemen met leraren op school en problemen met jongens uit een vereniging waar ik inzit.
De ruzies thuis werden steeds erger en k begon zelfs mijn grip op het leven te verliezen...
Het ging een tijdje goed, tot ik voor kort weer paniek aanvallen kreeg en gister ingestort ben en de angsten weer terug komen.
wat die angsten betreft: ben bang van jongens, bang in het donker . En dan is er nog een aparte angst.. k ben bang voor auto's bussen en treinen.. dit omdat k soms niet nadenk en vlak voor een auto of bus de straat over steek.. 1x heb ik er bijna ondergelegen, en dat vergeet ik nooit meer..

Sorry voor mn gezeik..

Laura

Dat van treinen heb ik ook wel eens...

Ik ben altijd bang dat ik héél even de controle verlies en er voor spring, op het perron, en dus zorg ik altijd dat ik, als er een trein aan komt rijden, mezelf ergens aan vast kan houden of iig zover mogelijk van het perron sta...

Mja, ik spreek je wel even op msn...

Heej, dat heb ik ook...en ook met de metro en met hoge dingen...dat ik er af kan springen enzo...als ik de controle verlies idd... Brr, eng idee, vind ik altijd maar...

Ik ben ook heel bang int donker... khep geen idee wat je er tegen kan doen... wistikutmar... veel suc6 met alles

xxx

Hmmz, dat is inderdaad rot voor je...

Dat van die auto's / bussen en treinen had ik vroeger ook wel een klein beetje. Ik kijk nu ook wel 4 keer voordat ik oversteek, maar voor de rest boeit het me niet zo...

Tja, verkrachting... dat is natuurlijk iets wat je niet zomaar achter je laat... lijkt me nog erger dan gepest worden of zelfs in elkaar getrapt te worden...

*weet voor de rest niet zo veel te zeggen*

Greetz.

Geeft niet..

je zit inderdaad met een heleboel
maar je hebt niet gezecht dat je ooit geprobeer hebt om met iemand te praten
als je dat nog niet hebt gedaan zou ik je dat ten zeerste aanrade
maar voor die angsten denk ik niet dat het genoeg is voor naar vrienden te gaan maar dat het al eerder een psycholoog wordt

mee eens

heel succes en sterkte

k heb er al eens met iemand over gepraat..

maar k vin dak maar zeik enzow..

ook al ist niet zo..

nou je zeitk eg nie hoor, onthou da goed!
misschien is het idd eens goed om er over te praten met iemand die je echt vertrouwt en zeker weet dat die je serieus neemt.
sterkte...

verder weet ik ook weinig te zeggen erop.

et doet me elke weer weer pijn dat soort dignen te horen...