Ik vind het moeilijk om met anderen om te gaan...
 

Ik weet niet wat het is, maar ik voel me steeds alleen, en ben ook alleen. Ja ik heb het al een hele tijd geleden verteld, begin van het jaar ofzo, maar het is zo dat ik geen contact heb met de rest van de klas. Ik wil allemaal wel contact met hun zoeken, probeer me een beetje aan hun aan te passen, maar het lukt gewoon niet, nog steeds willen ze me niet accepteren. En dat doet me gewoon pijn van binnen soms, en ik krijg gewoon nergens zin meer in. Vanmorgen bij de gym had ik gewoon geen zin om iets te doen, is trouwens altijd. En dat is gek, want vorig jaar deed ik gewoon met alles mee en ik zit ook op een sportclub en dar gaat het ook gewoon kei goed. Ik heb al een keer gepraat met de mentor, maar het is gewoon niet opgelost. Ik weet echt niet wat het is. Ik ben ook gepest door die klas, is nou immers over, maar elke keer als ik buiten fiets en als ik maar 2 jongens op de fiets zie zitten die gewoon stoer proberen te doen, dan denk ik gewoon steeds dat ze ook weer iets bij mij proberen.
Als ik naar een winkel ga bijvoorbeeld en ik sta zo bij de kassa dan heb ik al geimproviseerd wat ik moet zeggen maar ik stotter gewoon de hele tijd, en als ik bijvoorbeeld met bekenden praat heb ik dat niet. Ik weet gewoon niet wat het is...

Ik denk dat je zezelf eerst een paar extra vragen moet stellen.

Je zei dat die klas je vroeger gepest heeft. Waarom was dit? Hoe probeer je jezelf aan te passen en blijf je dan nog wel jezelf? Kennen ze je wel echt?

Je "zin" neemt af doordat je je niet gewaardeerd voelt alles wat je doet interesseerd niemand dus waarom zou je het dan nog doen. Opzich een logische redenering maar laat je er niet door ontmoedigen.

Je stotterd doordat je je voornamenlijk onzeker gaat voelen op het moment van handelen.

Als je vragen hebt ofzo add me maar op msn of icq

kweedut.. je hebt hier nix aan, maar ik snap denk ik wel een beetje hoe je je voeld.. en ik weet alleen niet wat je nu moet doen, dit is denk ik een probleem met jezelf.. kun je wel beter maken denkik.. maar lijkt mee heel moeilijk... iig sterkte he..

Vistikje

Ik heb precies hetzelfde gehad als jij. Het enige dat je kan veranderen is je eigen instelling en dat is juist zo moeilijk.

Ik ben ook verlegen bij de kassa en als ik een gezaghebbend iemand op moet bellen. Ook als ik een vriendin opbel ben ik vantevoren bang.

De enige manier om je angsten te overwinnen is toch doen waar je bang voor bent. Je kan klein beginnen. Wat ik gedaan heb ik mezelf voorhouden dat ik niet bang was. Dat is wel een masker, maar mij heeft het geholpen. En als ik iemand op moet bellen ga ik eerst heel intensief iets anders doen en daarna sta ik heel abrupt op en doe ik het voordat ik mezelf bang heb kunnen maken.

Gesprekken kun je ook over onbelangrijke onderwerpen voeren, bijvoorbeeld over een moeilijk proefwerk of andere kleine dingen.

Het is de kunst om het op te bouwen.

Wie heeft eigenluk di onderwerp verandert?? Ut was eerst *zucht* en nu dittus..