Oma is weg...
 

Vandaag is ze gecremeerd, in Dieren.

Ze was 81 jaar oud, en al lange tijd vrij dement, zat al 2 jaar nu in een verzorgingshuis.

Maar nu net, bij de crematie, leek het me zo vreemd.

Ik dacht, misschien is ze daar wel. Misschien hangt ze hier in deze kamer, of misschien zit ze nog in haar lichaam, gevangen. Zonder enige vorm van communicatie. Ogen dicht, alles stil.
Misschien hoorde ze ons wel, misschien was ze daar wel.
En hebben we haar zo verbrand, terwijl ze daar was, en niets meer kon laten merken.

Misschien zat ze wel op die stoel daar.
Of liep ze door de zaal rond, probeerde ze tegen mensen tye praten, maar niemand die haar hoorde, of zag. Was ze daar alleen, verlaten. Helemaal alleen.

Of misschien was ze al wel weg, en keek ze vanuit de lucht op ons neer.

Ik ben gewoon kapot... http://forum.scholieren.com/frown.gif

Rot voor je..

echt dat meen ik...

Mijn opas en omas leven nog allemaal, maar toen k n goede vriend van me verloor had k ook altijd t idee alsof ie er nog was enzow.. k ging hem ook zoeken enzo (weet dat het stom klinkt..)

Hoop dat t een beetje gaat nu

*knuffiej*

Laura

sowwy.. sla onzin uit..let maar niet op mij..

iig sterkte..

Ik kan maar 1 ding zeggen: heel veel sterkte! Ik weet hoe moeilijk het is om een van je grootouders te verliezen; probeer er zoveel mogelijk over te praten en durf je gevoelens te uiten.

En misschien heb je iets aan mijn filosofie: na de dood komen we elkaar allemaal weer tegen. Dus ooit zul je je oma weer terugzien..

heel veel sterkte,
mijn oma is vanmiddag overleden, ze was 77, ben er net heengeweest *jank*jank*
maandag wordt ze gecremeerd
knuf + xxx

[Dit bericht is aangepast door Black Reina (09-01-2002).]

Nee... is geen onzin, echt niet.

Mja, ik denk 't...
Vraag is alleen wanneer dat is.

Ik geloof dat er een tweede wereld is, zoiets, waarin alle mensen (en dieren) zijn die je tijdens je leven bent verloren.
Oma, opa (die is al heel lang dood, maar m'n oma was opnieuw getrouwd), m'n oom (ook van die kant), en zelfs de oude kat, Vlekje. En het konijn Flip.

Ooit zal ik ze allemaal weer zien...

Maar het ergste vond ik nog wel dat ze 6 dagen heeft moeten wachten, ergens in een gebouwtje, totdat ze eindelijk mocht gaan...
Want aan de ene kant, nu heeft ze rust, eeuwige rust; maar aan de andere kant, zoals ik eerder al zei, is ze bewust verbrand...

Oh, jij ook sterkte ja...

Mja, ik weet nu niets te zeggen...

Heb ook m'n sig veranderd...

*is er stil van geworden*

echt mooi, je sig..

Mja, dank je...

Heel veel sterkte, je mag me altijd mailen!
Liefs Shania

tja,gecondoleerd. die van mij is vorig jaar gestorven op 31 augustus, 1 dag na mijn verjaardag.

Sterkte! Ik weet niet wat ik nog meer kan zeggen, wel dat ik dat gevoel ken waar je het over had. Ik heb zelf heel vaak het idee dat mijn opa gewoon achter me staat mee te kijken, nu ook. En om hem laat ik You are My Star in Heaven voor altijd in mijn sig staan. Dat had ik ook op een kaartje geschreven en met een roos in zijn kist gelegd. Hij is trouwens begraven.

*Knuf*

Dat heb ik ook... gewoon 't gevoel dat ze er altijd is, ik kon vannacht met haar praten.

Was het mijn verbeelding, of was ze daar echt? Ik denk 't eerste... http://forum.scholieren.com/smile.gif

Nu praat ik met haar, elke dag, en in m'n verbeelding zie ik haar ook.

In m'n kamer staan nog wat bloemen (die hadden ze anders buiten gezet, dus die konden we weer mee nemen), die blijven daar staan.

Maar ach, mja, weet nu niets te zeggen... http://forum.scholieren.com/frown.gif

*nutteloze post*

Sterkte, ik weet hoe je je moet voelen (vandaag crematie van mijn opa)

Je sig is btw echt mooi!

Mja...

Jouw sig is ook mooi hoor!

Thnx (Hoe nutteloos kan een post zijn?!)