Ik durf niet verliefd te worden
 

Ik zit met een probleem. De afgelopen jaren heb ik een paar relaties gehad waarbij zij het altijd uitmaakte omdat ze niet meer verliefd was.

Meestal was juist ik degene die in het begin niet verliefd was, maar later wel. En als ze het dan uitmaakt doet het ongelooflijk veel pijn.

Afgelopen maanden heb ik ook 'iets' gehad met een meisje, waarbij ik weer verliefd werd. Echter ook toen bleek ze toch geen gevoelens voor me te hebben.

Ik kan mezelf stimuleren verliefd te worden, anders vind ik een relatie niks aan, maar ik kan ook het verliefd-worden onderdrukken, dus zeg maar dat ik niet verliefd word (werkt alleen als ik nog niet verliefd ben).

Nu heb ik sinds kort een vriendin die ik heel erg leuk vind maar nog niet verliefd ben. Echter ik durf ook niet verliefd te worden omdat ik bang ben dat ze het weer gaat uitmaken en dat weer pijn gaat doen.

Maar de relatie is lang zo leuk niet als ik niet echt verliefd ben. Maar ik ben zo bang dat ik weer weken liefdesverdriet zal hebben, wat erg slecht is voor mijn studie.

Wat zal ik doen?

Je moet je gevoel sowieso niet gaan onderdrukken, want zoals je zelf al aangeeft, vind je het niet leuk als je niet verliefd bent (mag worden). Dan heeft de relatie toch geen nut. Zij vindt het waarschijnlijk ook een stuk fijner als je je echte gevoel laat merken. Waarom praat je niet eerst met haar. Vraag wat ze van de relatie verwacht, hoe serieus ze is. Waarschijnlijk kun je daaruit ook wel veel opmaken. Kom erachter hoe gek ze met jou is, en hoe fijn ze zich bij je voelt. Als je merkt dat het bij haar goed zit, hoef je zelf ook niet meer bang te zijn.

Je gevoel onderdrukken is nooit goed. Natuurlijk is het ook niet fijn als je studie weer een tijdje niet goed gaat wegens liefdesverdriet. Maar als je zo gaat redeneren kun je beter voor altijd je gevoel uitschakelijk, zodat je nooit meer gekwetst wordt, en zodat je ook geen dingen (zoals je studie) meer kunt verpesten door je (rot)gevoelens.

Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Ga eerst maar eens met haar praten, en zie daarna verder. Je moet niet te bang zijn. Aan een relatie zitten altijd risico's vast, daar ontkom je niet aan.

Soms denk ik:
- eerst kom ik, dan mijn familie, dan de rest van de wereld
- vriendin is leuk voor erbij, niet essentieel
- een relatie hoort iets positiefs te zijn, wat is anders het nut ervan?

Maar dan weet ik ook dat ik mezelf voor de gek hou. Je hebt gevoelens of je hebt ze niet en je kan doen alsof je ze onderdrukt, maar de pijn is er desondanks :(

En God wat háát ik deze dag (n)

En euhm, als je echt verliefd bent, kan het gebeuren dat je ze daardoor juist van je afstoot .. misschien omdat ze jou ook gewoon erg leuk vinden en niet willen kwetsen. Je legt zeg maar een 'last' op haar schouders. No way dat ik ooit nog zeg verliefd te zijn.

Is het dan echt nodig om verliefd te zijn?

zet je hersens gewoon uit

en laat je gaan

wedden dat t werkt

Tuurlijk niet. Verliefdheid is alleen maar gevaarlijk. Je legt je eigen geestelijke welzijn in handen van een ander. Dat is onverstandig...er kan niemand zo goed met je hart omgaan als jezelf.

Bovendien, voor een goed werkende relatie is geen verliefdheid nodig. Sterker nog, relaties die niet primair gebaseerd zijn op blinde verliefdheid zijn langduriger en leveren meer geluk op voor de partners. Lees de Psychologie Magazine van vorige maand er maar op na.

nare man je hebt helemaal gelijk, maar wat ook bekend is, is dat als je een relatie puur baseert op dingen die je belangrijk vind en alles, dan wordt je ook niet gelukkig, d'r moet altijd wel een beetje gevoel bij zitten.

een ander iets als je niet verliefd bent in een relatie is dit: Als jij niet verliefd bent, en de ander wel, sta jij in een veel sterkere positie en dat leidt uiteindelijk àltijd tot machtsmisbruik en daarvan komen dan weer andere nare dingen...

duss... wees gewoon eerlijk over wat je denk en vind. vraag aan haar hoe zij zich eronder voelt. zeg tegen haar dat je niet verliefd bent, maar dat wellicht wel kan worden en pols gewoon hoe zij erover denkt. Je moet je niet zo druk maken, en neit zoveel denken, daarmee jaag je alleen jezelf de kast op. En veroorzaak je zèlf dat de meisjes niet verliefd op je worden omdat je er te moeilijk over doet...

waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?
dus... *blaat* je kan het zelf wel oplossen eigenlijk

Dat werkt voornamelijk bij de wat oudere mensen. De receptoren voor die chemische prikkel die wij 'verliefdheid' noemen, zijn dan namelijk niet meer zo gevoelig. Een relatie wordt dan meer een bewuste en rationele overweging en minder een gevoelsmatige bevlieging.

Bij jongere mensen zal dit niet goed werken. Je kunt dan wel beide dezelfde overwegingen maken als de meer ervaren aardbewoners, maar kunt tegelijkertijd elk moment makkelijker op een ander 'verliefd' worden dan de rijpere figuren, met alle gevolgen van dien (onvermogen adequaat met deze 'verliefdheid' om te gaan).

Dus vind ik dat je tenminste meer voor elkaar moet voelen dan alleen leuk vinden. Er moet iets speciaals zijn. De manier waarop ze lacht, haar manier van doen .. iets wat je heel leuk vindt :p Zonder dat 'iets' gaat het snel vervelen en heb je het gevoel iets te missen denk ik.

Maar dat hoeft niet per se verliefdheid te zijn. Je kunt iemand best heel leuk vinden, dat ze bijzonder lacht, en iets speciaals voelen als ze bij je is. Maar dat hoeft niet te duiden op verliefdheid.

precies! (y)

kerel je bent 23 man word het niet eens tijd om je volwassen te gedragen en het zelf op te lossen? Mijn mening hoor!

Och menneke, jouw mening interesseert ons niet. Jij bent een irritante dertienjarige snotaap die z'n mond moet houden.

Hoe onderdruk je het verliefdgevoel dan? Ben ik wel heel erg benieuwd naar aangezien ik altijd verliefd ben en nog helemaal niet toe schijn te zijn aan een relatie, en het dus ook loos en kut vind om verliefd te worden; en altijd dacht dat je dat niet kan sturen maar nu beweer jij van wel dus hoe dan?

Wat duidt dan wel op verliefdheid?

Ik heb ook moeite met verliefd worden zeg maar.. Maar eigenlijk andere oorzaken dan jij. Het is meer dat wanneer ik verliefd ben ik automatisch ook kwetsbaar ben t.o.v. die persoon, en dat is waar ik zo bang voor ben.

Ik duw daardoor mensen op wie ik verliefd dreig te worden van me af, ik merk het nu ook weer. Ik vind een jongen echt heel erg leuk, en daardoor wordt ik juist heel bang nu. Het is totaal niet duidelijk wat hij van mij vindt, en daarom is het doodeng. Ik ben dan namelijk kwetsbaar, en ik voel de neiging heel hard de andere kant op te rennen alweer opkomen. Ik hou het nu alleen vol omdat hij uit Spanje komt, klinkt vreemd, maar daardoor voel ik me minder kwetsbaar omdat hij weer terug zal gaan naar Spanje, wat een automatische afstand schept.

Ik snap het niet verliefd durven worden dus wel, en merk ook dat ik het kan onderdrukken, en dat dat uit angst gekwetst te worden (wat bij jou ook zo zal zijn) ook al bijna vanzelf gaat.

Het is een vorm van zelfbescherming, probleem is echter dat je jezelf nooit zal kunnen beschermen hiervoor. Je kan moeilijk nooit meer verliefd worden om maar niet gekwetst te worden, waar wordt je nou ongelukkiger van? Je bent er nu ws steeds mee bezig, denk je niet dat het uiteindelijk fijner is te genieten van het verliefd zijn en de tijd samen met haar? Misschien zullen haar gevoelens overgaan, misschien zal het dit keer wél goed gaan.

Door jezelf de verliefdheid te onthouden, ontneem je jezelf ook de kans dat het wél goed gaat met iemand, en das toch erg jammer.

Als je echt verliefd wordt of juist niet dan heb je dat niet in de hand.
Ik snap heel goed wat je bedoelt je wilt je zo voelen en door het zo hard te willen voel je je ook zo.. maar dat houd je niet lang vol, na tijdje komen je echte gevoelens boven.

Je probleem is nu; in het begin ben je niet verliefd, later wel en dan maakt zij het uit, om het even kort en cru te zeggen.

Ik zou zeggen, begin pas aan een relatie als je echt overtuigd bent van je eigen en van haar gevoelens..
(tuurlijk kan je wel een beetje twijfelen, dat doe ik zelf ook altijd in het begin)
En heel belangrijk is ook, eerlijk en open te zijn over je gevoelens en je angsten.

Ik heb het zelf ook meegemaakt: ik heb me een behoorlijk lange tijd laten misbruiken omdat ik helemaal gek was op hem.. en hij heeft me steeds weer laten zitten en ik was bang dat dat me weer zou overkomen..
daar ben ik heel eerlijk in geweest tegen mn eigen vriend
Nou, kenden we elkaar al en hij die gozer en hij weet veel van wat er gebeurd is met me.
Ik ben er open in geweest, ik praatte erover en juist daardoor wordt je relatie sterker.
Als jij daarmee zit en je vertelt het niet aan je vriendin dan blijft er een soort van 'gat' of 'opening' binnen jullie relatie snap je wat ik bedoel?

Ik hoop dat ik je zo beetje heb kunnen helpen

Maar ajb wees niet bang er is altijd wel iemand voor je!
en hier wordt je alleen maar sterker van maar laat je niet terugschrikken het komt uiteindelijk allemaal goed
Net als bij mij, dat had ik ook nooit durven dromen.

Liefs, Mel

UPDATE:

Ik ben blij dat ik niet mijn best gedaan heb verliefd te worden. Dat is: Naar foto's kijken en veel aan die persoon denken en er mee bezig zijn.
Niet verliefd word je door niet aan haar te denken en veel andere dingen doen.

Want ik vroeg dus: Hoe zit het nou tussen jou en mij? Zegt ze: "Ik vind je een heel leuke jongen, maar ben niet verliefd op je. En ik ben eigenlijk liever vrij en hoef dus geen relatie.".
Toen zei ik: "Oh ok, is goed. Ik ben namelijk ook niet echt verliefd op jou". Zegt ze: "Oh dat is mooi dan.". Toen zei ik: "Maar je kunt wel goed zoenen!". En toen zoenden we weer... :eek:

Prima toch? Stel je werd wel verliefd, dan heeft ze macht over je als het ware. En er is niks vervelender om verliefd te zijn en het is niet wederzijds.

kheb misschien niet zoveel ervaring als jouw, maar begin nooit een relatie met iemand die je maar een paar x hebt gezien bij het uitgaan ofzo. wil je een vaste relatie om het zo effe te noemen ga dan met iemand die je door en door kent en waarvan je weet wat je er aan hebt.

ik heb ook al een aantal maanden een vriendin. hiervoor kenden we elkaar al zo'n 2 jaar en we kenden elkaar al door en door en wisten ook wat we aan elkaar hadden, maar goed..............
succes