Ik word arrogant...
 

jah, best wel schokkend om daar van jezelf achter te komen... ik ben laatste maanden echt veranderd. Dit komt o.a. dat het uitging met me vriend en ik weer 'availble' was... overal waar ik kwam (vakantie,feesten ,enz) had ik veel aandacht voor jongens, en op het moment vinden er een stuk of 5 jongens mij 'echt' leuk... (heb van 2 van hen al 'gebruik' gemaakt). Daar komt bij dat ik op een nieuwe opleiding ben en iedereen mij aardig vindt, lachen allemaal om m'n grappen, voel me echt een beetje 'cool' wel...
Ik ben een tijd ook best onzeker geweest, werd soms aan de kant gezet (door vriendinnen), vond mezelf te dik (ben ook echt stevig.. 72 kg met 1m78).. oegm ben ik daar boven gaan staan en kreeg steeds meer zelfvertrouwen.. alleen dreigt dat nu uit de hand te lopen... aan de ene kant zit ik heel lekker in m'n vel.. aan de andere kant ben ik toch niet blij met m'n "nieuwe" ik... ik vertel iedereen (vrienden) over de jongens die me leuk vinden, en dan heb ik even met de een.. en dan vind ik de ander leuk, ik vertel uiteindelijk vaak maar de helft omdat ik me er toch een beetje voor 'schaam', maar ondertussen vind ik die aandacht toch leuk..

njah 't is beetje onsamenhangend verhaal geloof ik maar jah ik moest't ff kwijt , en jah wil eigenlijk wel reactie (van mensen die zich hierin herkennen.. )

ik wor ook arrogant...maar wel anders dan hoe jij het beschrijft.

Dat van jou is geen arrogantie maar gewoon een verheerlijking na een paar onzekere jaren

ik hoorde via via dat een vriendin die ik een tijdje terug, na lange tijd, weer gesproken had, dat ze me arrogant vond...
die 'onzekerheid' ligt al ver achter me..
ik was er al een soort van 'bang' voor dat anderen me arrogant zouden vinden, ik merk gewoon dat ik 'arrogante' opmerkingen maak,.. maar goed nu kreeg ik het dus 'bevestigd'...

hoe zit het bij jou dan?

ja misschien voel je dat zo maar dat je je er zorgnen over maakt zegt toch al wat.
Maar kwestie ikke.... Nou ik merk wel dat veel mensen om mij heen eigenlijk heel oppervlakkig zijn. Ze weten heel veel dingen niet die gewoon dagelijks in de krant staan enz. Ze snappen nooit wat van mijn gedichten....Nu is het juist niet dat ik weinig vrienden heb en die vrienden vinden het allemaal wel mooi maar als ik dan met sommigen praat denk ik: wow, dan ben ik blij dak der meer van weet enz. Dus eigenlijk voel ik me soms wel boden anderen verheven.

ik word arrogant omdat ik gewoon de beste ben...

ook boven mij? ik wel boven jou nl. moet altijd naar benee kijken

dan word je niet arrogant, dan ben je arrogant. En dom.

http://forum.scholieren.com/frown.gif VOEL JE NOOIT VERHEVEN BOVEN ANDEREN http://forum.scholieren.com/frown.gif

En hoe oppervlakkig ben jij? jij leest de krant, maar geloof je wat je leest? ben jij sceptisch? ben jij ontevreden? of heb jij meer een 'na ons de zondvloed' instelling?

Wees blij (dit meen ik) dat je meer weet dan mij. Het is niet erg dat jij slimmer en beter bent, maar pas ajb je houding aan. Anders wordt die arrogantie nog wel eens de kop in gedrukt. Echt waar.

Eh ... sorry als ik het niet goed begrijp, maar ik dacht altijd dat " oppervlakkig " iets anders betekende dan geen krant te lezen ... ? http://forum.scholieren.com/confused.gif

nee....zegt de slagtersdochter je iets?

dat weet ik. Maar kijk ik lees niet en den": heej wat ben ik nu super! maar ik wil ook wel es ergens over praten. Sommigen begonnen zelfs te zuchten toen ik iets over Amerika zei. En als ik bv zeg wie ik denk dat er achter zit zeggen ze direct: ow, begint ze der weer over. Dat wil niet zeggen dak slimmer ben natuurlijk maar dan begin ik toch te denken: ik ben blij dak me wel in die dingen intereseer. Ookal kan ik volkomen ongelijk hebben

onhandige uitleg....lees het stukje hierboven. Maar er zit ook wel oppervlakkigheid achter als je gewoon niets van maatschppeijke problemen afweet

Als je het op die toon brengt is het niet arrogant en kan je hooguit spreken van zelfkennis. Komt op mij een stuk vriendelijker en minder vijandig over.

een vriendin van me werd ook arrogant doordat ze voor ut eerst met iemand ging
na niet echt na de eeste x maar toen der meerdere volgde dacht ze dat ze beter was dan iedereen,ik heb ut tege der gezegt maar ze trekte er nix van aan.nu is het geen vriendin meer van me, ze kreeg TE veel zelfvertrouwe
tis zelf zo erg geworde dat ze nu gewoon met jongens naar bed gaat van internet,daar vat ik echt nix van.
zelfvertrouwe krijge is goed maar te veel kan fout aflope

kuzzies mij,


[Dit bericht is aangepast door GUANO APES!! (07-10-2001).]

ja ik ken het gevoel... ik vind het ook erg vervelend, dat arrogant worden

ken wat hier beschreven woord ook wel een beetje.
Zo ben ik zelf af en toe ook het is meestal meer dat ik me in een bepaalde positie gedreven voel daar wil ik uit komen dus doe ik wat gauwer arrogant.
Wat ik wel altijd voor mezelf heb is zelfkritiek weet altijd van mezelf wat ik fout doe is alleen bijna niemand waar ik dat aan ga vertellen okeej mijn vriendin dan.

Groetjes

Edwin

Een jaar geleden begonnen jongens mij opeens leuk te vinden en ik wist hier niet mee om te gaan. Een tijdje heb ik zo'n beetje precies hetzelfde gedaan als jij, maar de laatste tijd kan ik er steeds beter 'mee omgaan'. Ik weet beter wat ik wil en vooral wie ik wil. Je leert het dus vanzelf wel.