Klachten door verdriet
 

14 mei 2000 is mijn moeder overleden,en ik er blijkbaar nog lang niet overheen. Vorig jaar heb ik de havo niet gehaald, door concentratieproblemen, en ben ik naar de mavo (mavo4) gegaan. Ik zit nu al 7 weken (de kerstvak. niet meegerekend) thuis van school en ga heel af en toe ff een uurtje of 2. Eerst zat ik thuis voor een lage bloeddruk, toen voor een hersenschudding, de hersenschudding duurde langer, omdat ik een lage bloeddruk heb. Maar na 2 maanden heb ik nog steeds last van de klachten (draaierig, hoofdpijn, moeheid) en ik ben dus vanmorgen naar de dokter gegaan, nu blijkt dat ik deze klachten heb omdat ik het verdriet van het verlies van mijn moeder niet kan verwerken, en ik moet dus naar een psycholoog. Maar ik heb nooit het gevoel gehad, dat ik het niet kan verwerken, ik dacht er eigenlijk niet zo veel meer aan. Sorry voor dit hele verhaal, maar ik moest het ff kwijt. Nu nog een 2 vraagjes: 1.Wie heeft er ervaringen met een psycholoog en heeft het bij jullie geholpen?
2. Is er hier iemand die daar ook wel is last van heeft gehad, dus lichamelijke klachten door een onverwerkt verlies?

[Dit bericht is aangepast door koemeeltje (23-01-2002).]

Lichamelijke klachten door een onverwerkt verlies komt vrij veel voor. Het is ook heel logisch dat je er nog niet overheen bent, vind ik dan iig, 't is nogal iets, je moeder verliezen. Het is ook geen schande om naar een psycholoog te gaan, ik denk dat je er heel veel aan kunt hebben. Dat je er niet zoveel aan denkt kan 2 oorzaken hebben: 1) je bent er idd (redelijk) overheen, 2) je bent er alles behalve overheen, je stopt het weg en probeert er bewust niet aan te denken. Zul je bij jezelf na moeten gaan wat het bij jou is. Maar een psycholoog lijkt me een goed plan, probeer het iig uit. Sterkte en succes.

tja ik heb het een tijdje heel moeilijk gehad.. daardoor was me afweer systeem heel erg laag en jah toen wassuk vaak ziekig.. en vanalles omdat ik me zo drukt maakte om alles

bij jou is dat goed te begrijpen want je moeder verliezen is niet niets!!als je het er echt moeilijk mee hebt moet je er ECHT veel over gaan praten..

'k hoop dat het snel beter met je gaat, sterkte!

Ik heb zoiets ook gehad! Mijn vriend had het uitgemaakt. Godzijdank is hij dus niet overleden! Maar sindsdien kon ik niet meer slapen, kreeg geen eten naar binnen (ben hierdoor in zeer korte tijd 5 kilo afgevallen), had heel veel last van migraine en maagpijn! En kon mijn hoofd ook niet bij mijn schoolwerk houden. Hoefde alleen [natuurlijk] niet naar een psycholoog..

Sterkte!
*hug*

Ik herken jouw probleem. Mijn moeder is ook overleden, aan kanker. Ze was negen maanden ziek en toen overleed ze. Ik heb het een in november heel erg moeilijk gekregen, steeds huilbuien enzo. Ik had elke dag hoofdpijn, ik kon gewoon niet meer. Dat kwam dus door de 'stress' die het allemaal met zich meebracht.
Mijn twee mentoren hebben een paar weken geleden met mijn vader gepraat. Ze hebben besloten dat ze mij niet kunnen helpen zoals zij dat zouden willen, en vroegen mijn vader een psycholoog in te schakelen. Ik ben nu twee keer bij een psycholoog geweest en het helpt al een klein beetje. Dankzij de gesprekken met haar en met een van mijn mentoren (en natuurlijk mijn vader!) kan ik dingen beter plaatsen. Ik heb het nog steeds ontzettend moeilijk, maar ik weet dat er mensen zijn die mij willen helpen. Laat je helpen, ga naar die psycholoog! Praat erover, huil, ga weer naar school als het lichamelijk mogelijk is, probeer door te gaan met het leven! Het is zo ontzettend moeilijk, dat weet ik, maar geef niet op. Dat probeer ik ook niet te doen...
Mail me als je daar behoefte aan hebt: heleen_butterfly@hotmail.com