Omgaan met iemands zelfmoord...
 

Hey,

Nu ong. 3 weken geleden heeft er bij ons een meisje van school zelfmoord gepleegd. Ik kende haar een beetje, omdat ik af en toe bij haar en nog wat mensen in de pauze stond. Maar ze kon alles niet meer aan en heeft zichzelf opgehangen. Op vrijdagochtend is het verteld en ik heb echt de hele tijd gehuild. Het grote verdriet is er nu af, maar af en toe heb ik van die dagen dat ik alleen maar kan denken; waarom heeft ze het gedaan? Ik weet dat ik door moet gaan, maar wie vertelt me hoe?

Wel, dit maak ik nu ook mee. En weet ook niet hoe ik mij moet voelen, omgaan.
Sorry.

niemand kan je nu zeggen hoe je verder moet..
Je verdriet zal moeten zakken en je zal het moeten gaan verwerken..ook al kende je haar niet al te best het beeld zit goed in je hoofd..Hoe dan ook..Je moet je verdriet te tijd gunnen..

Het heeft je dus geraakt..niet meer als normaal voor een mens..Gun je zelf de tijd..
en vooral praat er open over!!..

liefs Norena

Tja... ik heb een poosje geleden hetzelfde meegemaakt... en ik denk ook niet dat er iemand is die je zal vertellen hoe je nu verder moet, maar ik denk ook niet dat er iemand is die je dat kan vertellen. Iedereen verwerkt zoiets op z'n eigen manier, daar is echt geen handleiding voor ofzo.

En dat "waarom heeft ze het gedaan"... iedereen vraagt zich dat af, maar niemand weet het antwoord. Er is er maar één die dat weet en hoe hard het ook mag klinken, die is er niet meer om antwoord te geven.

Maar geloof me, wat je nu voelt gaat echt wel weer over. http://forum.scholieren.com/smile.gif

neem je tijd, laat je niet zeggen dat het nu weer tijd is om iets anders te gaan doen. Iedereen verwerkt dit op een andere manier, als je er behoefte aan hebt moet je er veel praten, en dat ook gerust durven.

Je zal nooit de echte reden weten maar misschien helpt het voor jou om het daarover te hebben met je vriendinnen en misschien te vragen of ze ook een briefje heeft achtergelaten ofzo.

dit gaat heel raar klinken, maar misschien krijg je strax het gevoel het af te sluiten, misschien is het dan voor jou fijn (denk er eerst wel goed over na) om naar de plaats te gaan waar de het heeft gedaan enzo. Ik heb een vriendin en een vriend van haar is voor de trein gesprongen. Ze heeft toen die plek bezocht en daar greenday geluistert (dat was wat naast het spoor gevonden werd) en ze heeft de trein bestudeert, wat raakt je eerst enzo. Klinkt misschien beetje luchuber maar voor haar was dat heel goede manier van verwerken

denk er wel goed over na want het kan ook te confronterend zijn.

heel veel sterkte

de enige manier om hier mee om te gaan is jezelf ervan losmaken. Dat zal bij de 1 langer duren dan bij de ander. praat er openlijk over met mensen waarbij je je vertrouwd voelt in je omgeving en niet via dit forum.

Ja, ik weet dat ik er met anderen over moet praten en dat doe ik ook wel. Mijn vrienden zijn heel lief een de meesten begrijpen me of proberen zo hard mogelijk om me te begrijpen. Maar soms is het ook gewoon fijn om het er met iemand over te hebben die je verder niet kent, het is minder confronterend. Heel erg bedankt voor jullie tips!