Jaloers zijn op mensen waar het WEL goed mee gaat..
 

Mjah ik betrap me daar de laatste tijd steeds vaker op. :(

Ik kan daar zo ongelofelijk kwaad, maar ook zo ongelofelijk verdrietig om worden.. om het feit dat het met een boel mensen beter lijkt te gaan, maar ik maar steeds weer "uitglij", steeds slechter ga eten, weer steeds meer ga snijden, etc etc..
Het doet me zo'n ongelofelijke pijn om dan te moeten horen dat het met "een lotgenoot" van me WEL goed gaat..
Natuurlijk ben ik wel blij voor diegene, en ook trots op haar/hem, maar kweetniet, wordt er wel kwaad door op mezelf, krijg jankbuien.. etc...

kweet dat het kinderachtig klinkt... kweet ook niet wat ik er mee moet.. t lijkt wel of mn zelfwaardering totaal opgelost is in het niets..... :(

Mja, ik ken het. Tis heel logisch, je mag toch best jaloers zijn, op mensen die het beter hebben dan jij. Zolang je het ze maar nie gaat verwijten... en het niet te erge vormen aan gaat nemen..

misschien moet je zelf gewoon beseffen dat het met jou ook goed gaat komen. de mensen waarmee het nu goed gaat, zullen vast ook hun mindere periodes hebben gehad. Dus probeer niet te vergeten dat het mij ook goed kan gaan komen, ookal zie je dat misschien nu niet.
Kop op meis, ik denk dat het met jou ook goed gaat komen
hou vol!

Sterkte ermee

Kus Dreen

*herkenning*... Ik heb er ook vaak last van. Als iemand in mijn omgeving zich helemaal geweldig voelt, voel ik me 2zijdig: aan de ene kant ben ik echt heel blij voor diegene.. maar aan de andere kant is dat voor mijzelf weer een bewijs dat het met mij niét goed gaat.. Heel moeilijk om daar mee om te gaan...vind ik. Het is ook zoals *luna* al zegt geen échte jaloezie, want dat zou betekenen dat je het die 'gelukkige' mensen niet gunt gelukkig te zijn, maar dat is niet zo. Het is gewoon een rotgevoel wat je erbij krijgt, wat nix met hun persoonlijk te maken heeft, maar gewoon met jouzelf. Ik begrijp echt helemaal hoe je je voelt en ik hoop voor je dat het snel beter met je gaat.. want het is ontzettend kloten om je zo te voelen.. :(

'Sorry, maar we kunnen niet allemaal een minderwaardigheidscomplex hebben'

:D

Ik heb een minderwaardigheidscomplex, goed he :)

Even genoeg onzin.

Ik herken het wel. Vooral op momenten dat het klote gaat en dan ineens iemand dolgelukkig over haar dingen begint te vertellen dan heb ik zoiets van HOUD OP....:(

Ja, ik herken het ook wel, als mensen de laatste tijd aan mij vertellen wat voor leuke, positieve dingen ze weer meemaken, probeer ik echt blij te doen... maar dat lukt niet altijd. Gewoon omdat het bij mij niet het geval is. Bijvoorbeeld als iemand zegt dat dr oma net uit het ziekenhuis ontslagen is terwijl die van mij net dood is, en als een ander verteld dat het goed gaat met dr vriend, terwijl het bij mij steeds slechter gaat en als iemand anders zegt hoe vreselijk goed ze met dr ouders op kan schieten terwijl ik op dat moment ruzie met ze heb. Toch gun ik het die andere wel... MAAR IK WIL DAT OOK...
xxxxxxxxx

Mwah bedankt voor dit geweldig ontopic reply (n)

Boh, goed zeg DAT JULLIE NU PAS OPVALT DAT WE HIER NIET OP ONZIN ZITTEN

Jah idd...

Wat me vaak heel erg pijn doet, is als het met een vriendin van me waar het heel vaak hetzelfde als met mij ging goed gaat..
k ben wel trots op haar dan enso.. maar vind het ergens niet fijn..

(n)

heb ik ook altijd...
ben dan echt jaloers... dat zij een veel beter leven hebben dan ik... en dan ga ik me daar ook echt klote door voelen...
vaag

jah(n) En dan mensen die genoeg vrienden hebben en lekker uitgaan en gewoon naar school kunnen en njah, mis ik ook erg en kweenie of ik jaloers ben, mijdt de mensen die er over beginnen meestal een beetje;)

Ken het wel..
Kan soms zo jaloers worden op mensen
die dingen die voor mij heel moeilijk zijn
dat wel gewoon kunnen, of hebben..
Mja, iedereen heeft wel dingen die
niet lekker gaan in z'n leven,
voor mij is het nutteloos om dan jaloers te worden..

wa heb jij níet?
als ik topics lees die mensen typen die problemen hebben met weet ik veel wat, sta jij er wel tussen met iets heb ik ook altijd ofso iets dergelijks....
vat dit nie hatelijk op ofsoow maar je hebt als je het mij vraagt wel heel veel, is dat om aandacht te krijgen of iets? of om ook steun te krijgen?
niet negatief bedoelt ofsoow maare....

Ja precies!!
Dat heb ik nu bij mn zus, die heeft veel vrienden en nu ook 2 jongens die iets met haar willen, en ze vindt ze zelf allebei leuk, weet dus niet wie ze moet kiezen, en komt daarom de hele dag bij mij om te vragen welke het leukste is, en wat ze nou toch moet doen :(
Alsof ze zielig is, hoezo luxeprobleem :eek:
En als ik me rot voel gaat ze altijd gewoon door van: en toen kreeg ik weer een smsje van die, en blabla, en dan heb ik echt zoiets van hou je kop nou es, en dat snapte ze dan niet :(
Heb me al wel vaker wat minder dan mn zus gevoeld, maar nu is t wel heel erg...

hmm denk jij dat ik dit doe om aandacht te krijgen???
ik hoef niet eens aandacht... ik heb geen stomme medelijden nodig!
ik reageer hier op omdat ik mensen wil helpen die soortgelijke problemen hebben...
en idd om steun te krijgen... want t is echt niet makkelijk!!!!!
en als je steun krijgt... vooral van mensen die weten wat je meemaakt, helpt dat al een beetje.. ook al is t maar een klein beetje...

Ik heb dat heel erg bij een vriend van mij, maar nog ietsje erger, ik kan hem wel naar zn strot grijpen soms. Hij heeft alles goed voormekaar; vriendin, goeie cijfers, veel vrienden, thuis loopt alles etc. Maar nou komt het, het is een onwijze eikel. Hij is alleen aardig tegen je als ie je nodig heeft, hij behandelt zn vriendin heel slecht, is arrogant enzow. Ik kan het om de een of andere reden niet hebben dat zo een 'slecht' (weet ff niet hoe ik het uit moet drukken) persoon het beter heeft dan ik. Daar wordt ik pisnijdig van.

Jah idd.. ik begrijp je wel. Sommige mensen moeten nét even die dingen zeggen die niet leuk zijn om te horen.. :rolleyes: ik zit hier ook veel om dezelfde redenen.. en omdat et forum hier nogal verslavend is :p Anyway, die steun is heel belangrijk en helpt altijd wel vind ik...tiz nie altijd allemaal maar makkelijk zoals iedereen denkt.. Maargoed.. dat wou ik ff kwijt :) *kus*

Dit geldt niet alleen voor depressieve mensen maar voor mensen in het algemeen.

uhm.. misschien dat ik iets gemist heb maar, wie zei dat dan?

Hm, eigenlijk herken ik dat helemaal niet.. Ik heb er zelf nooit last van gehad.

Ik zie alle gebeurtenissen in mijn leven als waardevolle dingen die me allen leren om beter met het leven om te gaan, en er uiteindelijk zelfs van te genieten, zoals ik nu kan.

Als ik alles overnieuw zou mogen doen, zou ik het precies hetzelfde willen omdat ik anders nooit zou zijn waar ik nu ben.

Ik heb zoiets van iedereen loopt in zijn/haar leven tegen allerlei obstakels op, ik loop er nu tegenop maar mensen met wie het nu goed gaat zullen er later mee geconfronteerd blijven. Dan ben ik blij allerlei dingen al gehad te hebben en niet later in mijn leven nog es een enorme optater te krijgen.

Maar jij hebt het natuurlijk meer over mensen met wie het in het algemeen ook niet zo goed gaat maar dan eventjes wel. Zijn er dan nooit momenten waarop het met jou iets beter gaat?

Nou ja, ik kan je verder niet echt helpen aangezien ik het gewoon niet herken :S

Het is trouwens niet zo dat ik nooit jaloers ben op anderen hoor, maar ik probeer niet zo te vergelijken en vooral tevreden te zijn met wat ik wél heb, en dat lukt me redelijk.

ah iemand die mij begrijpt :)
mjah forum is idd verslavend :)
ennuh thnx *knuff* :)

Dat weet ik, k zei niet voor niets dat het me vooral pijn doet als het met "lotgenoten" beter gaat.
K weet dat dit best egoistisch overkomt, maar kweetnie, tis zon gevoel dat je zo moeilijk kwijt raakt...

Met mij gaat het natuurlijk ook wel eens wat beter, IeDeReEn heeft wel goede momenten, een zonnestraaltje tussen alle grijze wolken door, alleen gun ik ze mezelf nooit. Maargoed, das weer een heel ander verhaal.

Ik kijk heel erg op tegen mensen waar het "goed" mee gaat. Natuurlijk hebben die mensen ook vast wel hun problemen, maar je moet wel zien dat ik bijna alleen met mensen omga die ik zelf ken, en me voor "onbekenden" vrij veel verberg, k word daar liever niet dan wel door gezien, if you snap wat ik bedoel..

De mensen die ik ken, waar ik veel contact mee heb, waar het ook vaak minder meegaat, kan ik heel goed mee opschieten, en kan ik ook veel bij kwijt enso, en voel me bij hun meer op mn gemak. (zeerwaarschijnlijk omdat dezen me minder snel raar aankijken als ik weer iets doms gedaan heb enso)
Alleen als het met hun beter gaat, vragen ze meestal ook minder hulp van mij, mjah logisch maar keej, en omdat ik eigenlijk veel meer om anderen geef, heb ik dan geen doel, en ga ik nadenken en nadenken en nadenken.
Vervolgens kom ik dan tot de conclusie dat ik mijzelf nogal verwaarloos, mijn leven totaal verrot is, en tja, dan komt al snel die gedachte van "waarom lukt het hun wel en mij niet?", "waarom hebben zij wel zon persoon als ik leren kennen, maar ik niet?"
etc..

En daar gaat ie mis... Jij bent jezelf namelijk, en draagt jezelf dus overal en altijd bij je, je kent dus wel zo iemand als jij.. sterker nog, je bent zo iemand als jij, haal daar je voordeel uit.

Wanneer het jou lukt om je doel niet anderen te laten zijn, maar jezelf te maken, zul jij ook weer veel meer kunnen betekenen voor die anderen, zo werkt dat cirkeltje.

Waarom lukt het hen wel en jou niet? Misschien omdat zij zichzelf wél bovenaan durven zetten en zo aandacht aan henzelf besteden. Ik weet dat het heel moeilijk is om die overstap te maken, om echt en alleen aan jezelf te gaan denken, maar dit is wel jouw leven wat een stuk leefbaarder zou zijn zou jij dit wel doen. Wat doe je wanneer je tot die conclusies komt? In plaats van je dingen af te gaan vragen, denk je niet dat het beter is om te bekijken wat je kunt veranderen zodat je je leven niet zo waardeloos meer vind?

Ik heb zelf die prioriteit zo'n 7 maanden geleden verzet, ik heb toen voor mezelf gekozen. Eerste stap was het uitmaken met mn ex, de tweede stap was mn toekomstplan omgooien. (Ik wou altijd psychologie studeren, om anderen te helpen, maar nu weet ik, dat mijn hart daar gewoon niet ligt). Ik ben mezelf dingen gaan gunnen.. en ik kan je zeggen, ookal was het heel moeilijk en heb ik nog een paar diepe valkuilen gehad, het gaat nu zoveel beter dan ooit!!

Ik hoop echt dat jij jezelf een mooi leven gaat gunnen, houdt je dan op het moment tenminste voor ogen dat wanener jij gelukkig bent jij anderen ook weer veel beter zal kunnen steunen en nog meer te bieden zal hebben!

sterkte :)

Misschien kun je het ook positief bekijken. Kijken naar de manier waardoor het een stuk beter gaat met de desbetreffende persoon. Hoe heeft hij/zij dat voor elkaar gekregen?

Dat heb ik ook, ik vergelijk mezelf constant met anderen.. Wanneer het met mij ok gaat, maar met iemand anders echt super, dan voel ik me echt jaloers.. Wanneer het met mij echt ongelofelijk kut gaat, en met iemand anders gaat het nogmaals super, dan word ik echt gek van jaloezie... Heel vervelend eigenlijk...
Meestal sluit ik mezelf dan ook op wanneer het echt niet goed meer gaat, zodat ik niet zie dat er mensen zijn met wie het érg goed gaat... (Overigens ben ik ook blij voor diegene hoor, 't is alleen een beetje zuur...)

Als ik jaloers word dan ga ik alleen maar egoistischer denken. Ik weet dat het niet moet en het is een hele slecht karaktereigenschap. Maar dan leef ik echt als individu en denk ik alleen maar aan mijn eigen gedachten. Het word er niet beter op en ik veroorzaak er soms ruzies mee. Jaloezie heeft dus een negatieve uitwerking op me. Negatieve karakters komen dan naar boven.

Ik kan me heel goed voorstellen wat je bedoeld. Ik had vorig jaar ook zoiets, een vriendin van mij en ik dachten vaan hetzelfde over dingen en konden ons over dezelfde dingen onzeker voelen, ondertussen is er iets misgegaan tussen ons, maar ik zie dus dat het met haar een heel stuk beter gaat, tenminste, met haar gevoelens gaat het beter... met de rest betwijfel ik eigenlijk... Ze is heel erg veranderd en daardoor gaat het denk ik zo goed, maar ik kan niet op die manier veranderen, het past gewoon niet bij me... Maar ondertussen maak ik me nog vaak zorgen over dingen van mezelf, mn uiterlijk, maar ook hoe ik me voel enzoww, en zij niet.... Naja, het is misschien een iets ander voorbeeld, ik wil alleen duidelijk maken dat ik begrijp waar je mee zit, en volgens mij is het niet echt raar 'jaloers' te zijn...

*knuf* mij

Ik ben soms zelfs blij als ik hoor dat het met andere mensen slechter gaat of iets hun niet goed lukt en mij wel.
Dan voel ik me blij dat ik dat wel kan/lukt of ben ik blij dat ik niet de enige ben die iets heeft/ iets niet lukt.
Ik voel me ook minderwaardig als iemand die op hetzelfde niveau zat dan mij (met wat dan ook) ineens veel beter gaat dan ik. Dan denk ik ook: shit waarom kan/ heb ik dat niet? Hoe doet zij dat ineens?

Maargoed, t is wel een menselijke reactie om je beter te voelen '' ten koste van een ander" zeg maar, en om 'jaloers' te zijn/ je minderwaardig te voelen als iets een ander die op hetzelfde niveau zat ineens wel lukt (dit laatste moet je natuurlijk zien te voorkomen; je moet dan naar je eigen positieve punten kijken etc......maarja als je denkt dat jij die nauwelijks hebt zoals ik soms denk dan wordt t moeilijk)

Ik heb het ook,

Steeds als ik mensen zie op TV of op school ofzo dei een gelukkig leven hebben denk ik altijd dat wil ik ook.
En er zijn van die mensen die dan zeggen doe er dan wat aan je hebt het zelf in de hand.
Natuurlijk heb ik het deels zelf in de hand en ik ben er ook wel mee bezig maar het lukt gewoon niet en dat snappen ze niet.
Ze denken dat alles zo over is na één keer praten ofzo

Mensen mensen toch :)

Bedenk eens waarom anderen precies gelukkiger lijken. Als je naar anderen kijkt, zie je namelijk automatisch de dingen die je zelf mist, maar betekent dat gelijk dat hun leven beter is dan dat van jou? Misschien zijn er wel dingen waarin zij jaloers op jou zouden kunnen zijn! ;)

Kop op.

Je hebt gelijk... alleen ik zie die dingen nooit, omdat ik niet snap waarom mensen op MIJ jaloers zouden moeten zijn...

Vergelijk jezelf niet met andere mensen,
jij bent hun niet en andersom.
Jij ben jij
Ik ben Ik.
Gelijkwaardig, de één is niet meer waard dan de ander.
Je hebt geen rede om jaloers te zijn.

Tuurlijk heb je gelijk... zo is het, maar zo voelt het vaak niet. Snap je? Soms lijkt het met iedereen goed te gaan behalve met jou... of mensen zijn knapper, ik weet dat uiterlijk er eigenlijk nix toe mag doen, maar toch, soms wil ik niet eens naar school omdat ik het gevoel heb dat iedereen knapper iszzz...

ken het hoor...
zelfs als jongen, :p

moet je je overheen zetten,
iedereen is ergens wel mooier of beter als een ander

Ik heb het ook een tijdje gehad, niet da the tnu zo onwijs goed met mij gaat, maar hoe lomp het ook klinkt, je maakt wat mee..
En die mensen waa rhet zo goed mee gaat zullen nog eens hard op hn bek gaan als ze in de grote mensen wereld komen.
Dan denk ik maar mijn tijd komt nog wel...
Ik ben dr ook meer een mee dat het niet altijd goed met me gaat...

t ging me meer om gevoel dan om uiterlijk.

jah pcies

zo "voelt" het dan nog wel eens "maar toch"...

Het blijft een gevoel, das vervelend maar het is niet eens een waar. (en zelfs dan doet het er niet toe)

eej meis,
ik ken het heel erg goed... het leven is oneerlijk verdeeld...
en dan komen de vragen "waarom zij wel en ik niet, wat doe ik verkeerd?"
maar meis, ook bij jou komt er een tijd dat het beter gaat. ook borderliners hebben een toekomst. probeer om niet alleen jaloers te zijn maar ook "de kunst af te kijken". het is natuurlijk niet voor iedereen het zelfde, niet voor iedereen werkt hetzelfde. maar ook jij zult oplossingen vinden!
misschien een beetje een vaag verhaaltje... sorry... maar meis, ik sta altijd voor je klaar!
knuffols
mir

heb ik oook vaak gehad en ik moet eeerlijk zeggen dat het met mij nu ook behoorlijk goed gaat zelfs zo dat ik soms denk er moet zo wel wat misgaan het is gewoon te mooi om waar te zijn dus dat is ook alles want al gaat t niet zo goed je weet in iedergeval waar je aan toe bent

als je bij ejzelf blijft denken hoe goed et met andere gaat wordt et echt alleen maar erger ik heb het gevoel gehad en heb met veel mensen gepraat en nu weet ik dat ik het van me af moet zetten als ik er aan denk...
op het begin is dat moeilijk daarna wordt et echt veel makkelijker!
succes

hmm.....jaloers niet echt, eerder een soort van verbazing. Klasgenoten van mij zijn echt al-tijd vrolijk en lijken geen problemen te hebben, en dan zit ik me echt af te vragen van "hoe doe je dat in godsnaam? hoe krijg je dat voor elkaar en waarom ben jij wel gewoon altijd vrolijk??"
ik heb dat zelf nooit echt gehad, vandaar. tuurlijk ik ben ook wel een keer vrolijk, maar niet altijd en soms wil ik graag vrolijk zijn maar dat lukt dan niet omdak veels te dingen aan mn hoofd heb. best klote vind ik dat. lijkt me echt heerlijk om een zorgeloos leven te leiden...

K.G.