gehandicapt broertje/zusje
 

Ik heb een broertje die een verwante vorm van autisme heeft. Vroeger hadden we vaak ruzies die er niet normaal aan toe gingen. Maar ook kreeg m'n broertje meer aandacht dan ik, mja, daar had niemand om gevraagd dat het zo moest lopen.
Gelukkig is dat nu een stuk beter dan vroeger http://forum.scholieren.com/smile.gif

Maar mijn vraag is, hebben jullie ook een gehandicapt broertje of zusje, en wat waren jullie ervaringen daarmee en hoe voelde jullie daar onder?

wat is autisme?

autisme is een contactstoornis.
bij de hele zware gevallen kunnen ze ook niet praten.
Verder leven ze in een fantasiewereld, fantasie en realiteit kunnen ze moeilijk onderscheiden. Ze worden gek als iets van een bepaald patroon afwijkt. Verder weten ze alles over wat ze intereseert en kunnen ze heel goed tekenen.

Er is ook een film over gemaakt, The Rainman.

kan elk persoon die autistisch is dat?

nee, maar ze hebben vaak 1 bepaald ding dat ze heel goed kunnen, terwijl ze, als ze normaal begaafd zijn iig, andere dingen maar matig of slecht kunnen. Op sociaal gebeid zijn ze heel zwak.
Mijn zus heeft ook autisme, ze heeft het niet zo erg dat ze nog andere handicaps erbij heeft of ze niet kan praten. En ja, idd, het slorpt veel aandacht op en soms is het moeilijk om er mee om te gaan, vooral als ze wat vermoeider is en ze minder beheerst is, zodat ze vlug woede-aanvallen of angstaanvallen krijgt, omdat ze niet weet wat ze kan verwachten of wat ze opgedragen is om te doen ofzo. Vroeger vond ik het heel lastig dat ik weinig aandacht deed en schaamde ik me zelfs voor m'n zus als ze zo raar deed, maar nu heb ik er toch al wat beter mee leren omgaan en soms vind ik het nog moeilijk, maar het gaat heel wat beter en ze is heel lief zoals ze is, ze is veel naïver en onschuldiger als een "normaal" mens, ze doet geen vlieg kwaad http://forum.scholieren.com/smile.gif.Is jouw broer zich bewust van z'n handicap? Mijn zus wel, ze is immers normaal begaafd en heeft niet zo'n erge vorm. Daar heeft ze het dan wel moeilijk mee, ze wil het ergens niet aanvaarden, maar doet toch haar best om zich "normaler" te gedragen, ze wordt immers begeleid.



[Dit bericht is aangepast door chateauke (26-02-2002).]

Tja ik herken wel het een en ander,zelf heb ik ook een broer die niet helemaal 100 % is,hij kan niet lezen en schrijven ( is nu 20 jaar ) en heeft last van gedragsproblemen,vroeger hadden we ook best vaak ruzie,je wil immers een broer waar je trots op kan zijn,maar vooral nu ik uit huis ben ,heb ik steeds meer respect voor hem ,en hoe die is ,als je weet dat je er niets aan kan verranderen,probeer het dan ook niet

tijd heelt alle wonden

Hoi

Ik heb en broer van 18 en die blijkt minder begaaft te zijn.Daar zijn ze pas sinds kort achter http://forum.scholieren.com/mad.gif.Doordat mijn broer dus nooit normale opdracht kan uitvoeren zoals b.v zijn kamer opruimen.Dit maakt ten eerste de zweer in huis best eng helemaal als mijn ouders er toch weer boos om worden.Sinds mijn broer op 6 jarige leeftijd echt begon achter te lopen met de normale diangen zoals opruimen kwam er steeds vaker ruzie thuis.En daarom wordt er vanaf mijn 4e heel weinig aandacht aan mij geschonken ik red het wel is hun idee.Daarom stap ik nog steeds niet naar ze toe als ik een probleem heb.Ik heb er totaal geen goede herinneringen an zelfs met feestdagen maken ze ruzie en ook als we op vakantie zijn dit is fustererend

Mijn ervaringen zijn vindt ik nog niet echt meevallent zolang er thuis iedere dag ruzie is

[Dit bericht is aangepast door diane (27-02-2002).]

mijn zusje wordt volgende week 10 en zit tussen "normale" kinderen en autisme in. Ze heeft momenten dat ze absoluut onuitstaanbaar is, maar ze kan ook vreselijk lief en behulpzaam zijn, het zijn echt buien. Het idee dat ze veel meer aandacht krijgt heb ik ook, maar ik weet dat dat gewoon nodig is.
Sinds een paar maanden zit ze overdag op een speciale opvang/school waar ze met lotgenoten zit, en ik zie haar nu met sprongen vooruit gaan.

Gelukkig is m'n broertje nu bewust van z'n handicap en kan er redelijk goed mee omgaan http://forum.scholieren.com/smile.gif. Hij doet nu ook werk wat bij z'n interesse past (natuur). En ik respecteer hem enorm, dat hij heeft kunnen leren om met z'n handicap om te gaan (wel met behulp van medicijnen) en dat hij druk bezig is met z'n werk. Hij heeft nu ook bijna geen last meer van woede aanvallen.
Hij is misschien wel anders dan andere, maar hij doet z'n best om zich "normaal" te gedragen, en daar ben ik trots op http://forum.scholieren.com/smile.gif

niet in mijn familie, maar het zusje van mijn vriendin heeft het downsyndroom. Ze is nu 11 jaar en gaat vanaf volgend schooljaar naar een speciale school. Tot nu toe heeft ze op een gewone basisschool gezeten tot groep 5.
Ze is echt heel lief, maar gewoon iets 'simpeler' als 'normale' personen zeg maar. Maar ze is in de bijna anderhalf jaar dat ik er nu ken een beetje mijn tweede vriendin geworden daar ( http://forum.scholieren.com/eek.gif http://forum.scholieren.com/wink.gif )
Ze komt altijd naast me zitten of op schoot en dan zit ze de hele tijd: lieverd, schatje ect. Echt een mega slijmbal, maar dat zal ze wel van mij hebben geleerd http://forum.scholieren.com/smile.gif

ikzelf heb geen autistisch broertjuh, maar mn vriend wel.

Ikzelf vind t altijd maar "raar" dat hij niet denkt en doet als andere kinderen van zijn leeftijd... Maar ja, ik speel wel gewoon met m en dat vindt ie altijd zeer leuk! Hij vraagt dan ook altijd aan mn vriend wanneer ik er weer ben...
Af en toe kan ik wel gek van hem worden... Maar ja, je kan er wel wat van zeggen en boos worden of wat dan ook, maar dat begrijpt ie toch niet. Maar nu heeft ie allerlei speciale medicamenten en een non-glute dieet, en dat schijnt t normaal werken van de hersenen te bevorderen. En ik moet zeggen. het helpt wel. Eerst kon die helemaal niet lezen, en nu bepaalde dingen al wel enzo. Toch altijd erg leuk om te zien als hij weer iets wat school aangaat goed doet!