Opnieuw beginnen
 

Ik weet niet zeker of ie hier wel hoort, maar goed

Ik heb een relatie van 1,5 jaar achter de rug, het uit elkaar gaan was erg plots en vanuit haar kant... en is ook erg moeilijk gegaan (vervelende situaties e.d.)

Dit is dus 2 maanden geleden gebeurd, en ik hou nog steeds zielsveel van d'r, maar ze heeft duidelijk gemaakt dat liefde niet meer in het spel zit vanuit haar kant... *sad but true*

Nu moet ik dus verder met me leven, het probleem is dat ze nog elke dag voor meer dan 50% van de tijd in m'n kop zit, en de gedachtes zonder haar te zijn me ook nog heel vaak tot tranen brengen... Hoewel we hebben afgesproken niet het contact totaal te verbreken heb ik het voorstel gedaan dit wel tijdelijk te doen, voor mezelf... en ook voor haar (ik kan zo niet oprecht tegen haar praten als 'vrienden')

Nu is mijn vraag, hoe krijg ik iig dat "houden van..." uit m'n hoofd, het hoeft niet snel, maar wel iets waar ik aan kan werken... wie heeft er ervaring mee...

verder ben ik in die 1,5 jaar veel contacten verloren, en hoewel ik op het gebied van de liefde erg ben gegroeid merk ik dat me vriendenkring is geslonken en dat het vrijgezellen bestaan eigenlijk iets vreemds voor me is geworden... (ok, ik ben nooit een goeie vrijgezel geweest maar toch) dit zijn ook weer dingen die ik terug wil... iig gedeeltelijk... ook hier zijn adviezen gewenst :) dus ook dingen als, hoe zorg ik ervoor dat ik niet zo ernstig vergelijk, hoeveel kan je aan een date kwijt over je vorige relatie (als dat uberhaupt wel kan) etc.

Nah gooi maar los mensen, ik ben benieuwd...

Offtopic: ps. mocht iemand toevallig weten wie ik ben, en met wie ik een relatie heb gehad, hou dat aub buiten deze topic... evt. vragen kunnen in een private message maar of ik antwoord is een tweede... bedankt...

Ik denk niet dat je 'houden van' uit je hoofd kunt zetten. Je houdt van iemand, of je houdt niet van iemand. Ook al gaat het uit, je blijft toch aan die persoon denken en ze zal altijd een deel van je leven uitmaken (niet per se in de tastbare wereld, maar wel in de gedachtenwereld).

Maar je kunt er anders tegen aankijken. Het zien als een leuke herinnering en zeg maar verder gaan met je eigen leven. Ik denk ook niet dat het zo slim is om nou geforceerd weer het vrijgezellenleven in te duiken omdat je je alleen voelt. Volgens mij maak je het dan alleen maar moeilijker voor jezelf, omdat het gewoon niet goed zal voelen om gelijk weer met andere meisjes dingen te doen (denk ik althans na een relatie van anderhalf jaar, correct me if I'm wrong).

Probeer eerst vrede ermee te vinden dat het voorbij is. Er dus anders tegen aankijken. Denk bijvoorbeeld niet van "ik mis haar zo enorm" maar probeer te denken "het was een leuke tijd met haar".

Nou goed, nog een aantal praktische dingen: afleiding zoeken, afleiding zoeken en nog eens afleiding zoeken :p Concentreer je weer meer op jezelf, door bijvoorbeeld weer aan je opleiding (als je die hebt?) te werken, gaan sporten en dingen te ondernemen met je vrienden (contacten weer verbeteren?).

En je tweede vraag, over hoeveel je bij een date over je ex kunt praten. Ik zou zeggen in het begin zo min mogelijk, anders krijgt zij het idee dat je er niet overheen bent en dat schrikt af. Meisjes hebben het niet zo graag als je met je hoofd bij een ander meisje zit (duh :D ).

Sterkte iig.

het is idd moeilijk. ik heb 3, 5 jaar een vriend gehad en ik bleef idd ook nog heel veel van hem houden. Eigenlijk niet goed, want je moet verder.. want je zegt zelf al dat het er niks meer in zit.. je moet verder... en dat is egt heel moeilijk. gelukkig heb ik laatst een paar hele leuke vriendinnen leren kennen en die zijn nou egt mn beste maatjes. we gaan lekker elke week stappe en hebbe de grootste lol. fijn, want zo vergeet ik mn ex veel sneller. maar het beste remedie is gewoon weer opnieuw verliefd worden...
want op een gegeven moment kreeg hij een nieuwe vriendin en daar had ik t egt moeilijk mee tot het moment dat ik zelf iemand tegen kwam.... nou is dit nix meer geworden, maar ik ben wel over mn ex heen.
ik stel dus voor da je gewoon blij moet zijn met wat je hebt, lekker veel lol make (ook al ik je vriendenkring wat kleiner geworden..) gewoon lekker veel aandacht aan jezelf besteden..
maar idd het gaat niet zomaar voorbij.. het heeft tijd nodig (bij mij heeft t toch wel minstens een half jaar geduurd :confused:

enne over exen praten op een date... NIET DOEN! want ja meisjes knappen daar idd heel erg van af.. en je komt er vaneiges wel achter wat die nieuwe date je te bieden heeft...

Weet ik, maar goed, ik hou van d'r, en als ik 'r niet kwijt wil, of normaal met d'r verder wil moet dat weg, en ze is me gewoon te dierbaar om ineens uit me leven te laten verdwijnen...

nah geforceert, 't is dat of thuis alleen kapot gaan... :/
en ik zoek iemand om weer alles kwijt aan te kunnen, die er voor me is, en dat is in mij 'wereld' een relatie...
me ex wil er op sommige vlakken wel voor me zijn, alleen nu nog even niet... (en groot gelijk)


Dat laatste is alleen een beetje lastig, omdat "de vervelende situaties" m'n beeld op onze relatie nogal hebben... vergijst... ik werk eraan, maar 't overheerst nog steeds ('t is al een aantal weekjes nu)

hm hm, mja de discipline ontbreekt nog, opleiding houd me bezig, nadeel is dat ik zonder haar al een jaar geleden was gestopt, en nu weer met 't zelfde gevoel rondloop... maar ik zet door...

Sporten, een optie *noteert*

Vrienden opzoeken, ik doe me best, maar 1,5 jaar "uit het oog uit het hart" is lastig te overbruggen...

Mja eerder van, stel ik vind weer iemand, binnen nu en... een maand of 2... ik heb hiervoor nooit zo'n intense relatie gehad, en de vraag is of als ik weer iets met iemand heb of ik dat soort dingen wel mag zeggen... (alsof ik een verwachting stel)

nah thx iig...

Mja maar een half jaar dit hou ik dus niet vol... ik zit nu al op 2 maanden, en ik voel me gene haar beter, daarom ook deze voor mij drastische stap omdat het contact 't enige was wat me er doorheen kreeg... alleen zo raak ik nooit die liefde kwijt... *zucht*

ow... ik heb trouwen een logboek gemaakt, schrijf netjes op wat ik me voorneem, wat ik zit te denken, dan merk ik hopelijk vanzelf wel hoe 't gaat (beter/slechter) want ik heb de pen al 2 dagen de vrije loop gegeven en zit op twintig kantjes, dus als 't minder word zal 't wel beter gaan :) hopen dat 't werkt...

Vind je dat niet een beetje raar? Dat je per se niks meer moet voelen om met haar om te gaan?

Eigenlijk is het meer dat je op een andere manier van haar leert te houden, meer als goede vriendin en minder in de romantische zin.

Je veronderstelt dat het erg is om thuis te zitten. Zou het niet geweldig voelen als je ook prima met jezelf kunt leven? Zonder dat je iemand nodig hebt die jou overal doorheen sleurt? Is het wel goed zo afhankelijk te zijn van een ander? En kun je dat in alle redelijkheid wel vereisen?

(y)

Als je lekker in je vel zit, voel je je psychisch ook iets beter :)

Ja, ik ken het probleem. Weliswaar dan niet door een relatie, maar omdat ik helemaal opging in mijn werk etc. Als je dan na 4 jaar ineens contact met iemand opzoekt, gaat dat maar stroef. Momenteel heb ik eigenlijk maar 3 vrienden, en die ken ik allemaal van internet (zelfs van dit forum :/ ).

Lijkt me niet zo slim. In je hoofd mag je vergelijken wat je wilt. Daar is het zelfs leerzaam, want je kunt bij voorbaat al problemen vermijden door kritischer te zijn in je keuze. Maar, daarover praten is nogal fout. Dan krijgt het meisje snel het gevoel dat ze jouw ex moet vervangen etc en daar heeft ze ws. geen zin in.