dit snap ik niet...
 

moet psychologie nou echt allemaal negatief zijn?
ik begrijp best dat jullie allemaal depri zijn enzo,maar er mag ook wel eens wat positiefs uitkomen vind ik!

jullie maken elkaar alleen maar gekker en gekker,wat dachten jullie ervan als jullie elkaar juist eens oppepten?positieve stimulatie is ook niet verkeerd!

En als je je dan echt zo kut voelt,is er altijd nog Prozak...en dat schijnt super te helpen...

en nog 1 ding,ik vraag alleen om uitleg,heb absoluut geen kritiek,maar hoe komt het dat jullie allemaal depri zijn...je kan toch ook afleiding zoeken,sport ofzo?

Ik heb ook het nodige meegemaakt,en vooral de laatste tijd,maar van MIJN leven wil ik wat maken,je leeft maar 1 keer hoor,besef dat goed!

XXX Iris

je hebt opzich wel gelijk maar om nou meteen aan de medicijnen te gaan?? weet je hoeveel bijwerkingen die dingen vaak hebben?

Praten,of in dit geval schrijven helpt goed.
Sommige mensen hebben niemand om mee te praten,of ze durven het aan niemand te vertellen.
En op deze manier krijg je er ook reactie's op.Dat kan soms erg goed helpen hoor....

ow tuurlijk,dat begrijp ik wel,dat mensen ook hun ei kwijt kunnen hier...maar ik begrijp niet hoe je zo in de put kunt zitten,door iets wat misschien alleen maar in je hoofd zit...ik hoop gewoon dat ook die mensen snel weer gelukkig worden,want met depri zijn verpest jeje leven...

'Meestal worden mensen depri om bepaalde redenen.
En tja,je word niet zomaar van de een op de andere dag weer gelukkig als je depri bent.
Mensen vragen er niet om om depri te worden.
En om nou meteen prozak te gebruiken,lijkt me ook niet echt goed

[QUOTE]Celesta schreef:
'Meestal worden mensen depri om bepaalde redenen.
En tja,je word niet zomaar van de een op de andere dag weer gelukkig als je depri bent.
Mensen vragen er niet om om depri te worden.
En om nou meteen prozak te gebruiken,lijkt me ook niet echt goed


[/QUOT

zeker niet goed nee om gelijk prozak te nemen,maar vind het goed dan dat jongeren met een mes boven hun polsen staan of wat dan ook of aan zelfbesnijding doen?dat vind ik erg...het is zeker niet gezond nee,maar misschien ben ik er wel voor omdat ik gezien heb,dat m'n moeder kapot ging aan verdriet en door prozak rustiger werd,en langzaam alles kon verwerken...snap je waarom ik dat voorstel?

XX

ik weet niet of je het hebt gemerkt, maar als iemand hier in de put zit, en er een topic over schrijft, dan worden die altijd met steun en oppepping beantwoord.
en er zijn hier nu eenmaal mensen die hun verhaal kwijt willen, dus ga dan niet meteen zeggen dat zij maar prozac moeten slikken, alsof dat alles zou oplossen. weet jij er toevallig zoveel van?

[quote]emporio schreef:

Citaat:

Celesta schreef: 'Meestal worden mensen depri om bepaalde redenen. En tja,je word niet zomaar van de een op de andere dag weer gelukkig als je depri bent. Mensen vragen er niet om om depri te worden. En om nou meteen prozak te gebruiken,lijkt me ook niet echt goed [/QUOT zeker niet goed nee om gelijk prozak te nemen,maar vind het goed dan dat jongeren met een mes boven hun polsen staan of wat dan ook of aan zelfbesnijding doen?dat vind ik erg...het is zeker niet gezond nee,maar misschien ben ik er wel voor omdat ik gezien heb,dat m'n moeder kapot ging aan verdriet en door prozak rustiger werd,en langzaam alles kon verwerken...snap je waarom ik dat voorstel? XX

Ja oke,dan wel misschien ja.
Want ik schrik er bijv.ook van hoeveel mensen zich tegenwoordig snijden

Hoi,

Ik had ook geen reden om depri te worden (met nog paniekaanvallen en daaran verbonden rare reacties van mijn lichaam.)
De psychiater zei na intakes etc., dat er wel een teveel of tekort van een bepaald stofje in mijn hersens zal zijn wat dit allemaal veroorzaakte. Ik neem nu Seroxat en Orap waarvan ik weet dat ik het moet blijven nemen. Maar heb ik er graag voorover, zo goed (echter niet euforisch of verslaafd) als ik me nu voel.

Groetjes
Morse

Je kiest er over het algemeen niet voor om depri te zijn. Maar ik geloof dat dat al gezegd is. Verder vind ik meteen aan de medicijnen ook geen goed plan.

Dat is nou juist waar het om gaat!!! Waarom zou het niet mogelijk zijn om van de een op andere dag ervanaf te zijn?? Gewoon kappen met zeuren en gewoon normaal gaan doen! Ik heb zelf ook shit meegemaakt maar daardoor vind ik mezelf echt niet zielig hoor....

Als het inderdaad mogelijk zou zijn om van de ene op de andere dag van je depressie af te komen zou depressief zijn niet zo ernstig zijn en zou je er ook geen medicijnen voor hoeven te gebruiken, maar helaas kan dat niet. Een depressie moet je beschouwen als een ernstige ziekte waar een langdurig genezingsproces voor nodig is.
Je schrijft dat je zelf ook ellendige dingen hebt meegemaakt. Hoe heb je je daar over heen kunnen zetten en hoe lang heeft het geduurd voordat je daartoe in staat was?

Ja dat is een goeie vraag waar ik voor mezelf wel een antwoord op heb alleen ik denk niet dat jullie daar veel aan hebben.
Het belangrijkste is denk ik dat je jezelf niet te zielig moet gaan vinden. Geloof me praat over je probleem met je vrienden. Dit geld vooral voor de mensen hiero die zichzelf snijden...

Hoe ik mezelf eroverheen heb gezet?? Nou, door er niet teveel aan te denken, door flink te sporten. Motto: het kan altijd erger hebben. Euhhmm wat nog meer...lekker veel zuipen in de weekenden etc etc