Ben ik gek?
 

Ik heb net vette ruzie met mijn ouders gehad. Ze zitten dan echt mijnhele bestaan de grond in te boren en dan voel ik me voor de rest van de dag weer depri. Mijn ouder willen me naar een psychiater hebben. Ik snap er niks van, en ze menen het sirieus. Ik ben echt volledig tevreden met mezelf en ze zeiken over een psychiater. Mijn ouders zijn afgestompt en saai. Zijn het verleden vergeten. Of ligt het aan mij? http://forum.scholieren.com/confused.gif

Ligt er aan. Hoe is je leven momenteel? Wat voor opleiding doe je? Wat wil je later doen? Heb je een vriend, zo ja, hoe is je vriend? Hoe sta je er financieel voor? Wat doe je in je vrije tijd? Hoe kleed je je? Wat voor muziek luister je? Denk je wel is aan zelfmoord? Wat zijn je interesses?

Het ligt niet aan jou ze moeten je gewoon accepteren.
Je bent een superlieve jongen en laat je aub niet wijs maken dat het niet zo is.
http://forum.scholieren.com/smile.gif http://forum.scholieren.com/smile.gif http://forum.scholieren.com/smile.gif http://forum.scholieren.com/smile.gif

Jij bij een psychiater?.....doe toch normaal...Bij mij kom je over als een jongen bij wie niks mis is...en van een joint houd
Dus trek je maar niks van je ouders aan

http://forum.scholieren.com/tongue.gif

Hmmm, twee dingen mogelijk:

Mog. 1) je ouder hebben een verkeerd beeld van je
Mog. 2) ik heb een verkeerd beeld van je.


Kies maar http://forum.scholieren.com/smile.gif

Jups

psych is wat overdreven maar al;s er echt enorme fights zijn kan je beter via andere buro's hulp zoeken

maar ruzies horen erbij, je kan altijd het huis uit http://forum.scholieren.com/smile.gif
(ook gedaan)

zeg dat zij naar de psych gaan om een les in 'de jeugd van tegenwoordig' te krijgen http://forum.scholieren.com/smile.gif

Ruzie's met pa en ma komt hierso dagelijks voor..
Na een paar uurtjes zijn we weer normaal.. http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

Ik krijg ook altijd te horend dat ik niets waard ben en "hun zoon niet ben", mij best het boeit me niet meer zo, ben op zoek naar een kamer en rot lekker op hoef ik me ook niet meer aan ze te ergeren.

Hier kan men sowieso weinig mee. Je geeft veel te weinig informatie en de informatie die je geeft; daarbij dient men rekening te houden dat deze mogelijk al dan niet enigzins verdraaid is.
Tevens zou men ook kennis moeten hebben van het verhaal van de ouders om een gefundeerd oordeel te vellen.

De psychiator heeft gesproken.

http://forum.scholieren.com/rolleyes.gif, als een psych dat zei, stuurde ik 'm heel snel weg http://forum.scholieren.com/redface.gif, je hebt namelijk wel een punt, maar voor hem is dit meer een schreeuw (en een vraag om herkenning en lotgenoten) dan echt een vraag of men serieus wil bekijken of het (zwart/wit) zijn fout of die van zijn ouders is.

http://forum.scholieren.com/smile.gif

NOOI NAAR EN PSYGO GAAN!!!!!!! die naaien je de grond in en je word er nooit meer beter van,ik heb het allemaal mee gemaakt en heb er een trauma aan over gehouden,ik vertrouw mensen te snel en word er van misbruikt,of ik vertrouw niemnad meer en ken niemand me aanraken,of ik heb huilbuien en er is nix enzo,dus nooit doen,het is echt niet goed voor je,en blijf in jezelf geloven!!!!!!!!

zo, dat herken ik dan maar weer. Ik krijg van mn vader de laatste tijd nogal wat gezeik te horen omdat ik overgestapt ben van t vwo naar de havo. Hij is helemaal teleurgesteld in me. Nou, schijt voor hem. Hij denkt echt dat ik bij hem thuis wil wonen tot mn 30ste ofzo. Nou dus niet. Als ik mn diplomaatje op zak heb, ben ik t huis uit. (makkelijker gezegd dan gedaan... http://forum.scholieren.com/frown.gif) Maar oke... Ik denk gewoon dat je ouders zich niet zo veel met je moeten bemoeien. Zou geloof ik wel erg helpen. Maar ja, het zijn en blijven je ouders. Praat er gewoon serieus met ze over dat jij dat allemaal helemaal niet nodig vindt en het probleem niet ziet...