wennen
 

Hebben jullie ook weleens dat je zo moet wennen aan een nieuwe relatie? Dat het de eerste tijd gewoon niet goed loopt? Wat doe je eraan? Ik heb dit probleem zelf namelijk wel een beetje en ik baal er wel van. Het zal wel te maken hebben met het feit dat het een van m'n eerste echtere relaties is zeg maar, maar ik wil niet dat het snel stuk gaat! Ik ben niet echt mezelf denk ik, ik komt er dnek ik een beetje op neer dat ik bang ben om iets stoms of fouts te doen zeg maar. Klinkt allemaal vast wel vaag en zo, maar ik hoo pdat iemand iets kan vertellen :)

Noem eens een voorbeeld waarvan je denkt dat je fout doet/hebt gedaan dan?

Als die jongen lief voor je is maakt het hem niet uit hoor! :)

Dit heb ik ook (gehad). Met mijn huidige vriend ging het in het begin nogal moeilijk want ik was onzeker en had nog nooit iets serieus gehad met iemand op wie ik verliefd was. Het was best wel spannend en wennen in het begin en vaak ook dacht hij dat ik het wou uitmaken omdat ik zei dat ik het rustiger aan wou doen. Ik had zekerheid over zijn gevoelens dus daarom ging het steeds beter, en hij heeft me altijd begrepen ookal twijfelde ik en "durfde" ik niet verder te gaan. Toch ben ik met hem blijven doorgaan en is alles goed gekomen. Nu heb ik die momenten van onzekerheid niet meer en voelt het allemaal veel beter.
Kortom, ik weet wat het is, wat je kan doen is afwachten en jezelf de nodige rust gunnen als je dat wil, als hij je graag ziet zal hij dat wel begrijpen, en na een tijdje zal je zien dat je je er wel goed bij voelt. :)

als je jezelf niet durft te zijn moet je er toch aan werken.

ik denk dat het ook heel moeilijk is als je weer een nieuwe relatie hebt, omdat je dan toch gaat vergelijken met eerdere relaties.
Maar iedere relatie is weer anders en het is inderdaad gewoon even wennen. Alhoewel ik denk, dat je daar best snel overheen komt, doordat je zo verliefd bent.

Maar ik kan je ook wel begrijpen als je zegt dat je onzeker over jezelf bent. Je wilt niet dat het fout gaat, waardoor hij het uit zal maken. Maar daar moet je niet aan denken joh. Die jongen is op je gevallen op wat jij bent, en hoe jij doet.........dan moet je je niet anders gaan gedragen. LAat je gewoon gaan, en als hij echt verliefd op je is is er niks wat je fout kan doen!

Ik hoef nooit te 'wennen'. Ik pas me heel snel aan.

Bovendien, er verandert toch nauwelijks iets als je een relatie hebt? Je hoeft alleen maar geen andere jongens/meisjes te pakken tijdens het uitgaan, je ziet één bepaald persoon regelmatig en je hebt meer seks. Zo moeilijk lijkt me dat toch niet :)

Als je je op een bepaalde manier gedraagt, creëer je een verwachtingspatroon bij de ander. Ooit komt er dan een punt dat je steeds meer jezelf wordt en dan voldoe je misschien niet meer aan de verwachtingen die hij / zij van je heeft (= mogelijk einde relatie).

Probeer dus zoveel mogelijk gewoon jezelf te zijn.

Yup, ik ook, maar dat is niet bepaald iets waar ik trots op ben.

Hoe willen anderen immers erachter komen wie / hoe je bent als je je steeds bij iedereen anders gedraagt?

Je aanpassen aan de ander is de grootste fout die je maken kunt. Meisjes verwachten juist dat je tegen ze ingaat en je eigen opvattingen en gedragingen hebt. Als ze daar inzicht in hebben, kunnen ze je ook vertrouwen.

En het voorkomt een hoop ruzie vermoed ik :o

Volgens mij heb jij totaal geen diepgaande relaties :rolleyes:

Beetje kort door de bocht, het zou ook kunnen zijn dat hij een aantal zeer goede vriendschappen heeft. Dat acht ik waarschijnlijker, overigens, Wouter kennende.

Ontopic:
Natuurlijk moet je aan de gewoontes van elkaar wennen, maar dat gaat allemaal heel snel en soepel over het algemeen.
Op wat kleine puntjes na natuurlijk (ze doet de dop nooit op de tandpastatube :mad: :p).

*heel veel herkenning*

Het was m'n eerste relatie (en enige tot nu toe) en ik was verschrikkelijk onzeker, ik paste me veel te veel aan, hoewel ik wist dat ik mezelf moest blijven, maar ik moet altijd vrij lang wennen in een nieuwe situatie. Uiteindelijk is het hierdoor ook uitgegaan, maar was maar beter ook. Ik voelde me er niet fijn bij en ik had niet het idee dat hij mij de tijd wou geven die ik nodig had om te wennen.

tja, misschien moet je hem gewoon nog even leren te vertrouwen. je voelt je duidelijk niet vertrouwd bij hem. dat ie helemaal niet erg, je kan nooit iemand direct vertrouwen. hierdoor ben je jezelf niet helemaal en ben je inderdaad bang dat je iets fout doet waardoor hij weer op je afknapt. maar mijn ervaring is dat dit vanzelf wel weg gaat en dat het steeds makkelijker wordt om bij hem te zijn en dan jezelf te zijn. gewoon even geduld! en probeer jezelf te zijn :)

Ik vind verkering/ relatie eigenlijk vriendschap met zoenen erbij.
Dat het in het begin een beetje stroef gaat zal vooral aan mij liggen. *En mijn verlatingsangst.*
Wat doe je eraan: gewoon doorgaan. het gaat vanzelf wel beter.

En jij probeert tandpasta uit een lege tube te knijpen. (n) :p

Ik denk dat iedereen zich in het begin van een relatie een beetje onzeker voelt, en moet wennen aan het feit dat je samen bent met iemand. Je moet gewoon aan elkaar wennen.
Is niks mis mee. En het wordt vast steeds beter, want je gaat elkaar steeds beter leren kennen en aanvoelen.