Hoe snel begin jij een relatie?
 

Moet je echt verliefd zijn of vind je het genoeg als je elkaar leuk vindt? Ben je iemand die eerst vertrouwen er in moet hebben, of bekijk je dingen gaandeweg? Om maar even een paar voorbeelden te noemen.

Dus .. hoe snel begin jij een relatie?

Toevoeging:
En wat verwacht je van de ander? Moet hij / zij bijvoorbeeld wel verliefd op jou zijn?

In het verleden ben ik redelijk snel relaties begonnen, en was diegene leuk vinden genoeg voor mij.. zo van, de rest komt wel. Ik keek niet echt naar hoe de relatie zou verlopen enzovoorts maar meer zo van: ik zie wel.

Nu wil ik het echter niet meer zo. Het is nu 3x misgelopen van mijn kant, dus wil ik écht alleen nog maar iets met iemand beginnen wanneer ik echt verliefd ben op diegene, en wanneer ik me lekker voel bij hoe de relatie dan zou verlopen en dergelijke.

Ik zou nu dus echt veel minder snel iets beginnen dan 2 jaar geleden, zoals dat toen met mn ex is gegaan. Ik wil het niet meer op die manier, maar écht verliefd zijn.

Alleen als er chemie is, anders niet.

ik denk dat dat verschillend is... ik heb meestal dat ik de ander eerst gewoon leuk vind (maar dr zijn meerdere leuke mensen duss) en als dat van zijn kant dan ook blijkt, dan valt het te proberen.

bij mijn eerste (en tot nu enige)(ex) vriend was t zo dat ik hem wel erg leuk enzo vond maar door de afstand niet verliefd werd (of mezelf voorhield dat ik dat niet was) en toen ik naar hem toe ging een paar dagen werd duidelijk dat we elkaar allebei leuk vonden en ook al was ik toen nog niet verliefd (echt niet nee) was het duidelijk dat er een relatie zou komen en uiteindelijk werd ik dus ook verliefd :D

beetje vaag verhaal misschien maar ik begin een relatie pas als ik denk dat die enige tijd zal duren, ik moet er dus vertrouwen in hebben ja

xx margreet

Als ik merk dat ik iemand steeds leuker begin te vinden, ga hopen dat hij mij ook leuk vindt, dat het wat wordt. En dan merk ik vanzelf wel of ik steeds verliefder word of niet. Zoniet dan heb ik vaak ook geen behoefte aan een relatie met de persoon (you know..), en als ik wel steeds verliefder word, dan dus wel.

Ik ga nix nemen omdat er "toevallig een beetje aantrekkingskracht" is.
(Lekker nuttige reactie, dit wist je al).

Mwoah, je bent nu wel lekker duidelijk en kort. Dan begrijp ik het tenminste.

Verliefdheid is niet altijd nodig, wel een aantrekking tot diegene.
Verliefd zijn en van stapel lopen is eigenlijk niks voor mij want dan word ik zeer onzeker en doe ik domme dingen.
Er moet wel zoiets als een aangename spanning zijn enzo en als het meteen klikt dan begin ik nogal vlug een relatie. Ik geloof niet zo in liefde na vriendschap, bij mij moet er vanaf het begin een 'klik' zijn anders is het moeilijk voor me verliefd te worden (blijkt uit ervaringen).

Er moeten een beetje chemie zijn van beide kanten. Als er dan ook nog potentie is om er iets leuks van te maken in de nabije toekomst (zeg, een tijdspanne van zo'n 3 maanden - verder kijk ik op zo'n moment niet), ga ik ervoor.

ik heb drie relaties gehad

eerste: was op mijn 15e ik kwam op een nieuwe school en daar was een jongen die ik gewoon niet uit mijn hoofd kon krijgen was al gelijk een aantrekkingskracht tussen ons.

tweede: toen was ik ook 15, ik kreeg een baantje in een supermarkt en toen was daar een jongen en gelijk vond ik hem leuk, wist niks uit te brengen toen ik em zag helemaal zenuwachtig en ook hierbij was soort van aantrekkingskracht

derde: op mijn 16/17 was met een jongen die ik al langer kende en ik vond hem leuk alleen eigenlijk is er nooit dat soort aantrekkings kracht geweest als bij de eerste twee relaties.

bij mij moet die aantrekkingskracht zijn echt dat je elkaar hele tijd opzoekt automatisch, en ik vind iemand leuk en ben dan wel gek op diegene alleen de verliefdheid groeit bij mij naarmate ik iemand beter leer kennen.

en bij de eerste twee werd ik verliefder en verliefder maar bij de derde relatie helemaal niet.

nou ben ik de derde relatie misschien ook wel te vlug begonnen, dat zou ik nu niet meer zo snel doen ik wil er eerst zeker van zijn dat ik echt knettergek op iemand ben.

want bij de derde relatie heb ik mijn ex dus heel erg pijn gedaan door het uit te maken.

Dit is op mij van toepassing... alleen heb ik me nu, na mijn laatste relatie, voorgenomen niet meer zo snel relaties aan te gaan; te vaak is gebleken dat ik de persoon in kwestie nog niet goed genoeg kende en hem verkeerd (lees: te positief) had ingeschat. En daar heb ik gewoon geen zin meer in... Bovendien als ik volgend jaar ga studeren en bij vereniging en alles, zie ik mezelf ook nog niet zo'n superserieuze relatie hebben de komende tijd. Heb er ook even helemaal genoeg van!

alleen als ik verliefd ben of er zon beetje tegen aanzit :D
anders is het toch zo weer uit... :(

Een bepaalde chemie is wel handig jah... :o

Als je een paar keer uitgeweest bent en het klikt, jah dan kun je wel snel een relatie beginnen denk ik

´t is bij mij nog niet zo lang geleden dat ik best wel snel verliefd werd en ook vrij snel een "relatie" :rolleyes: begon....nu ben ik anders gaan denken over verschillende dingen ben ik veel voorzichtiger geworden en begin ik pas een relatie met iemand als ik er 100 % voor wil gaan, als de andere natuurlijk ook verliefd is op mij en alle andere factoren aanwezig zijn voor een relatie.

Met mijn vriend is er niet echt een afspraak gemaakt van 'nu beginnen we een relatie' het ging vanzelf.. Ik heb dus ook niet echt een datum sinds wanneer we echt 'samenzijn'.. Maar na twee maanden was het wel serieus, daarvoor overigens ook wel, maar wat minder stabiel.. Inmiddels is het erg serieus, dat is gewoon zo gegroeid...

Ik verwacht van de ander dat hij mij lief heeft en van me kan houden...

Wel, 'k zou m'n toekomstige vriendin heel graag eers heel goed willen leren kennen. En veel met haar leuke dingen doen. Veel, heel veel van haar weten. Ze moet me leren vertrouwen, en ik haar.
Daarentegen loop 'k wel de kans dat ze er met een ander vandoor gaat. :mad:

En, er zijn ook uitzonderingssituaties waarbij 'k niet persé zoveel van haar hoeft te weten in het begin.
Maar voor mij zou het wel het beste zijn dat ik haar meteen kan accepteren als we een relatie zouden hebben.

Van haar verwacht 'k dat ze 'hetzelfde' blijft, en natuurlijk dat ze vooraltijd bij mij blijft.

Aangezien ik paranoide ben waarschijnlijk nooit :)

Ik denk dat je wel echt verliefd moet zijn. Ik heb nu een relatie die ik ben begonnen, toen ik hem alleen maar leuk vond. En hem eigenlijk helemaal niet kende. Dit bracht grote twijfels met zich mee. Ik ben echt zo'n iemand die zie goed moet voelen bij iemand. Anders ga ik flippen.

En dat deed ik dus ook. Ik twijfelde heel erg.
Maar nu naar een tijdje, is dat 'leuk vinden' overgegaan in verliefd zijn. De twijfels zijn dus ook weg.
Maar ik denk dat dit per persoon verschilt.

Ik verwacht van die ander dat ie me leuk genoeg vind om een relatie mee te beginnen. Maar stiekem ook wel dat hij verliefd is. Dat hoeft niet meteen, maar ik wil wel dat ie naar een paar maanden toch wel verliefd is. Anders voelt de een meer voor de andere, en krijg je een beetje een scheve relatie.

* Ik moet voordat ik een relatie begin echt gek zijn van diegene. Niet per se al helemaal verliefd, maar ik moet me niet aan diegene hebben geirriteerd. In het verleden heb ik wel de fout gemaakt om te snel een relatie te beginnen terwijl ik diegene eerst beter wilde leren kennen.

* Diegene moet er hetzelfde over denken als ik. Hij moet me leuk vinden en niet aan me irriteren. Dat erg verliefd zijn komt wel. Ookal is het wel leuk als je vanaf het begin al hevig verliefd bent :)

Ik ben wel heel kritisch in mijn vrouwenkeuze, maar als ze in aanmerking komt (en zelf ook wil, natuurlijk) dan begin ik er snel mee. Ik zie niet in waarom ik langer zou wachten, je leert elkaar vanzelf wel kennen, of je nu iets hebt of niet. Kun je beter z.s.m. beginnen en gewoon lol maken.

- Als ik eerste helemaal verliefd word op die persoon dan loopt het helemaal in de soep. (o.a. door dom geblaat en stomme reacties. Nu ja, je kent het.) Maar als ik iemand echt bijzonder vind doe ik een poging. Verder bekijk ik het gaandeweg. valt het tegen dan verbreek ik het contact, valt het mee dan zien wel wel hoe het verderloopt.
- Ik begin vrij snel aan verkering. Dit is te wijten aan mijn impulsieve aard en bovendien: de kat uit de boom kijken werkt niet. Vaak blijft dat beest zitten waar hij zit.
- Wat verwacht ik van de ander: in ieder geval openheid en duidelijkheid over zijn gevoelens. Dus: ja, ik vind je leuk. Laten we het eens proberen of nee, ik vind je niet leuk. jammer voor jou.

Ik heb heel erg lang om mijn vriend heengedraaid, hij ook om mij... Maar we kennen elkaar van scouting, en we gingen samen op kamp... Tsja, een lang verhaal, maar uiteindelijk sliep hij naast me en ja van het het een komt het ander....de rest van het kamp waren we onafscheidelijk en nu na 7,5 maanden nog...

Maar ik vind wel dat je allebei verliefd moet zijn! Ik moet zekers te weten vertrouwen hebben in die persoon, want dat mis ik enorm in mijn leven en ik moet zeker weten dat het niet een liefde voor een paar weken is!

Ik vind, nu, dat beide partijen verliefd moeten zijn voor we een relatie beginnen. Voorheen dacht ik er anders over, maar nu lijkt verliefdheid toch wel een minimale basis voor een relatie.

Dan nog wel geen relatie gehad, misschien is dit toch wel relevant. :P

Ik ben geloof ik een beetje ambivalent wat dit betreft. Aan de ene kant heb ik de neiging soms in korte tijd enorme crushes te ontwikkelen, wil ik iemand dan heel snel veel beter willen leren kennen, aan de andere kant kan ik er slecht tegen als ik een dame veel leuker vind dan zij mij en vice versa.

als ik een jongen leuk vind en hij heefd een goed innerlijk dat is the best

liefs sandra

Echt niet snel...ik knap op veel af..
Ik moet er niet razend verliefd op zijn, maar ik moet wel weten dat iets in mij verder WIL, dat verliefde kan nog altijd komen...
(Hoewel ik tot nu toe altijd wel verliefd ben geweest voor ik een relatie begon)

véél te traag :| :o ik moet haar eerst beter leren kennen en zien dat ik goed met haar kan opschieten enzo, maar dan zijn we al goede vrienden en wil ze dat niet kwijt :| :o

is tot nu toe altijd een beetje verschillend geweest maar ik wil eigenlijk pas beginnen als we allebei verliefd zijn.. anders heeft het in mijn ogen toch niet zo veel kans van slagen eigenlijk, of is iig het risico te groot dat het niet werkt en je die ander pijn doet.. alleen een beetje aantrekkingskracht is gewoon niet genoeg voor een relatie..

Niet snel, vandaar dat ik misschien ook nu pas mijn 1e vriendje heb. Ik denk dat je wel echt verliefd moet zijn, allebei heel erg, anders is de lol er snel af. Verder wacht ik misschien wel iets te lang, ik wil echt zeker weten dat ik hem wel heel erg leuk vindt, want om het na 2 weken nou alweer uit te maken...

Na enig onderzoek ben ik er zelf ook over uit.

"Als je elkaar echt leuk vindt, why the hell not?" :o

Simpel en kort door de bocht. Verliefdheid hoeft niet, houden van en elkaar vertrouwen is veel belangrijker. Daarnaast geloof ik erin dat gevoelens voor elkaar sterker worden na verloop van tijd, mits alles goed gaat.

Je moet beiden echter wel het idee hebben dat je echt verder wilt met de ander, anders loopt het waarschijnlijk idd veel te snel stuk.

Daarnaast is het niet meer dan logisch dat een relatie een gok is. Je kunt niet van tevoren weten hoe alles loopt. Het kan altijd stuk gaan, maar anderzijds ook heel goed gaan, dus kun je het net zo goed proberen.

Zo, ben ik daar ook over uit *legt dingen vast voor zichzelf* :o

Zo is het inderdaad (y)

ik begin ook meer en meer in die richting te denken, nu ook nog proberen te doen :| :o

Mwah.. Heb nu net een relatie van 2 maanden. Toen we wat kregen kenden we elkaar net 1 week! :p We waren allebei dus niet verliefd, maar vonden elkaar wel al heel leuk.. En we hadden zoiets van waarom niet! Als 't niet werkt komen we er snel genoeg achter. En 't gaat hartstikke goed! :)