Geen zin in de 'standaard levensloop'
 

Ik zie het al helemaal voor me: Na mijn opleiding vind ik een baan, ik ga er in het begin met plezier naartoe. Na een x aantal weken/maanden...mischien zelfs jaren, heb ik er helemaal geen zin meer in. Elke dag weet ik ongeveer wat ik de volgende dag zo ongeveer moet gaan doen, welke mensen ik ga zien, hoe laat ik begin en hoe laat ik thuis kom. Zodra ik thuis ben wil ik leuke dingen gaan doen. Voor echt leuke dingen is er te weinig tijd wanneer je klaar bent met je werk, er wachten manenlijk nog andere dingen op je zoals huishoudelijke klusjes e.d. En ik moet immers de volgende dag weer vroeg op voor mijn werk.

Ook heb ik een vriendin, prachtig natuurlijk. Ze wil graag een kind, ook dat kan vast wel mooi zijn. Maar het gaat ten kosten van mijn vrijheid en eigen plezier. Ik wil op reis maar het kan niet vanwege mijn kind, ik wil uit of eens spontaan iets geks doen maar het kan gewoon niet altijd.

Na, laten we zeggen 10 jaar zit er totaal geen spanning meer in mijn relatie. Het wordt net zoals op het werk elke dag het zelfde. Dan zou ik uit elkaar kunnen gaan maar het is zo dat ik verantwoordelijk heden heb tegenover mijn kind, ik wil ook niet dat hij opgroeit met gescheiden ouders.

Hier ben ik dus al uit...waarschijnlijk wil ik geen kinderen.

Verder zijn er nog de sociale verplichtingen, famillie bezoeken enzo. Het is niet zo dat ik een hekel heb aan mijn famillie, ik wil ze ook nog wel zien wanneer ik op me zelf woon, maar aan verplichtingen heb ik een hekel. Als het niet te vaak is zou ik er ook geen problemen mee hebben. Maar ik heb ook een vriendin, zij heeft ook famillie. Zo lopen die verplichtingen al aardig op en verlies je weer een stuk vrijheid, hetgeen dat je toch al zo weinig hebt i.v.m. werk ect.

Wat ik wel zou willen is veel reizen, kunnen doen waar ik zin in heb op elk moment en wanneer ik maar wil. Zo veel mogelijk zien en beleven, vooral wanneer ik nog jong ben. Kortom.. vrijheid.

Nu het probleem: Je MOET wel werken wil je leuke dingen doen (reizen, uitstapjes enz..kost veel geld) Je huis kost geld, vaste lasten enz.. enz.. enz.. Ookal heb ik er totaal geen zin in, het moet.

Ik wil ook graag een vriendin/vrouw (een leven als vrijgezel lijkt me ook niet alles, dan ben ik te eenzaam denk ik.) Zij zit natuurlijk in het zelfde schuitje (Elke dag werken, verplichtingen aan vanalles en nogwat). Zo verliezen we nog meer vrijheid.

Mijn grootste probleem is dat ik vrijwel verplicht ben om elke dag te werken, en zo in een kring terrecht komt waar je niet uit kunt stappen. Dat wil ik niet, ik mis dan teveel van dit leven en deze wereld. Ik wil dat alles niet doen wanneer ik 65 ben, en terug zie op een leven waarin niet veel gebeurt is. Nee, ik wil veel meemaken wanneer ik jong ben!

Een oplossing voor dit alles heb ik helaas niet. Iemand die hier hezelfde over denkt, of het er totaal niet mee eens is?

Ik ben trouwens pas 17...maar ik denk dat het bij mij en veel andere mensen in grote lijnen toch zo gaat verlopen.

Emigreren naar een land waar een andere standaard levensloop is.

Ik denk dat elke puber wel eens in deze fase heeft gezeten. Ik zag het ook niet zitten om elke dag op te staan, te gaan werken, thuis komen, avondeten, tv kijken en weer naar bed. En dat je hele vruchtbare leven lang.

Het krijgen van een goedbetaalde baan is nu ook geen prioriteit meer voor mij. Het klinkt raar, maar ik heb mijn 'werken om te leven' haast veranderd in 'leven om te werken'.

Dit moet natuurlijk in 'Filosofie & Levensbeschouwing' :mad: Bad joopie! :rolleyes:

Kijk, ik wil niet 'leven om te werken' Ik wil zoals hierboven ook al staat, veel lol maken, veel zien, dingen doen waarin ik zin heb ect.

Gelukkig zijn, het lijkt tegenwoordig wel dat men alleen gelukkig is als men een goede baan heeft, kinderen en een partner waar ze van houden...

Ok, ik geloof best dat je dan wel gelukkig kan zijn maar het moet geen 'dagelijkse circel' gaan worden, je gaat er mischien wel aan wennen, je mist mischien wel niets omdat je gewoon niet doorhebt dat er meer dingen zijn. Er zijn echter wel meer dingen dan alleen het dagelijks leven en het is sonde als je niet wat meer uit die 'circel' stapt. Mijn angst is om er in te komen...wat in deze maatschappij bijna verplicht is.

Ik zie werken, raar eigenlijk, niet als een plicht, meer als een bezigheid. Kennis werven en toepassen, onderzoeken, 't lijkt mij geweldig. Maar als je werken louter ziet als een manier om jouw bezigheden te kunnen bekostigen, dan is het idd geen leuk vooruitzicht.

Mischien ga ik mijn baan ook wel geweldig vinden. Kennis werven, onderzoeken enz...lijkt me ook wel leuk. Maar er zijn andere dingen die ik ook geweldig vind. Het probleem is dat je die dingen niet altijd kunt uitvoeren omdat je met je werk e.d. zit.

Jij ziet je werk je werk niet als een plicht maar vaak ben je wel verplicht om er te komen. Een simpel voorbeeld: Je hebt opeens zin om vanavond naar de bios te gaan, een late film die om 11 uur begint en 2,5 uur duurt. Je denkt, hmmm dan ben ik rond 2 uur pas thuis, voordat ik dan slaap...bovendien moet je weer om half 7 uit je bed. Je kunt niet zomaar wegblijven van je werk, dus je werk is dan in zekere zin een verplichting. Die avond heb je uiteindelijk niet gedaan waar je zin in had.

je vergeet dat je heel veel dingen die je vroeger leuk vond nu neit meer leuk vond.. even voorbeeld: jij speelt nu topch niet meer met blokken terwijl je dat vroger echt t einde vond. zo groei je overal uit omdat je erachter komt dat het nutteloos.. dus in plaats van een film ga je een boek lezen leuk vinden.. en dat kan je dan weer wel inplannen

Klopt, maar mischien ga ik in de toekomst wel weer dingen leuk vinden die nog meer tijd kosten en die ik dan weer niet kan doen wanneer ik er zin in heb.

ja daar zijn de weekenden voor.. en doordeweeks kan je daar dan over lezen..

de toekomst is niet zo hopeloos als jij em voorstelt

Mjah.

Ik denk dan van "zoek tenminste leuk en afwisselend werk, dat scheelt". En de variatie in je persoonlijke leven zul je er zelf in moeten houden.

En verplichtingen? Fuck that :d Ik zal best wel eens in de zoveel tijd naar familie gaan enzo, maar denk niet dat ik me laat meesleuren van het ene theekransje na het andere. Als ik later een vriendin heb, kan ze dat ook wel zelf doen :o

Tja; net zoals 'joopie' was ik daar ook vroeger wel een beetje bang voor; die sleur. Maar je moet een baan vinden die goed bij je ligt, net als thunder110 zegt. Zorgen dat het meer een bezigheid dan een plicht is. Kennis werven en toepassen, onderzoeken etc, etc.

Ik werk nu al 4 jaar (sinds mijn 18e) en ik ben blij dat ik kan zeggen dat ik redelijk plezier heb in m'n werk.

Ik ben met school gestopt en ben gaan werken omdat ik school niet meer trok. Het grote verschil tussen school en werk, wat ik nodig had, was dat werk toch wat nuttiger is, wat losser en vrijer. Dat er geen leraren zijn die je op de vingers kijken. Dat je doet wat je leuk vind. Dat je respect en waardering (ook in vorm van geld) krijgt voor wat je maakt.

Reizen, plezier hebben, andere dingen; daar heb je nog tijd zat voor, na werk, in de weekenden, in vakanties.

Als je werkt; tenminste; toen ik ging werken, gaat de tijd sneller. Toen ik op school zat, zat ik telkens uit te kijken naar de vakantie, en de 6 - 8 weken tot die vakantie duurden enorm lang. Nu ik werk, vliegen de weken voorbij. Maar dat komt ook dus oa. omdat ik gewoon nu meer plezier heb.

Je moet zorgen dat Werken inderdaad geen plicht is, maar een bezigheid waar je plezier in hebt. En als het je de keel uit gaat hangen, zoek je gewoon een andere baan.

Hoi Jopie,

Ik herken je zorgen (en ik erger nog: ik vind het leven nu al een sleur) maar t is ook wel lachen om jouw relaas te lezen: moet je eens kijken hoe negatief en voor-invullend dat overkomt (vooral het beginverhaaltje) ik heb zelf hetzelfde hoor dus wil je niet beschuldigen en haat het ook altijd als mensen zeggen dat ik zo negatief ben en alles al invul, maar misschien moet je gewoon niet de dingen van te voren al zo negatief invullen.

Kijk eens naar hoe het ook kan, vraag eens rond bij mensen, vraag eens rond bij mensen die positief in het leven staan, vraag aan mensen wat voor hun het mooie aan hun leven is en stel je een aantal mooie doelen waar je voor wilt gaan.
Bedenk ook dat geluk niet altijd in grote, maar ook in kleine dingen kan zitten.
Zoek een baan waar je je happy invoelt en die desgewenst afwisseling biedt. Je zult er wel voor moeten werken, maar dan heb je ook iets, en als het voor jou de moeite waard is ben je toch ook bereid ervoor te werken dat te bereiken?

Tja en als je niks onderneemt dan zal jou idee, je negatieve voor-invulling ook uitkomen. Als een selffullfilling prophecy. Want een sleur-baantje krijgen is niet zo moeilijk, dat kan iedereen. Een kind krijgen hoeft ook niet moeilijk te zijn soms en het leven saai en stom vinden en balen dat je in deze maatschappij tot sleur bent veroordeeld is ook niet moeilijk.

De keuze is aan jou!!! Je hebt zelf je leven in handen!!!

(laat ik deze preek ook eens op mezelf toepassen want dat doe ik namelijk niet alhoewel ik het wel weet. Dit typen daar leer ik zelf ook nog wat van haha)

ik denk er in bepaalde lijnen wel hetzelfde over :)
ik wil ook iets doen met mn leven, ik zit nu nog op het vwo, maar daarna ben ik bang dat het zo makkelijk overgaat in studeren, een baan en dan tot je persioen werken
en wat heb je dan gedaan?

maarja bij mij is het probleem ook dat ik niet precies weet wat ik dan wel wil doen, omdat ik gewoon zóveel eigenlijk nog allemaal wil doen dat ik bij god niet weet waar en hoe ik moet beginnen

na mn school wil ik eerst een tijdje naar het buitenland denk ik.
ook zit ik al een tijd naar een studie te kijken waarmee je veel reist en veel in het buitenland komt, dat lijkt me echt ontzettend leuk

maar van de andere kant wil ik op een gegeven moment toch ook wel ergens blijven, ik wil later namelijk wel kinderen denk ik.. toch ook dat 'gewone' leven, dat wil ik toch ook weer wel.
daarom heb ik ook het idee dat alles wat ik wil doen, in een bepaalde, korte, tijd moet gebeuren, omdat het anders niet meer kan..

maarja ik ga het niet allemaal plannen, ik maak eerst mn school af, ga ondertussen me nog meer verdiepen in een tijd buitenland enz.. en zie dan als mn eindexamen echt dichtbij komt wel weer verder :)

maar misschien is dat ook een idee voor jou?
gewoon een tijdje naar het buitenland, voor hetzelfde geld heb je er op een gegeven moment ook wel genoeg van..
op een bepaalde leeftijd heb je misschien helemaal geen zin meer om allemaal van dat soort dingen te doen, dan is een stukje 'spontaniteit' om zulke dingen te ondernemen weg

Wat je zo zat op te noemen, lijkt precies op het verhaal van de film American Beauty. maar goed: Ik heb het ook wel es, dat ik de toekomst zo zie, lijkt me nix elke dag zelfde sleur op een saai kantoor.

het valt best wel mee hoor.. ik heb ook een tijdje op zo'n saai kantoor gewerkt als bijbaantje, en dan 8 uur achter mekaar.. okeej officieel was ik gewoon beetje klusjesiemand maar eig deed ik het werk van een administratief medewerker en ik vond het best wel leuk.. natuurlijk soms saai maar ik had afwisseling af en toe.

Ja, ik hoorde laatst dat ik stage kan lopen in het buitenland, lijkt me hartstikke leuk...Ik doe dat denk ik over 2 jaar, ben er alleen nog niet uit welk land dat gaat worden...

En L1, de film american beauty laat dit idd ook wel zien. Vreemd dat veel mensen die film aanspreekt? Denk het niet. Ik denk dat er veel mensen liever andere dingen willen doen dan waar ze nu mee bezig zijn. Niet alleen american beauty maar ook fight club, donnie darko ect. gaan hier ook wel een beetje over. Die films spraken me aan omdat ik dat zelf ook al een beetje in mijn hoofd had. (Goede films, kijken!)

onzin, school gebeuren ook altid vreemde en leuke en grappige dingen. en elk praatje is verschillend.
wat dat laatste betreft:wees blij dat je weet hoe laat je thuiskomt!. dan kun je dingen plannen zoals bv een bioscoopuitje.
lijkt me niet echt tof als ik niet weet of ik om 8 uur of om 4 uur klaar ben. het moet niet te strak worden, maar een beetje routine heeft een mens nodig.
je kunt niert latijd leuke dingen doen. het beste is om werk te vinden waar je met plezier heengaat.
kan nu ook niet met school. dus wat dat beterft verandert er niks.
kinderen kies je voor.
goede relaties bestaan niet vanwege spanning maar liefde.
dat valt allemaal heel goed in te plannen en zo vaak zie ik mijn familie niet. niks verplichting.
leer er zi in te maken. je moet niet denken dat werk iets is om te overleven en je leuke bezigheden te bekostigen. je moet het werk zelf een leuke bezigheid maken. reizen kan altijd.
dat kan best, ga bij een cluub op zaterdag ofzo. een parachutespring club of iets dergelijks.
oplossing is zo lang mogelijk bij je ouders wonen dat bespaart een hoop kosten. ik ben het er gedeeltelijk mee (on)eens, je moet inderdaad niet alleen maar leven om te werken, maar je moet ook niet werk zien als iets slechts en noodzakelijks eerder als een verplichting die je plezierig kunt maken. leer lol in alles te ontdekken. dan word je gelukkig.
zal best. tenzij er een oorlog komt of zoeits.

ik denk er precies ook zo over.

ik wil geen baantje van 8 tot 5 :rolleyes:.

en zeker geen kantoor/fabriek/magazijnwerk :)

nee, dat is niks voor mij.
altijd iemand "boven je".
als ik eenmaal een tijdej als inlichtingenofficier gediend heb, ga ik eens eens kijken in "die bedrijfssector".

je maakt je leven zo interessant als je zelf wil, als je er de moeite maar voor neemt. en als je da nie doet is het je eigen schuld (uitzonderingen daargelaten natuurlijk). ik denk dat je nu (ik zit in HAVO 4) al een hoop voor de rest van je leven bepaald, onderbewust, en ik denk dat veel mensen/jongeren dat niet in de gaten hebben.

Ik heb ook geen zin in al dat suffe werk en carriere gedoe. Werken is idd nodig, maar mensen verwachten van mij dat ik ga studeren en een of andere laboratoriumbaan zoek zodat ik veel kan verdienen. Ik wil lol! En ik denk dat ik weet watvoor baan daarbij past: Barvrouw in een kikke muziektent. :)
Lijkt me helemaal te gek. 's avonds pas werken (komt goed uit, ik ben echt een avond/nacht mens), Toffe bandjes zien spelen en gezellig hupsen/dansen achter de bar. Dus eigenlijk ga je elke avond uit en je word nog betaald ook. Geweldig toch :D
Voor jou zal er ook wel zo'n soort baan zijn. Kijk gewoon wat je leuk vind, combineer dat en daar zal wel wat bij te vinden zijn hoor. Een hoop geld betekend niks als je niet geleefd hebt.

Man, welkom bij de mensen die plezier gaan hebben in het leven, zodra je ontdekt dat je jeugd niet moet verspillen aan routine en 'werk' dan zit je goed. FUCK WERK, daar ga ik pas aan beginnen als ik 30 ben!!! Natuurlijk wat baantjes etc, maar ik ga gewoon alles fucken en veel reizen, ik begin in april met een vette reis door europa, ik en een maat kopen allebij een interrail ticket en hoppa, met zo min mogelijk geld door europa reizen.

Ga in de landmacht ofzo, dat ga ik ook doen, korps commando troepen of luchtmobiele brigade lijkt me wat, dan heb je adrenaline, actie, avontuur, en aan het einde een flinke som met geld op de bank, waarvan je nog meer kunt reizen, en het staat altijd leuk op je cv.

Je leven moet ook nooit routine worden, zodra je in een patroon komt waar je weet wat er elke dag gaat gebeuren dan vind ik dat slecht.

Het leven is te kort om 5 jaar dezelfde baan te hebben. Ga reizen!, Ga de mount everest beklimmen! Word thaibox kampioen in thailand! Ga op zoek naar de yeti in Tibet. Leef een jaar met budhistische kungfu-monks in Shoalin. Ga duiken in Australie. Vaar de Amazone af in een bootje. Vang een krokodil met je blote handen. Ga op fantastische reizen en ontmoet allemaal mensen.

HET IS WAT JE ER ZELF VAN MAAKT, ALS JE ERVOOR KIEST OM IETS TE DOEN MET JE LEVEN DAN LUKT HET OOK, ALS JE ERVOOR KIEST OM ACHTER EEN COMPUTER TE ZITTEN, TE WERKEN, ELK WEEKEND UITGAAN MET JE VRIENDENGROEPJE, ELKE WEEKDAG TV KIJKEN OF NAAR DE KROEG DAN IS HET JE EIGEN FUCKING KEUZE. MAAR ALS JE OVER 50 JAAR SPIJT KRIJGT DAT JE ALLE VETTE DINGEN DIE JE OOIT WOU DOEN NIET HEBT GEDAAN DAN IS HET JE EIGEN SCHULD

(caps uit haha )
sorry maar ik ben in een braveheart speace achtige bui

ja als iedereen zo denkt zoals jou komen we nie ver... als iedereen maar dat soort dingen aan t doen zijn.. wees blij dat dr mensen zijn die die suffe kantoorbaantjes doen zodat jij lekker kan gaan reizen

zo zou je het ook kunnen bekijken, maar da moet je niet doen. je gaat toch geen baan doen, die je alleen doet omdat het anders slecht gaat met de maatschappij? je gaat jezelf (je leven) toch niet opofferen omdat het anders slecht zal gaan!

idd, we zijn geen mierenkolonie, we zijn allemaal individuele mensen, ik doe waar ik zin in heb :)

(y)

Dit ga ik ook doen over 2,5 jaar dan ben ik namelijk van die kut ict opleiding af natuurlijk met een diploma :D

Maar weet jij misschien of je bij de korps ook Psychologie kan studeren, want je kan bij de korps wel studeren.

Jezus, weet je hoe eens ik het met jou ben. :|
Ook ik heb besloten om -waarschijnlijk- geen kinderen te nemen, en ook ik wil reizen en zoveel mogelijk meemaken. En natuurlijk is het vanzelfsprekend dat ook ik met het probleem zit dat lang niet alles wat ik wil mogelijk is door 't hoe-ga-ik-dat-betalen probleem. Nou weet ik zelf ook wel dat ik pas zestien ben, en dat er van alles kan veranderen, dus ik stel niets definitief vast.. Ik weet wat voor werk ik zou willen doen, en heb op basis daarvan mijn profiel gekozen. Als ik toch nog besluit om in het stille bestaan achter de geraniums te glijden, zal ik me in elk geval niet al te vervelen. Maar in mijn achterhoofd houd ik nog altijd plannen over Tokio en de Himalaya, over in de zomer door Zweden te trekken met iemand die mijn overtuigingen deelt en over de terugkering van het Hippietijdperk.

Eigenlijk zou de beste oplossing voor mij beroemd worden of een loterij winnen oid zijn. :/ Toch jammer dat de meeste leuke dingen geregeerd worden door 't geld.

Ik trouw wel gewoon met een oude miljonair met een zwak hart, denk ik. :D

Ik heb ze alle 3 vele malen gezien. alle 3 top

-------------------
L1

Dat heb ik ook. Ik zie het ook niet zitten om je hele leven te werken en geen hobbys meer te hebben. Alleen werken, eten, tv kijken, slapen. Dag in dag uit.

Bah. (n)

Fight Club is het beste voorbeeld, vind ik. ALLES klopt aan die film, geweldige film echt.

Ik heb liever wat luxe en zekerheid.
I ben tegen zinloos geweld.
Denk je echt dat dat zo is. Het leven daar is geen spel.
Die solaten schijten in hun broek van angst. figuurlijk gesproken.
Het leger is zwaar werk, geen dagje uit naar een zonnig land. Dan moet je in een buitenlands hotel gaan werken.
ja, als je niet gehandicapt bent geraakt in het leger.
[b]
ik niet, zolang je dat niet erg vind.
O sommige dingen ervan wil ik best doen. maar het hoeft allemaal niet zo snel. Geniet van kleine dingen, mucho better. Dood ga je toch wel.
zolas ik al zei, geniet van kleine dingen. Het is zielig als je alleen maar lol kunt hebben als je aan het reizen,duiken,skydiven etc bent.
geblowt ofzo? ik wil nog wel een jonko delen voordat je gaat reizen. :)

lol, mensen verschillen hé

Waarom denken sommige mensen nou so misselijk na over deze shit?? Je doet gewoon of je doet ut niet, so simpel is ut. Ik ruk, werk, doe school en maak dingen kapot op het moment dat ik dat wil, ik denk niet so seer vooruit. snappie?
geen gezeur gewoon

ik niet.

jezus, ergnstig als je dat serieus meent, no offence, niets persoonlijks, maar dit had net iemand uit het programma VET VMBO kunnen zijn die zoiets zegt over zijn toekomst :(

[edit] trouwens, ik snap niet waarom werk altijd meteen geassocieerd wordt met saai, suf, vervelend enzo.[/edit]

Veel werk is nou eenmaal saai, suf en vervelend...Je kunt een goede, leuke baan hebben natuurlijk maar het lijkt me sterk dat je het altijd leuk zult gaan blijven vinden. Mischien voor sommige mensen wel, maar ik zie dat niet zitten.

Nu kun je zeggen: "Nou, dan neem je toch een andere baan wanneer hij gaat vervelen!" Dat zou kunnen ja, maar dat zoek je je vertier in werk, terwijl er zoveel andere dingen zijn.

ja dat kan ja, en in deze maatschappij maakt werk gewoon een groot deel van je leven... en je kunt er voor kiezen om te zeggen: "door de week werk ik, maar in het weekend leef ik". maar er zijn ook mensen (mr. moi) die werk als deel van het leven maken, werk kan (moet) leuk zijn om te doen, omdat je er tot je 65e of langer aan vast zit, en dat moet je niet erg vinden

en trouwens, zie jij het niet zitten om een leuke afwisselende baan te hebben? beetje raar

omdat de meeste burgerbaantjes dat ook zijn?

En voor sommige mensen is zo een baantje ook hun passie. Anders moet je maar niet voor "zo een" baantje kiezen. Als je gaat studeren voor iets dat je leuk vind, intresseert, enthousiast voor bent. En in de sector later gaat werken. Snap ik niet waarom je geen plezier kan hebben in je werk. En Zó veel mogelijkheden die er zijn buiten een kantoorbaantje om. Naja ik snap het niet -->
Er zijn ook zoveel beroepen/baantjes waarvoor je veel reist, veel ziet, veel beleeft. En je hele leven doen waar je zin in hebt op elk moment en wanneer je maar wil is echt niet alles hoor, dan ga je je echt wel tepletter vervelen.

narrow-minded ?

narrow-minded, open minded...Het is maar hoe je het bekijkt... ;)

nee narrow-minded, omdat jou "visie"" nogal korzichtig is

1-0 voor Rocksaan

Als ik dit zeg:

Waarom is dat narrow minded? Eerder realiteit.

En Daangerous, het is geen potje voetbal hoor :|

Kijk, dit is het hem juist tegenwoordig, de meeste mensen denken dat de MAATSCHAPIJ de enige weg is.... Nee hoor, je kan ook zelf je eigen gang gaan, je HOEFT niet als 'normale' burger te leven.

Ik wil gewoon alle vette dingen doen die ik ooit heb willen doen.
WAAROM NIET? Het is gewoon mogelijk! niemand houd me tegen, fuck een saai burgerbaantje, ik wil niet elk weekend 'leven' ik wil fucking vrij zijn.

Denk maar na, eigenlijk zijn we allemaal slaafjes van de maatschappij. Vanaf je geboorte word het er ingepeperd wat er later van je word verwacht, je hele jeugd bestaat uit naar school gaan en daar voortgang maken om je voor te bereiden op een baan in de maatschappij, niemand staat stil en realiseert dat sommige mensen misschien iets anders uit het leven willen....

het is narrow-minded omdat jij "dat" als realtiteit ziet ja

Je hebt ook nog mensen die hun koffertje inpakken en (met of zonder vriendin) een enkeltje zimbabwe nemen om daar een aar visjes te vangen, vervolgens van dat geld een olifant kopen om daar afrika mee rond te trekken, uiteindelijk de olifant verkopen en van dat geld een bootje kopen om daarmee naar Laos te varen en daar een schooltje stichten en de kindjes engels leren en daarna zin hebben in een studie kunstgeschiedenis om daarna toch maar....

Ik bedoel maar, het hoeft niet allemaal zo te gaan zoals jij het schetst. In principe heb je alle vrijheid om te doen wat je wil. Maar je kan natuurlijke ook het makkelijke, voor de hand liggende pad nemen. Ik probeer te zeggen dat je niet altijd in het standaard weggetje hoeft te denken want daar kan je inderdaad erg suf en verveeld van worden.

Joopie...

Volgens mij heb je gewoon een beetje angst dat je, je leven niet anders in kan delen dan dat veracht wordt van "anderen" of de "maatschappij".

Je moet uit ook van de volgende dingen uitgaan:
- je mening kan en zal veranderen en opzichte van het leven dat je denkt te krijgen
- beslissingen over je leven doe je vooral veel zelf
- je hebt een associatie met "werk" dat niet klopt.
veel werk = saai, suf en vervelend...
dat hoeft gewoon niet waar te zijn.
en dit
werk = saai, suf en vervelend
hoeft al helemaal niet te kloppen.

- je verandert
tijd staat niet stil, alles wordt anders, (ken er ook niks an doen)
toch blijven veel dingen op een bepaalde manier hetzelfde. :S (en waarschijnlijk vooral het positieve)

2-0 voor Rocksaan, hehe