je ziet je oma onderaan de trap liggen en dan?
 

hooi allemaal....
sorry voor misschien mijn flut verhaal maar ik moet ff me ei kwijt.
ff vooraf anders snappen jullie het niet...
me zus en ouders slapen op de begaande grond
me oma woont daarboven
en op zolder slapen me oma en ik..

nou rond 4 uur van8 werd ik wakker..ik moest plassen denk ik...
maar ik voelde me raar...
toen hoorde ik een kei harde knal waardoor ik gelijk klaar wakker was...het eerste wat ik d8 was het is geen onweer want daar is het te hard voor..
ik was bang durfde niet naar beneden...
ik hoorde wat rare geluiden..
toen hoorde ik gesleep en nog wat kleine knallen...
ik d8 dat het inbrekers waren en d8 nou laat maar pakken ik ganiet naar beneden...
net toen ik weer wou gaan slapen..hoorde ik een zacht eng stemmetje roepen....
iets van DAMES...ofso...
toen d8 ik FUCK DAT IS OMA!!!

ik deed de lamp aan....op de overloop en zag haar onderaan de trap liggen..allemaal bloed....leek een moment alsof ze dood was....

ik ging bij haar zitten...maakte haar goed wakker,...
rende heel snel de trap af en riep me moeder

samen hebbu we haar in de stoel getilt...dokter gebeld enzo enz...

om haf 6 lag ik weer in bed...
maar ik kon nie meer slapen...
steeds weer zag ik haar liggu...
en hoorde ik dat stemmetje..
nu moet ik over een half uur naar bed...
maar durf gewoon nie naar boven..
ze ligt in de huiskamer van haar in haar bed,...
al het bloed is weg..maar toch..
ben gewoon ontzettend geschrokken..
nouja moest dit ff kwijt

dikke kus smilegirl..die nu ff niet smile..

p.s kweet eigenlijk niet of dit hier wel hoort..

Om te beginnen: van mij mag het hier.

Probeer er met iemand over te praten, met je ouders, je zus, je oma, een vriendin of iemand anders. Je moeder heeft haar ook zien liggen, misschien kun je met haar er over praten? Of met je oma? Zij kan je dan misschien ook verzekeren dat het weer beter met haar gaat, niet dat dat alles weg haalt, maar misschien toch wel iets. Praten over zo iets helpt vaak, het haalt niet alles weg, maar vaak wel hetgene waardoor je bv. niet meer naar bed mag. Of probeer er over te schrijven.

sja, je kunt hier je verhaal kwijt dusss......

maar zoiets wat jij hebt, heb ik heel zelden.
bijv. laatst (zeer nutteloos voorbeeldje maar goed): ik liep naar boven, kijk wat op de trap, zie ik daar zo'n ranzige vieze spin zitten,ik bang weetjewel, en telkes als ik langs die plek loop zie ik dat beeld voor me enz. maar wat ik dan doe om erover heen te komen, is gewoon denken aan bloemetje en knijntjes ofso iets blijs, dan ben je het er het snelst vanaf.
maar als je die beelden blijft houden,praat er dan met iemand over...?

hmm.. wat een kutsituatie zeg...

mijn oma is bij mij thuis overleden, in mijn kamer om precies te zijn, ik was er gelukkig niet bij maar je hoort later toch waar ze gevonden was.. geen fijne dingen, ga je je eigen huis toch anders bekijken...

kZou als ik jou was ook met je oma erover praten als dat kan, dat helpt misschien een beetje, en nou ja, sowieso erover praten helpt meestal wel. En juist jezelf er toe dwingen bijvoorbeeld als je snachts wakker word even naar de trap te lopen om te zien dat er nix aan de hand is ofzo... tenminste, dat zou ik doen... miisschien heb je er wat aan...

Ik weet niet hoe lang het bij jou geleden is, maar ik denk dat het ook aan de tijd ligt die er over heen gaat. Als iets vrij recent is, dan denk je er vaker te pas en te onpas aan. Als er wat meer tijd over heen gegaan is, dan denk je er nog wel eens aan, maar dan is het niet meer 'raar' oid.

eej smiliegirl
ik kan wel begrijpen dat je bent geschrokken!
ik weet er niet veel op te zeggen.. maar wou toch ff reageren omdat ik t kut voor je vind...
sterkte!

ondertussen is het 4 nachten geleden..
en elke avond gaat het ietsje beter...maar de eerste 2 nachten moest oma mij roepen omdat ze naar de wc moest..
en ja dan gaat er wel weer een rilling door je heen..
ik zet me er toch over heen..
vandaag was me oma vrij helder weer...
en hebik met haar gepraat...
ze zei...ben zo blij dta je me gevonden hebt enz enz enz...
hele familie bedankt me ook steeds maar dat hoeft toch niet? ieder ander zou het doen..
ik heb er met me moeder over gepraat...en ze kon het begrijpen..maar verder zei ze we kunnen er nix aan doen...
iedereen is trots op mij...waar ik me dan wel weer aan erger...ik heb het verhaal nu fteld aan meerderen omdat ik wil dat zeme begrijpen..alleen me moeder en me oma begrijpen het ..omdat wij het "naarste' deel hebbu mee gemaakt..

nouja..het zou een kwestie van tijd zijn dat ik er helemaal over heen ben...

pff me oma word depri..kheb zelf al 7 nachten niet normaal geslapen...
ze roept steeds god kom me halen ik wil niet meer..
ik wil dood steeds maar weer...
ik word er bang van...
niemand die haar horen kan alleen ik...
we hebbu wel een babyfoon voor me oma..
maar me moeder word alleen wakker als ze haar naam hoort..
wat nu?
ik hou dit zelf nie lang meer vol..

Probeer er eens met je moeder en/of je oma over te praten. 't is voor je moeder ook belangrijk om te weten, lijkt me. Misschien kan er een oplossing gezocht worden, maar daar heb je wel de hulp van je ouders bij nodig, denk ik.

sorry, maar niet om ff je advies af te kraken, maar 't klinkt zo overduidelijk......of ja hoe zeg je dat.....tis....logisch....
ik bedoel je hebt een probleem en dus ga je er overe praten, maar dat gelsd niet voor iedereen weetik wel..maar goed ik kan ook niet veel anders zeggen dan

zet het van je af en praat erover........


:(

Dat bedoelde ik ook niet. ;) 't is alleen zo dat als haar oma hulp nodig heeft (wat ik wel denk), dat zij dat zelf niet kan regelen. Haar moeder en/of vader kunnen dit wel. Maar die weten misschien niet hoe ernstig de situatie is (ik ook niet, maar naar wat ik hier hoor, denk ik wel dat hulp handig is). Zij weet dat wel en ze heeft er zelf last van. De simpelste oplossing is dan volgens mij om hulp in te schakelen van een volwassene die er wel iets aan kan veranderen.

Je zegt dus min of meer dat je eigen advies ook nutteloos is? Of snap ik je post nu niet helemaal?

Ik denk dat van je afzetten niet mogelijk is als iemand de hele tijd ligt te roepen dat hij/zij dood wil en je dat steeds maar hoort...maar er over praten is en blijft denk ik wel belangrijk. Al is het alleen maar om een oplossing er voor te zoeken.

kheb er al over gepraat....
maarja...me ouders kunnen er ook weinig aan doen dat me oma 's nachts roept enzo..
ondertussen benk bijna van me angst af dat van de trap..
en dan krijg je dat ze 's nachts gaat praten..
ben zelf al een dag thuis geweest van school omdat ik zo weinig heb geslapen..
me moeder begreep heel goed dat ik dood moe was..

gelukkig is vandaag de eerste dag dat het weer ietsje beter met oma gaat....ze krijgt weer hoop int leven

autsj, wat een rotervaring.... succes er mee
hoop dat alles weer goed is met je oma?

neej het gaat nog nie goed wel wat beter sinds ze naar het ziekenhuis is geweest voor foto's..
maar ze heeft een flinke klap gehad..
volgens de dokter heeft ze erg vee;l geluk gehad ze heeft alleen haar neus gebroken een dikke hechting in haar hoofd een wervelverzakking enu...ribben gekneust..
nou voor een oma van 86 is dat erg veel geluk..
maar volgens de dokter gaat het nooit meer helemaal goed komen..
maarja..

xx smilegirl..

fijn dat jullie zo meeleven..

sterkte

Flutverhaal? Dat is toch heel erg!

tjah is ook heel erg...maar omdat moment had ik zoiets van wat moeten anderen met mijn verhaal?? :)

die kunnen jou misschien helpen, om hier overheen te komen voor het geval je dat nog niet bent. maar je moet hier echt goed over praten anders ga je het opkroppen, en geloof me dat is NIET leuk

sterkte

xdelal

heej..
nou kijk ik praat er echt wel over..veel mensen leven met me mee...
en bedanken me voor wat ik gedaan heb voor me oma...
ondertussen is dat ietsje meer dan alleen het vinden op de trap die n8..
ik weet dat opkroppen niet leuk is..
maar ik denk dat niet alleen praten helpt....het heeft ook gewoon wat tijd nodig..