Broer weg. Nou en...?
 

Mijn broer is 6 jaar geleden weggelopen, sindsdien niet meer gesproken, wel 'ns zien lopen, meer niet. Hij wil geen contact met ons (de familie). Hij heeft bij ons best vaak de ruiten doorgegooid en mijn broer neergestoken (hij leeft nog, maar was op 't randje). Dit zijn maar een paar hoogte (of beter gezegd, diepte) punten.
Ik had altijd ruzie met hem, en heb hem nooit gemist. Hij heeft een gedeelte van mijn andere broer's leven en mijn leven verpest.

Mensen die hier vanaf weten, vinden het vaak gek dat ik zeg dat ik hem niet mis, en nooit gemist heb. Het was meer een opluchting dat hij weg was. Ik wil denk ik nooit meer contact met hem.

Is dit normaal dat ik dat voel, of moet broederliefde echt onvoorwaardelijk zijn?


(Sorry als dit hier niet hoort)

Eerst en vooral wil ik zeggen dat het wel erg is wat je meegemaakt hebt. Persoonlijk vind ik het normaal dat je hem niet mist je hebt ook niet erg goede herinneringen aan hem na alles wat hij jullie heeft aangedaan. Ik ken ook iemand die heel blij is dat haar vader weg is en dat ze hem nooit meer hoeft te zien dus eigenlijk vind ik het helemaal niet raar tuurlijk zit ik niet in jouw situatie maar dit is alvast mijn mening. Nou nog veel sterkte!
xxx
Een belgisch meisje!

ik kan me wel voorstellen dat je hem niet mist. Mijn broertje was vroeger ook niet lief tegen mij geweest (als ie boos werd, ging ie messenwerpen).

Op een gegeven momnet werd ie opgenomen. Daar was ik superblij mee, eindelijk was ik van hem af en hoefde ik nergens meer bang voor te zijn.

Hij is nu weer terug in huis, en doet nu geen rare dingen meer, en we kunnen het nu allemaal goed met hem hebben.

Maar ik vind het niet vreemd dat je hem niet mist.

Ik begrijp dat je je broer niet mist en nooit gemist hebt, hij heeft een heel groot deel van jou en een deel van je broers leven kapot gemaakt. Ik denk niet dat broederliefde (of welke liefde dan ook) onvoorwaardelijk is of hoort te zijn, je kan niet alles over je kant laten gaan, daar zou je zelf onder gebukt gaan en misschien zelfs breken.

Broederliefde zou onvoorwaardelijk kunnen zijn, als hij daar ook aan mee zou werken. Waarom zou jij wel onvoorwaardelijk van hem moeten houden, als hij zich zo gedraagt tegen de mensen waar hij van zou moeten houden, die hij geen pijn zou moeten doen? Nee, het is logisch dat je hem niet mist, als hij jou en de mensen waar jij ook om geeft pijn doet..

Maar heb je ook echt een hekel aan hem? Ben je bang voor hem?

Eigenlijk allebei ja..Ik kan hem gewoon niet vergeven. En over dat bang zijn; hij heeft me al eerder (met 2 vrienden) bedreigd, achteraf gezien was het niet zo eng, maar als je als 11 jarig jongetje bedreigd wordt door 3 jongens van 16...dan voel je je toch niet bepaald vrolijk..

Ik vind het normaal, hij heeft mensen waar je van houdt heel veel pijn gedaan.

X-je

Nee, kan ik me heel goed voorstellen, ben zelf ook bedreigd door een paar jongens toen ik een klein meisje was, dus ik weet wat dat voor je betekent op die leeftijd..nja, ik heb niet veel meer te zeggen, alleen maar dat ik het me goed kan voorstellen dat je hem niet mist, en ook weinig voor hem voelt..veel succes ermee, enzo, blabla, cliché, maar ik meen het wel. http://forum.scholieren.com/smile.gif

Thnx, fijn dat jullie me begrijpen. Mijn vriendin snapt het geloof ik ook..maar die kan zich er natuurlijk weinig bij voorstellen..

Ik snap het wel van jou hoor.. ik bdoel.. als ik in jouw schoene had gestaan had ik hem ook niet gemist en misschien haatte ik hem dan ook nog is supererg.. ik denk dat het niks vreemds is.. dat je hem mist dan.. maar wat er allemaal gebeurd is is wel heel erg http://forum.scholieren.com/frown.gif Sterkte ermee..

Kusje van Vistikje

Het is volgens mij niet zo heel erg gek, want je ziet 'm ook niet echt als je broer, maar meer op afstand...iemand waar je liever niets mee te maken wilt hebben.

Maar misschien komt er wel een moment dat hij veranderd, dan komt hij thuis, en heeft hij spijt van alles wat 'ie heeft gedaan...ben je dan bereid om hem te accepteren en te vergeven?!?!

Jezus, wat een verhaal! Wat erg! http://forum.scholieren.com/frown.gif http://forum.scholieren.com/mad.gif http://forum.scholieren.com/eek.gif
Ik kan me heel goed voorstellen dat je hem niet mist! Na wat hij gedaan heeft lijkt me dat niet vreemd!

Hier ben ik ook wel benieuwd naar ja! So tell us!

Misschien mis je hem niet, maar het blijft je broer, aan hem denken blijf je altijd doen ...

Hoe kun je nou een broederliefde/gevoel hebben als dat gewoon in stukjes is geslagen. Het blijft je broer, maar ik kan heel erg goed begrijpen dat je dat gevoel hebt.

Heb ik al heel vaak over nagedacht..Het is moeilijk om daar antwoord op te geven. Ik denk eigenlijk dat het daarvoor al te laat is, want er is echt ontzettend veel gebeurd (nog veel meer dan ik hierboven verteld heb), want ik ben nog steeds van mening dat hij echt het leven van mij&mijn andere broer voor een gedeelte verpest heeft, en dat gedeelte komt nooit meer goed..
Ik zou het hem wel willen vergeven, maar waarschijnlijk is het daar echt te laat voor..

Dankjulliewel voor de reacties.

En ja, ik blijf idd altijd aan hem denken, maar als broer zal ik hem wel nooit meer zien. Is ook altijd heel lastig als er iemand vraagt; 'Hoeveel broers heb je?'...ik zeg dan meestal 1, want om het nou helemaal aan iedereen uit te gaan leggen..Ik vind het ook moeilijk om het tegen ieman dte vertellen, het is niet bepaald iets om trots op te zijn..

En ik schijn nogal op hem te lijken, dat is ook eng, want wie weet word ik ook zo..

Het is vrij normaal dat iem. die dingen doet die jou echt te boven gaan, dat je daar afstand van neemt. Bewust danwel onbewust.

kan het me goed voorstellen dat je hem niet mis en ik herken dit.
waarschijnlijk heeft ie gewoon de veel schade aangericht in jullie familie maar je
zal toch moeten acepteren dat het je broer is.