Reageer A.U.B even, ik weet echt niet wat er aan de hand is met mij :o(
 

Oké, ik heb even een hele trieste vraag. Een paar maanden geleden werd ik opeens heel depri, had nergens meer zin in en voelde me heel doelloos enzo. Toen ben ik naar de dokter gegaan en zij was bang dat ik depressief zou zijn/worden maar later bleek dat ik 'slechts' een burn-out had. Ze vroeg aan me of ik enig idee had waar dat aan lag en toen heb ik gezegd van niet. Maar eigenlijk weet ik het wél, alleen ik schaam me er gewoon zo dood voor en ik vind het een trieste reden om je zó slecht te voelen. Tis namelijk zo.. ik ben al bijna een jaar verliefd op echt een onbereikbaar persoon en ik weet gewoon niet wat ik er mee aan moet. Het is gewoon zó loos, hij is een stuk ouder dan ik etc. Dit lijkt misschien meer iets voor L&R, maar zoals ik al zei, ik lijd er psychisch nogal onder. Nou, op een gegeven moment ging het weer goed en ging ik weer naar school enzo, maar nu is alles weer opnieuw begonnen. Het doet me allemaal letterlijk(!!') zó veel pijn, ik zit gewoon iedere avond te huilen.. Eens in de zoveel tijd vraag ik me dan af wat me bezield en of ik misschien ziek in m'n hoofd ben dat ik dit laat gebeuren, maar ik kom er gewoon niet over heen http://forum.scholieren.com/frown.gif

Nou vroeg ik me af.. Kan dit wel..?! Kun je wel zó depri worden door zo'n simpel verliefdheidje? Ik heb echt last van hele stemmingswisselingen http://forum.scholieren.com/eek.gif Verder leid ik een heel fijn en onbezorgd leven dus het is niet dat ik een excuus zorg voor mijn gevoelens http://forum.scholieren.com/smile.gif

Het is zonder meer mogelijk.

Ik herken deze situatie. Ik ben zelf in oktober 1987 verliefd geworden op een meisje toen we elkaar bij een reünie van de basisschool, waar we samen op hebben gezeten, tegenkwamen. Ik heb vlak na de reünie met haar gebeld en haar laten weten dat ik haar wou ontmoeten. Ze heeft me toen verteld dat ze al een vriend had. Ik heb desondanks opnieuw geprobeerd om contact met haar te zoeken. Ze heeft me toen gebeld dat haar vriend erg kwaad was geworden en liet me weten dat verder contact met haar was uitgesloten.
Ik voelde me ook erg depressief, maar gelukkig voor mij had ik sinds december 1987 contact met een studentenpsychologe aan de TU Eindhoven. Dankzij haar heb ik mijn liefdesverdriet kunnen verwerken.
Ik kan je alleen maar adviseren om die man die toch niet voor je bereikbaar is te vergeten en iemand proberen te vinden die wel voor je bereikbaar is. Ik weet dat dat misschien heel moeilijk voor je is, maar als je je ondanks zijn onbereikbaarheid op hem blijft concentreren maak je het jezelf alleen maar moeilijker.
Indien je er behoefte aan mocht hebben om hier met me over te praten, dan kun je me bereiken op mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.

dat vind ik aardig van je, ik stuur je binnekort wel een mailtje, oké? http://forum.scholieren.com/smile.gif

ja maar het is triest, ja toch? http://forum.scholieren.com/frown.gif

Ja... heb ik ook last van...

Al 2 jaar... ja, twee jaar.
Mja, staat nog een topic over ergens op dit forum, maanden terug, ik zal de URl eens zoeken.

Hier dus... http://forum.scholieren.com/Forum43/HTML/002363.html
Misschien herken jij er ook iets in?

Ja, ik weet het. Het gevoel is mij niet onbekend...

k heb op het moment last van t zelfde... tenminste k heb geen burn-out hoor, maar k lijd wel onder de situatie...

k voel me zo kut en k weet het ook niet meer hoor...

't Kan wel.. 't Is klote, maar triest vind ik 't niet..

Succes...

tis vast zwaar klote enzo.
en het komt wel vaker voor.
maare ik wil niet luulig doen HET IS MAAR EEN JONGEN!!!!
probeer je op een ander leuke jongen te concentreren
suc6 & xxx

Van verliefdheid kun je idd behoorlijk depri raken ja. In dit geval omdat hij onbereikbaar is. Is het niet mogelijk om hem wel te bereiken op wat voor manier dan ook? Misschien zijn er toch wel mogelijkheden?

Verliefdheid is niet iets om je over te schamen. Je kunt het beste eerlijk tegen de dokter zijn, dan kan hij je ook het beste helpen. Nu houdt je dingen achter en dat is niet zo goed.

Naja ik geef zelf verliefdheid niet op. Ik vecht er niet tegen want het is er nou eenmaal.

Misschien kun je 'ns wat meer uitgaan waar je andere gezellige jochies tegenkomt http://forum.scholieren.com/smile.gif

anyways, i'm off http://forum.scholieren.com/smile.gif

Hey meisje.

Ik weet zelf maar al te goed hoeveel verdriet je van een 'onbereikbare liefde' kan hebben.
Wat dat betreft hebbe we best veel gemeen..
Alleen is het verschil dat ik daarvoor al 2 jaar depressief was..
Ik heb er hulp voor die me op het moment alleen nog maar verder de afgrond in helpt http://forum.scholieren.com/frown.gif

Als je er eens met me over zou willen praten, voor zover ik dar toe in staat ben..
Je weet me te vinden.
En please zeg me je MSN adres eens want dat toevoegen is niet gelukt http://forum.scholieren.com/frown.gif

mmz mja liefde kan zwaar bagger zijn..

kijk, en dáárom zit ik er ook zo mee. Ik vind het IN en IN triest van mezelf.. dat ik er zó in op kan gaan, en ik probeer hem ook te verdringen, maar op de een of andere manier lukt het gewoon niet. Ik kijk ook heus wel naar andere jongens ofzo, dat is het niet.. ik begrijp het ook niet echt eigenlijk.. ik vind het gewoon super stom dat ik me zo laat leiden daar "maar een jongen" zoals jij zegt.. maar jah... (

Dit is ook wat mij toen met dat meisje waar ik verliefd op was, maar wat voor mij ook onbereikbaar was, is overkomen. Hoewel ik door haar was afgewezen kon ik me niet van haar losmaken. Dankzij de steun van die studentenpsychologe is het me uiteindelijk toch gelukt.
Misschien is het voor jou ook een goed idee dat je iemand vindt die jou helpt om je van die man, die voor jou onbereikbaar is, los kan maken. Het feit dat je ook naar andere jongens kijkt betekent dat je interesse ook naar andere jongens uitgaat. De oplossing is in dat geval heel simpel: probeer een jongen te vinden die voor jou wel bereikbaar is en jou wel kan geven waar je behoefte aan hebt.
Mijn e-mailadres staat nog steeds tot jouw beschikking, dus als je er behoefte aan mocht hebben om er met me over te praten, dan weet je hoe je me kunt bereiken.

Het klinkt misschien stom maar (ik weet niet wat voor iemand het is), bij mij hielp het om gewoon met diegene om te gaan (als vrienden), en misschien iets meer met hem om te gaan (niet om alsnog een relatie met hem te krijgen). Want (dat was bij mij zo) op een gegeven moment dringt het door dat het absoluut niets zal/kan worden (en dat jullie misschien wel helemaal niet bij elkaar passen). En dat je beseft dat je liever goede vrienden met hem bent dan dat je een relatie met hem hebt.

Dit alles hoeft niet voor jou te gelden, maar ik zou er toch eens een gedachte over laten gaan.

En als je zou willen praten kan je me bereiken op shark_attack20@hotmail.com

Good luck!

[Dit bericht is aangepast door Zaza123 (01-04-2002).]