Schulgevoel
 

Hebben jullie dat ook wel eens dat als je (zoals in mijn geval) problemen thuis hebt ofzo en je praat daar met een docent of iemand van het ggz ofzo over, dat je daarna een gigantisch schuldgevoel hebt tegenover je moeder of degene met wie je thuis (ofzo) problemen hebt???? Ik wel, heel erg zelfs!

Ja, dat ken ik wel. Ik heb dan 't gevoel alsof ik d'r heb lopen zwart maken. Vooral als ze dan ineens weer heel lief tegen me doet, dan voel ik me helemaal zo schuldig...

Waarom heb je schuldgevoelens tegenover degene met wie je problemen hebt? Heb je het idee dat je iets hebt doorverteld wat niet doorverteld had moeten worden of is er een andere reden?
Als het je helpt om er met anderen over te praten moet je dat zeker doen. Het alternatief is dat je er mee rond blijft lopen. In het begin kan dat nog wel, maar na verloop van tijd wordt dat gewoon te veel, dus het is wat dat betreft veel beter om er met anderen over te praten.

Ja, ik ken dat, ik heb dat heel vaak..

Ik geef mezelf bijna van alles dat misgaat de schuld...
Zo gauw als ik niemand kan vinden die het schuld is trek ik alles meteen naar mezelf toe... (ik denk dan vaak: "tja, waar moet het anders aan liggen??")

Ik weet dat t niet goed is om zo te denken.. maar toch doe k t.. omdat ik toch denk zeker te weten dat ik het wèl schuld ben..

(boh wat ben ik weer logisch bezig...*zucht*)

Nou.. k ga maar ns kappen met mn gezwets en gezeur anders komen jullie er dadelijk helemaal geen wijs meer uit....

Kiss,

Laura

Ja Precies!

Zoals Sleep 2 dream ook al zei; als ze daarna weer heel lief tegen je doet, dan heb je echt zoiets van; wat heb ik nou weer gedaan (dat had ik niet moeten doen). Het voeld ook enigzins als verraad, niet omdat je het geheim is ofzo, maar het lijkt op het zwart maken van iemand. Het voelt voor mij in ieder geval als het zwartmaken v. m'n moeder.

En dat niet met mensen praten heb ik meer dan 7 jaar lang gedaan en ik ben er mentaal en fysiek aan kapot gegaan. Nu ik er af en toe met iemand over praat gaat het beter, maar als diegene bijv. een keer een beetje pissig is ( niet op mij) dan vind ik dat heel eng en ga dan weer 2 weken niet met hem praten, en dan glij ik steeds verder weg. Ik vind door wat er thuis gebeurt, mensen die kwaad zijn en/of schreeuwen best wel eng. Terwijl ik best wel iemand ben die niet snel bang is.