Scholieren.com forum

Scholieren.com forum (https://forum.scholieren.com/index.php)
-   Psychologie (https://forum.scholieren.com/forumdisplay.php?f=51)
-   -   wat moet ik vertellen...? (https://forum.scholieren.com/showthread.php?t=382954)

~*silvietjuh*~ 19-02-2003 14:37

wat moet ik vertellen...?
 
Ik heb advies nodig...

het zit zo:

vorigjaar heeft mijn broer een tijdje in de gevangenis gezeten omdat hij oude dametjes heeft beroofd van hun tasjes, hij had het niet 1 keer gedaan, maar 4 keer!! hij heeft ongeveer 2 weken in de bak gezeten, met oud en nieuw(toen was mijn pa ook jarig) hij kwam toen weer vrij en moest een heletijd lang taakstraffen uitvoeren, hij moest ook elke week naar de reclasserings ambtenaar, en toen mijn broer klaar was met zijn taakstraffen werd het contact met die reclasserings ambtenaar langzaam afbebouwd. mijn broer zit ook aan dr drugs en jat vaak dingen. zo weet ik ook dat hij een aantal jaren terug op vakantie een paar keer heeft in gebroken bij het camping barretje en bij het badmeesters huisje, mijn ouders weten dit niet. Ik zelf word ook vaak geslagen door mijn broer.
het probleem is dat binnenkort die reclasserings abtenaar voor de laatste keer bij ons thuiskomt, voor een eindgesprek, en daarna komt hij niet meer...
ik ben bang dat die reclasserings ambtenaar ook met mij gaat praten over mijn broer,
en ik ben bang dat als hij over die tasjes roven begint dat ik er dan alles uitflap wat ik van mijn broer weet, van die inbraken en gejatte dingen, maar misschien komt mijn borer dan weer in de gevangenis, en als mijn broer er achterkomt dat ik het heb gezegt slaat hij me echt dood...
en mijn ouders, waar ik ook helemaal niet mee overweg kan worden dan ook heel erg boos op mij, dat weet ik zeker...
ik weet niet wat ik meot doen,
ik denk dat als ik het zeg van die inbraken dat ik mijn broer er misschien wel mee help omdat hij dan gestraft word voor wat hij gedaan heeft...
en dat hij dan in gaat zien wat hij doet, als ik hem daarmee kan helpen heb ik het er wel voor over om in elkaar geslagen te worden, ik wil hem gewoon graag op het goede pad krijgen, maari k weet neit hoe ik dat moet doen...

ik snap het zelf ook neit echt meer, misschien dat jullie er iets van snappen...
ik hoop het, en laat please even weten hoe jij erover denkt want ik zit hier al een week over te piekeren.

liefs silvie

lady-kris 19-02-2003 14:40

ik denk dat je er eerst met je ouders over kan praten, wat die ervan vinden, en daarna misschien alleen met je broer

~*silvietjuh*~ 19-02-2003 14:43

ja, maar het probleem is dat ik niet kan praten met mijn ouders...
ze nemen echt NOOIT iets serieus van wat ik zeg

lady-kris 19-02-2003 14:46

met je broer kan je het toch wel proberen, gewoon zeggen dat je hem heel graag wilt helpen enzo en dat je alles over hem weet

~*silvietjuh*~ 19-02-2003 14:47

ja hij weet dat ik alles over hem weet, maar ik ben bang dat hij mij in me gezicht uitlacht als ik dat zeg

en ik weet dat als ik het tegen mijn ouders zeg dat hij me dan half in elkaar slaat

Ciskaatje 19-02-2003 16:28

Citaat:

~*silvietjuh*~ schreef:
ik weet niet wat ik meot doen,
ik denk dat als ik het zeg van die inbraken dat ik mijn broer er misschien wel mee help omdat hij dan gestraft word voor wat hij gedaan heeft...
en dat hij dan in gaat zien wat hij doet, als ik hem daarmee kan helpen heb ik het er wel voor over om in elkaar geslagen te worden, ik wil hem gewoon graag op het goede pad krijgen, maari k weet neit hoe ik dat moet doen...

ik ben daar zelf vaak nogal negatief over
om iemand op de goede weg te krijgen door de gevangenis..
als mensen niet een zwaar misdrijf hebben begaan ben ik eerder voor taakstraffen..
In de gevangenis zit je niet echt in het goede milieu om op het rechte pad te komen, en soms leren mensen er daar juist nieuwe dingen bij (hoe ze bv nog beter kunnen inbreken ofzo)
En echt, taakstraffen zijn ook niet alles..

Ik denk dat je, als je je broer op het rechte pad wilt krijgen, iets anders moet doen.. Hij heeft wel een soort hulp nodig, iets dat hem in laat zien dat wat hij doet, niet goed is.. Ik weet niet of zn vrienden net zo zijn? vrienden kunnen vaak veel druk op elkaar uitoefenen..
Mjah ik zit verder niet erg in dit onderwerp, ik heb er weinig ervaring mee, dus vind het moeilijk om een goed advies te geven.
Wou je daarom eigelijk alleen mijn mening even geven, misschien dat je er iets aan hebt, misschien ook niet

~*silvietjuh*~ 19-02-2003 17:14

ja ik heb er veel aan, dankje wel, en zijn vrienden zijn niet zo erg als hij volgens mij, de meeste zitten ook aan de drugs, en 1 iemand heeft zelfs een keer geholpen met die diefstallen!

maar heel erg bedankt voor je berichtje

liefs silvie

moonchild 19-02-2003 17:19

Het enige wat ik kan bedenken is probeer nog 4 jaar vol te houden en dan uit huis.

~*silvietjuh*~ 19-02-2003 17:33

Citaat:

moonchild schreef:
Het enige wat ik kan bedenken is probeer nog 4 jaar vol te houden en dan uit huis.
ja.....
ik heb ook veel problemen met me ouders, daar heb ik al veel vaker aan gedacht.... uit huis gaan....

Ciskaatje 19-02-2003 17:43

Citaat:

~*silvietjuh*~ schreef:
ja ik heb er veel aan, dankje wel, en zijn vrienden zijn niet zo erg als hij volgens mij, de meeste zitten ook aan de drugs, en 1 iemand heeft zelfs een keer geholpen met die diefstallen!

maar heel erg bedankt voor je berichtje

liefs silvie

ben blij om te horen dat je er toch iets aan had :)
maar als ik jou was zou ik toch ook nog aan iemand anders advies vragen, iemand die er meer verstand van heeft..
Jij kan in je eentje niet alles voor hem oplossen, bovendien zal dat helemaal moeilijk worden als hij niet wil meewerken.

En dat zijn vrienden ook aan de drugs zitten, en dat 1 van hen ook heeft geholpen met die diefstallen, nouja dat is ook niet echt het 'milieu' om op het rechte pad te komen. Dus ik denk wel dat er iets moet gebeuren, want ik denk niet dat hij uit zichzelf snel met zulke dingen zal stoppen

maar je kan hem niet in je eentje met zulke dingen laten stoppen, en ik denk ook niet dat het jou goed zal doen om het, in je eentje, toch te proberen

wat doen je ouders er eigenlijk aan?
Hij heeft een tijd in de gevangenis gezeten dus ze moeten toch zeker een aantal dingen weten, hoe hebben ze daar op gereageerd?

sterkte, succes

~*silvietjuh*~ 19-02-2003 18:35

mijn ouders reageerden er ook erg op, maar ze weten nog lang niet alles van wat hij uitspookt, en ik ben bang dat als ze het weten dat ze hem dan ook het huis uit gooien, en waar moet hij dan heen??

en wat betreft mij, ik kan er ook neit meer tegen, ik heb altijd ruzie met mijn broer en ouders, ik kan het besteoverweg met mijn vader maar die is alleen in het weekeiend thuis, en is dan meestal heel chaggerijnig....
en mijn moeder kiest altijd partij voor mijn broer, wat hij ook neit gedaan heeft, laatst had hij mij weer geslagen, en er werd niks van gezegt...
toen ben ik weg gelopen, maar dat lost ook niks op...
dus was maar weer naar huis gegaan.

ik wil ook graag uit huis, dan hoef ik niet meer dag en nacht bij hun in de buurt te zijn.

en ik wil graag proberen om mijn broer te helpen, maar je zei dat ik dan hulp van buiten af moest nemen ofzow, maar wat voor hulp dan? :confused:

liefs silvie

Ciskaatje 20-02-2003 18:00

Citaat:

~*silvietjuh*~ schreef:
en ik wil graag proberen om mijn broer te helpen, maar je zei dat ik dan hulp van buiten af moest nemen ofzow, maar wat voor hulp dan? :confused:
Iemand die je vertrouwt, iemand waarvan je denkt dat ie misschien nog wel een goed advies heeft.. Of gewoon, iemand die je vertrouwt.. Als je erover praat, worden tijdens het praten dingen je ook vaak duidelijker. En dan heb je minder het gevoel er alleen voor te staan. En het zou helemaal mooi zijn als het iemand was die ook een idee had om je broer te helpen

ja wie? dat weet ik ook niet..
je kan denken aan een familielid, je kan ook denken aan een vertrouwenspersoon ofzo (als je daar al loopt dan, want ik kan me voorstellen dat je het niet makkelijk zou vinden om zo naar een vertrouwenspersoon te stappen.. wat je overigens wel kan doen hoor;))
Of een leraar.. gewoon, iemand die je wel vertrouwt, met wie je wel hierover wilt praten

maar bedenk wel dat het eerder je ouders 'taak' is om je broer op het rechte pad te krijgen dan de jouwe
je ouders kunnen ook veel meer druk op hem uitoefenen
k weet dat je hem wel graag wil helpen, maar hoe was je van plan om dat in je eentje te doen zonder dat hij je hulp wil?

~*silvietjuh*~ 22-02-2003 16:27

ik heb eigenlijk neit echt een vertrouwens persoon meer, ja alleen vriendinnen maar die kunnen me hierbij echt neit helpen, en ik weet ook wel dat het de taak van mijn ouders is, maar die doen er niet zo veel aan...

en ik wil niet toekijken op hoe mijn broer zichzelf verziekt...

ik weet gewoon niet wat ik tegen die reclasserings ambtenaar moet zeggen,
ik heb er ook al overnagedacht om dan gewoon neit thuis te zijn zodat hij dan ook neit met me kan praten...
maar.. ik weet het gewoon niet!... (n) :(

misschien kan ik eens met een vriend van mijn broer gaan praten ofzow, of met een familielid....

iig heel erg bedankt voor je hulp enzow!

ik zie het in iedergeval al niet zo heel somber meer in...


liefs silvie

Bo 24-02-2003 21:29

Jeetje meid wat rot voor je! Mag ik vragen hoe oud je broer is?

Ik zou allereerst een volwassen persoon hierin betrekken, iemand die je kan helpen, waar jij vertrouwen in hebt en bij voorkeur iemand die wat van de situatie weet (een tante, buurvrouw, etc.). Waarom?

* Ten eerste omdat je broer het recht niet heeft jou te slaan! Ook niet als jij dingen over hem verteld waarvan hij niet wil dat ze uitkomen.
*Ten tweede omdat je dan iemand hebt die jou kan helpen, eventueel beschermt en waar je mee kunt praten als dit niet lukt met je ouders!

Daarnaast zou ik wel alles vertellen aan deze reclasseringsambtenaar. Waarom? Omdat ze naar aanleiding van dit eindgesprek gaan kijken in hoeverre je broer zichzelf heeft verbeterd, en wat voor hulp hij nodig heeft (er vanuitgaand dat hij minderjarig is).

* Ten eerste is je broer al op het criminele pad beland, en gezien zijn drugs gebruik zal dit alleen maar erger worden.
* Ten tweede heeft hij hulp nodig! Het is een soort visuele circel waar hij niet zomaar uit komt; hij is verslaaft, heeft geld nodig, gaat stelen, heeft meer geld nodig, blijft stelen.

Ik denk dat het echt heel belangrijk is dat je verteld wat je weet en dat je voor jezelf iemand zoekt die jou kan steunen (zie boven). Volgens mij help je je broer daar het meeste mee.
Hij ziet dat niet zo, hij is verslaaft en bang voor de gevolgen van zijn daden. Je ouders zien dat ook anders, het is hun zoon en het is voor ouders moeilijk om toe te geven hoe erg hij eraan toe is.

Onwijs veel succes, ik hoop dat je hier wat aan hebt. Dit is hoe ik de situatie bekijk. Misschien klinkt het hard, hoe het beschreven staat, maar je moet je echt realiseren dat de situatie alleen maar erger word - zowel voor jou (het slaan), als voor je broer (zijn criminele gedrag/drugs gebruik)!

~*silvietjuh*~ 25-02-2003 12:59

oh heel erg bedankt bo!

ik heb er veel aan, en ik denk dat je wel gelijk hebt...

ik denk dat ik alles vertel wat ik weet

mijn broer is trouwens nu 18
hij was nog 17 toen hij die tasjes had geroofd...
maja...

ik heb veel aan jullie reacties heel erg bedankt!

liefs silvie

Gandalf 25-02-2003 15:13

Mijn broer ging een tijd geleden ook helemaal de verkeerde kant op en ik weet hoe het is om altijd ruzie in huis te hebben.. dit is weer goed gekomen doordat hij drie maanden op stage moest en mijn ouder hebben hem in principe VERBODEN met zijn vrieden om te gaan toen hij trug kwam maar dit bleek achteraf wel goed te zijn geweest maar ik zou idd alles vertellen want zij weten hoe ze zulk soort situaties moeten aanpakken, ze hebben er ervaring mee duss. en ik zou ook naar een volwassen persoon gaan jah bijv. leraar als je niet zit te wachten op een reclasering ambtenaar! heel veel succes in ieder geval!!


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 14:34.

Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.