|
Heeft Iemand hier weleens iemand verloren op een on-natuurlijke dood?
Heeft iemand hier weleens iemand verloren op een on-natuurlijke dood?..
...Ik wel.. Een vriend van me is vermoord waar ik bij was..Zomaar..alleen om jaloersie.. ik was er zelf ook bijna geweest.. maar de eerste 3 kogels deden het niet.. Het is op 25 aug. 2001 gebeurd..2 dagen voor mijn verjaardag..en de begravenis was 1 dag voor mijn soort van 'party'.. De begravenis was de mooiste die ik ooit heb gemaakt..Tussen de 150 en 200 mensen.. Alles was in Bob Marley style..want daar was hij gek van.. ..ik heb het er nog heelllll moeilijk mee.. Nu was mijn vraag..als jullie ooit iemand die dicht bij je stond..op een on-natuurlijke dood verloren.. Hoe gingen jullie er dan mee om??? KiSs KisS ShOrTy |
Tjee.. Rot voor je hey... Dat lijkt me echt heel moeilijk! Op die manier heb ik nooit iemand close verloren. Mijn opa had kanker en hij koos voor euthenasie, en een oom van mij is gestorven aan een nierziekte... Hoe ik ermee omging? Ik was niet zo close met mijn opa en die oom, maar het was natuurlijk toch een beetje moeilijk. Ik keek er niet veel anders tegenaan dan een natuurlijke dood, echter, want als het tijd is om te gaan, dan is het tijd. De manier waarop doet er niet zoveel toe, maar het is natuurlijk jammer dat die mensen niet ouder hebben mogen worden...
|
ahh...*troostknuvvels*
ik heb wel eens iemand verloren met een on natuurlijke dood. een vriend van me heeft een paar jaar geleden zelfmoord gepleegd, hij heeft zijn polsen doorgesneden ik kende hem niet zo lang, en niet zo heel goed, maar ik beschouwde hem als vriend en hij mij als vriendin, ik heb een afscheidsbrief van hem gekregen waar in stond dat hij het allemaal niet meer aankon. de begrafenis was oowk heel mooi, het paste allemaal echt bij hem. zijn ouders vonden het heel erg, zijn broertje ook. ik was er zelf kapot van, dat was ook 1 van de redenen dat ik depressief geworden ben toen. ik kon eerst nergens anders aan denken, maar na een tijdje is het vanzelf weggegaan,maar ik denk er nu nog wel soms aan, ik mis hem. maar door er afstand van te nemen, alles even opzij te zetten is het wel weer wat beter gegaan na een tijd. toch respecteer ik zijn keuze wel, het was zijn leven, en om hem zo deri te zien was niet fijn, hij zal het nu beter hebben, dat weet ik zeker. ik wens je heel veel sterkte, liefs, iris |
De vader van een vriendin is toen ze klein was (toen kende ik er nog niet) neergeschoten. Maar daar heb jij niks aan dat te weten, toch? Tis enorm klote wat je mee gemaakt hebt, ik hoop dat je mensen hebt die je steunen en waar je mee kunt praten. Probeer het niet weg te stoppen, maar er juist over te praten en te huilen als je moet huilen. Heel veel sterkte.
[Dit bericht is aangepast door Leonoor (31-12-2001).] |
Thnx ik vind het echt lief dat jullie berichtjes achter hebben gelaten..
Gelukkig zijn er mensen die me steunen..maar soms wil ik er liever metiemand over praten op chat..of hier op scholieren.com Gister zat ik er de hele tijd aan te denken..daarom liet ik dit berichtje achter.. Het is moeilijk te verwerken en beter om er veel over te praten.. *KiSs KisS* ShOrTy |
Citaat:
heey wijfie jah helaas heb ik ook mensen op onnatuurlijke wijze verloren mijn maatje is vermoord en een vriendin die zelfmoord heeft gepleegd omdat haar tweeling zusje 3 weken darvoor doodgereden werd alles deze laatste 2 maanden ofzow duzz ik denk dat we in dat opzicht wel eens een steun aan elkaar kunnen hebben kusjes en tears in heaven....... |
hallo
ik heb twee mensen op een on natuurlijke dood verloren.... eerst mijn vriend zn moeder die had suiker ziekte en heeft zich door weinig te drinken zeg maar vergiftigd....ze werd vergeetachtig en dus dachten de doktoren dat het geestelijk was is toen opgenomen on PAAZ (geloof ik) toen ze naar ziekenhuis werd gebracht heeft ze daar een hartstilstand gehad is toen aan apparatuur gekomen en toen hebben ze op een gegeven moment maar alles stopgezet want ze zou niet meer zelf gaan ademen en er als een kas plantje bij zitten. heb niet veel steun gehad want ik "moest de steun zijn aan mn vriend vond ik voor hem was het moelijker(omstandigheden) maar heb er wel met mnmoeder over gepraat en gehuild en we gaan nog regelmatig naar de begraafplaats toe.....vooral als ik daar binnenloop(hij heeft een nieuwe vriendin) mis ik zn moeder(mijn schoonmoeder) heel erg vooral als ik eraan denk dat ik nooit wat leuks met haar kan doen wat schoondochter met schoonmoeder doen...maar door te treuren word het niet beter dus.... als tweede mn "vriendin" (ging er op school en in de klas veel mee om)zat bij me in de klas heel mooi lief aardig meisje, ze ging in de kerst vakantie geloof ik naar haar familie toe in bosnie in de tunnel in oostenrijk is ze toen tussen twee vrachtwagens gekomen en dus overleden samen met haar zus, haar moeder zwaar gewond en haar zwager ook(haar vader was al in bosnie)...de begrafenis was echt "super mooi" wel 300 man denk ik allemaal voor haar en haar zus ze was moslim dus hele rituelen e.d .......heb veel steun aan school en medeklasgenoten gehad door elke dag in een lokaal wat aan haar te schrijven kaarsjes enz. en hoe ik er verder mee omging......NU denk ik het is goed ze komen bij God in de hemel en probeer zo mn troost te vinden....... jij Heel veel sterkte meissie als je erover wilt praten ik heb wel msn?? moet je me als je wilt maar ff een mailtje sturen. http://forum.scholieren.com/smile.gif praten wil ik namelijk altijd |
ik heb op me 13de een goede vriendin verloren, had zelfmoord gepleegd... Ze was 15 en het ging met haar echt klote, tenminste, dat was mijn opvatting ervan toen... misschien had ik het nu allemaal al lang niet meer zo heel erg gevonden wat haar allemaal overkwam... Het was op een vrijdag avond. Ze had me om 9 uur of zo gebeld of ik zo naar haar toe wou komen. Ik voelde dat er iets mis was. Ze woonde bijna een half uur van mij vandaan, dus ik meteen op de fiets naar haar toe. Kom ik daar, haar moeder doet open, ik loop naar haar kamer, heeft ze haar polzen door gesneden... had ze dus gedaan in die tijd dat ik op de fiets zat... Godverdomme wat voelde ik me klote. Ik had nog zo gehoopt dat ik nog op tijd was, nou niet dus. Ik heb een half uur ofzo bij haar zitten janken en toen hoorde haar moeder het. Ze kwam naar boven en toen ze haar zag schrok ze zich ook helemaal dood. Ze liet het alleen niet merken, dat wilde ze niet. Ze was bang dat ik zou zien dat ze toch wel van haar hield. Ze zei tegen me dat ik naar huis moest gaan. Aan de ene kant wilde ik het dolgraag, weg uit dit verschrikkelijke huis, weg bij haar verschrikkelijke ouders die zo mogelijk nog erger waren dan de meine. Maar aan de andere kant kon ik het niet. Ik wilde bij mijn vriendin blijven. Ik kon haar niet alleen achterlaten bij haar ouders. Ik wist niet wat ik met mezelf aan moest. Haar moeder ging naar beneden met de woorden nou goed je moet het ook zelf weten dat maakt mij toch niet uit en toen heb ik nog een uur bij haar zitten huilen. Toen haar vader thuis kwam (had in een of ander cafe zitten zuipen) hoorde ik beneden haar ouders tegen elkaar schreeuwen. Haar moeder vond dat het zijn schuld was, haar vader dat het de schuld van haar was. Ik kon het geschreeuw niet meer aanhoren. In plaats van verdrietig te zijn en in te zien wat ze hebben aangericht gingen ze een beetje ruzie zitten maken! Ik ben naar buiten gerend en ik ben op de fiets gestapt. Ik heb een kwartier gefietst en toen stopte ik. Ik begon weer heel hard te janken. Ik snapte haar ouders echt niet. Ik snapte het echt niet. Man wat voelde ik me klote. Na een tijd ben ik verder gefietst en via een hele grote omweg naar huis gegaan. Ik kon mijn ouders niet onder ogen zien. Het was kwart over een toen ik thuis aan kwam. Nat, zo ongeveer bevroren en huilend. En het gebeurde, waar ik zo tegenop hat gezien, mijn ouders kwamen op me af en het enige wat ze konden is tegen mij schreeuwen dat ze mij niet snapten en dat ze wel wisten waarom het zo slecht ging met mij op school omdat ik er niets aan dee en dat ze dat toch al lang door hadden en dat ik het zelf verder maar moest uitzoeken en weet ik veel wat nog meer. Ik ben naar boven gerend en heb mijn spullen in gepakt. Maar ik wist niet waar ik heen moest. Nu mijn vriendin zelfmoord had gepleegd... Eerder gingen we der altijd samen vandoor, maar waar moest ik heen, helemaal alleen als 13-jarig meisje? Ik wist niet wat ik moest doen. Uiteindelijk had ik een besluit genomen, ik ging er gewoon vandoor en ik zag wel waar ik terecht kwam. Ik ben weg gefietst en heb ongeveer drie uur lang gefietst. Toen zou het dus al ongeveer half 6 zijn. Ik fietste nog steeds de hele stad door. Ik had ondertussen bijna de hele stad gehad. Ik ben naar huis gefietsd en toen ik daar aan kwam was het kwart voor 6. Ik had gewacht tot 9 uur en toen heb ik een vriendin gebeld. Of ik daar heen kon komen. Ik heb de trein gepakt zonder het mijn ouders te laten weten. Wat konden die het ook schelen. Tegen een uur of 1 kwam ik daar aan. Ik heb het haar allemaal verteld. Ik ben daar een week gebleven en ben toen weer richting huis gegaan. Wat zouden mijn ouders kwaad zijn! Maar daar kon ik me niet druk om maken. Ik wist niet wat ik met mijn leven verder nog aan moest. Toen ik thuis kwam waren mijn ouders er niet. Ze hadden op mijn bureau een uitnodiging neer gelegd voor de begravenis van mijn vriendin. Die was twee dagen eerder geweest. Dit werd me te veel, ik heb een zelfmoord poging gedaan nadat ik de vriendin had gebeld waar ik net vandaan kwam. Dat dat de laatste keer was dat we met elkaar zouden praten. Ze schrok zich helemaal rot. Ik heb een overdosis pillen genomen... Ik had echt even het gevoel dat ik dood ging. Ik heb mijn bewustzijn verloren en ik ben twee dagen later weer bij gekomen. Mijn ouders hadden mij gewoon laten liggen, alsof ze blij waren dat ze van mij af zouden zijn... Het vervolg zal ik hier maar niet posten...
|
2 achtereenvolgende jaren kwam er voor de school bij ons een jongen onder de trein.
|
Citaat:
|
Citaat:
|
ja soms heb ik ook weleens dat gevoel maar dat komt om dat ik nou al voor de 2e keer een stirfvader heb en soms heb ik gewoon het idee dat me moeder meer van hem dan van mij houdt klinkt heel stom maar ja je kan er niks aan doen he dat is zo erg.
xjes moniquex |
Meisje toch.
Ik weet niet zo goed wat ik er op zeggen moet. Alleen dat je echt moet proberen er met iemand over te praten. Ik ben nu te moe maar je kan altijd bij me terecht! Als je wil geef ik je mn foon nummer, kan je me altijd bereiken! Ik hoor van je meis. Please kop op en geen gekke dingen doen! Heel veel liefs en een dikke knuff, Michaela |
Ja: een heel goede rind van ons hele gezin. Een grote, sterke man, met de uitstraling van een teddybeer. Hij was depri, voelde zich eenzaam en pleegde zelfmoord: op zijn begravenis waren zoveel mensen dat het vol stond. ongelooflijk. treurig.
mesnen zijn af en toezo vaag |
Jawel, door zelfmoord en verkeersongeval.
Helemaal zelfmoord was zwaar. Het is een kut gevoel als je iemand een overdosis ziet nemen die dan letterlijk dood voor je neer valt. De twijfel, spijt, chaos http://forum.scholieren.com/frown.gif |
Juah zelfmoord....
wat een helse pijn doet dat zeg... http://forum.scholieren.com/frown.gif http://forum.scholieren.com/frown.gif http://forum.scholieren.com/frown.gif |
Citaat:
|
Hey
Een vriendin van mij heeft een week geleden zelfmoord gepleegd http://forum.scholieren.com/frown.gif ze was nog maar 16 jaar gvd. maar ze had een briefje geschreven waarop stond dat ze het allemaal niet meer aankon enzo en dat het voor haar beter was Ik denk heel veel aan haar telkens als het ff stil is zie ik haar hoofd weer voor me maar ja ik hoop dat ik het snel achter me kan laten want ik trek het best wel slecht me moeder zij dat ik maar gewoon afleiding moest zoeken dus dat doe ik dan maar. Weet iemand anders nog goeie manieren om het van je af tezetten? ik hoef niet naar een psychiater ofzo hoor zo erg is het niet maar wel een beetje http://forum.scholieren.com/frown.gif Nu moet ik snel gaan avond eten laterz! |
zelfmoord van een vriendin: heeft is een meer ingelopen net zolang totdat ze onder water was... en iedereen zag het maar we waren allemaal te laat http://forum.scholieren.com/frown.gif toen ik met haar op een feest was (paar jaar geleden)
meisje waar ik iedere dag mee naar school ging is overleden aan kanker een jongen uit mijn klas ook een ander meisje was onder een auto gekomen een vriend voor de trein gesprongen een jongen die ik kende zichzelf voor d ebus gegooid...precies onder het wiel waar ik boven zat http://forum.scholieren.com/frown.gif http://forum.scholieren.com/frown.gif |
twee mensen die ik redelijk goed kende onder een auto gekomen..
waaronder één door een dronken chauffeur |
Ja.
1 vermoord. 2 door zelfmoord. Een oudklasgenootje die was blijven zitten en een vrouw bij wie wij als kinderen altijd terecht konden. Mijn oma door een auto-ongeluk. http://forum.scholieren.com/frown.gif Gatara |
Moet je nou kijken hoe zwaar het leven wel niet is..
Zoveel mensen die kiezen voor ZELFMOORD http://forum.scholieren.com/frown.gif verschrikkelijk... http://forum.scholieren.com/frown.gif ik heb toen ik klein was mijn vriendin verloren..ze was vermoord http://forum.scholieren.com/frown.gif eerst was ze verkracht en daarna vermoord. ze was 8... http://forum.scholieren.com/frown.gif mijn oma had kanker, mijn tante had kanker, mijn kennis had kanker, moeder van mijn vriendin had kanker, die heb ik ook allemaal verloren http://forum.scholieren.com/frown.gif |
yeps, zelfmoord van un vriend van muh
is nu 3 kwart jaar geleden. *zucht* kheb ut er nogsteeds moeilijk mee http://forum.scholieren.com/frown.gif |
*ZUCHT* dese werold lijkt wel een groot bloedbad , en waarom omdat mensen van het leven een wedstrijdje maken! EN DAT BRENGT HEEL VEEL MENSEN NAAR HUN ONZEKERHEID en mensen plegen zelfmoord.. ik vind dat zwak, klinkt heeeeel lullig.. maar i vind het verschrikkelijk voor hen , ze zijn veel sterker dan ze denken EG! http://forum.scholieren.com/frown.gif heel erg
|
Mijn neef heeft zichzelf opgehangen.Hij was getrouwd,en zn vrouw was zwanger van 'm.Maar hij kwam erachter dat zn vrouw vreemdging.
En hij begon dus ook te twijfelen of ze dan wel zwanger was van hem.Dit maakte mijn neef zo gek,maar hij had nog andere dingen wat ie niet los kon laten,zeg maar ".." Was alles zat.Zn leven,zn vrouw en hing zichzelf op aan de zoldertrap.Toen zn vrouw de voordeur open deed,zag ze 'm hangen...Hij was 25jaar jong !!! |
Pfff echt erg wat jullie allemaal hebben meegemaakt zeg http://forum.scholieren.com/frown.gif
Heel veel sterkte iedereen! Ikzelf heb (gelukkig) niemand verloren aan een on-natuurlijke dood. Mijn vroegere beste vriendin heeft wel zelfmoord proberen te plegen,overdosis pillen,maar dat is gelukkig mislukt. En m'n moeders ex had zich bijna opgehangen voor mijn ogen. Maar goed.Dit is allemaal niet belangrijk,want bij mij is het gelukkig allemaal goed afgelopen,bij jullie niet en dat vind ik erg klote voor jullie! Heel veel sterkte nogmaals! |
jah...
jammer genoeg wel. mijn oom is npas geleden neergestoken door zijn schoonzoon voor de rest niemand. en ik hoop ook nooit meer iemand te verliezen op die manier |
Mijn oom heeft zelfmoord gepleegd toen ik nog best wel klein was maar hij was echt altijd een supercoole gast. Hij heeft zichzelf opgehangen in zijn kamer... Volgens mij was hij in de 30 ofzo... Hij wilde al vanaf zijn 19e dood en heeft heel vaak geprobeerd om zelfmoord te plegen maar het was tot dan toe nog nooit gelukt... :(
Mijn ex-vriend heeft ook een paar keer geprobeerd om zelfmoord te plegen...maar dat is nooit gelukt... |
jezus wat hebben jullie allemaal veel meegemaakt zeg:(
ik wil jullie heel veel sterkte wensen. ik heb wel mensen aan auto ongelukken en ernstige ziektes verloren, maar nooit moord of zelfmoord.:( wat wel heel erg tragisch was was een meisje van 4 onder de vrachtwagen. :( heel erg veel sterkte allemaal :( |
Echt erg allemaal.....
ik heb zelf niemand door moord of zelfmoord verloren, wel een door een verkeersongeluk en door een hersenbloeding, allebij nog zo jong... 3 maanden achter elkaar. Ik heb het er echt moeilijk mee gehad. maar met wat ik hier allemaal zie, denk ik dat dat toch veel erger is. Ach wat heet erger. Ieder iets is toch even erg, als je het zelf me maakt |
Hmja, ik heb redelijk veel mensen op een on-natuurlijke manier verloren..
Mijn beste vriend, heeft 2,5 jaar geleden zelfmoord gepleegd. Iets wat nog steeds 1 van de vreselijkste momenten in mijn leven is, ik mis hem ontzettend, maar ik weet gewoon dat er voor hem geen andere oplossing was. Een andere jongen, ik kende hem nog niet zo lang, heeft zichzelf voor een trein gegooid, een paar maanden na de dood van mijn beste vriend, ook iets dat veel indruk op me heeft gemaakt. De ex van mijn zus, en ook een goede vriend van mij, is omgekomen bij een auto-ongeluk. Een hele goede vriend van mij zat er naast. Tenslotte: mijn ex, iemand die 2 jaar van mijn leven heeft verpest, is eind vorig jaar vermoord, om 1 of ander vaag drugszaakje. Ik kan er niet mee zitten, hij is de persoon die ik het meeste heb gehaat in mijn leven, en ik hoef nu niet meer bang voor hem te zijn. |
Ja ik heb wel eens iemand verloren.
vorig jaar werdt er een examenkandidaad aangereden door en auto en daarna nog eens door een vrachtauto. en afgelopen week heb ik een vriend begraven die van hoge hoogte is gevallen, hij was pas 17. ik wens jou sterkte en alle andere ook |
Een vriend van mij is ooit onder een auto gekomen en toen gestorven.
|
Citaat:
Heej Noukje, waarom heb je nie eerder gezegd da je hier ook zat... *dikke knuf* Laura |
hee Anouk..........wat een verschrikkelijk verhaal, dat meen ik echt. IK vroeg me af de situatie nou is. Is alles een beetje goedgekomen of niet?
|
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:57. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.