![]() |
In meer werelden leven, en stemmen horen...
Ik weet t ff allemaal niet meer... k weet niet eens of het wel goed is als ik er nu over ga schrijven.. maar jah.. dat doe k bij deze toch maar...
Ik heb last van stemmen in mijn hoofd, en ik leef in verschillende werelden tegelijk. Ik dacht eerst altijd dat men mij voor gek zou verklaren, maar sinds ik bij een pschychiater zit ben ik erachter dat t n "normaal" iets is... Maar toch.. ik ga er aan kapot.. Een van mijn werelden is bijvoorbeeld een soort van Put, waarin ik val wetend dat er geen grond onder mijn voeten is, en de stemmen die blijven roepen dat als ik mijn leven niet beter ik elk moment te pletter kan vallen... Ik kom steeds in die wereld zo gauw als ik angstig word, of als ik in paniek raak. Soms kan ik me ook helemaal afsluiten van deze wereld door in een heelal achtige wereld te verplaatsen.. Daar zit ik vaak als ik verdrietig/emotioneel ben. Maar t gevaar daarvan is, is dat ik er niet zelf uitkom, maar dat er echt iemand iets tegen mij moet zeggen of aan me moet duwen. Ik heb ook positieve werelden, zoals een soort van uitgestrekte grasvlakte + bloemetjes + beekje + lekkere geur + fluitende vogeltjes etc. Maar die wereld word vaak voor me afgesloten door de stemmen, zo snel als ik iets verkeerds heb gedaan.. daar moet ik dan voor boeten volgens hen..... Eigenlijk weet ik niet of ik nog verder moet schrijven, omdat ik bang ben dat ik hier net als een paar vrienden van mij gedaan hebben, voor gek verklaard word.. K vroeg me iig wel af of er soms meer mensen zijn die van zoiets last hebben, of dat er soms mensen zijn die hier ervaring mee hebben.. Want k durf er eigenlijk niet echt openlijk over te praten. Ook niet met mijn psychiater... Laura |
Ik snap denk ik wel wat je bedoelt... Misschien dat je er toch over moet praten. Ik weet niet of 't helpt, maar 't lucht wel op. Ik durfde 't ook niet aan iemand te vertellen, omdat ik bang was voor de reacties. Ik heb 't laatst eindelijk aan m'n moeder vertelt en 't luchtte eigenlijk best wel op... Succes...
|
Hee, kut voor je, zeg...
Ik herken er niet zoveel in, ik heb er zelf nooit last van gehad, maar het lijkt me ontzettend irritant en ik denk ook dat je je heel 'verloren' voelt als je dit hebt, als enige in je omgeving. Verder deed je verhaal me denken aan het boek 'I never promised you a rose garden' (NL vertaling: 'Ik heb je nooit een rozentuin beloofd') van Hannah Green. Dat gaat over een meisje dat in twee werelden leeft. Ik vond het een prachtig boek en misschien heb je er iets aan. In ieder geval sterkte. Liefs, Mollusc [Dit bericht is aangepast door Mollusc (03-04-2002).] |
Zow.. k ben nu weer iets wakkerder dus misschien dat ik nu weer wat meer neergezet weet te krijgen.
Dat het praten zo moeilijk gaat heeft ook weer te maken met die stemmen. Ze leggen me een soort van verbod op. Iedere keer als iemand me vraagt wat er is wìl ik wel antwoord geven, maar dan komt het er gewoon niet uit...... Ik kan gewoon geen geluid produceren op zo'n momenten.. :S Dat boek heb k trouwens wel eens over gehoord ja.. k denk dat ik het ook heel snel eens ga lenen in de bibliotheek, want het lijkt me echt de moeite waard.. Iig alvast bedankt voor de reacties die k gekregen heb.. nu voel k me tenminste iets minder verlaten in de "normale" wereld.. want k had eigenlijk nog nergens een echt punt van herkenning of iets dergelijks gevonden.. t geeft me toch n gerustellend gevoel........ (ook al herkende mn psych t ook, t bleef even vreemd voor mezelf..:S) Ik ga weer eens kappen want k voel me nie zo lekker nu.. dussuh.. tot laterz mensen *knuffel* Laura |
He Laura, Rot man voor je. Ik heb het er wel eens met iemand over gehad die er ook last van had, Hij is er er vanaf geraakt op een manier die jij misschien helemaal niet ziet zitten, namelijk door god.. En natuurlijk misschien klinkt dit iets te simpel ofoz maar het helpt echt, Mail maar eens als je er over door wil praten
|
Je zult hier zelden voor gek verklaard worden.
Ik herken mezelf niet in jouw verhaal, maar ik ken wel iemand die het (ongeveer) net zo heeft, je bent niet de enige die hier mee leeft. Het boek I never promised you a rosegarden is idd de moeite van het lezen waard, en er zal vast ook iets van herkenning in zitten. [Dit bericht is aangepast door Leonoor (03-04-2002).] |
WOW, nooit bij stil gestaan dat mensen verschillende werelden kunnen hebben.
Alleen, hoe moet ik zo'n wereld voorstellen? Voor mij is er 1 wereld, de wereld waar ik nu in leef dus. Wanneer val jij in jouw eigen werelden? Is dat wanneer je alleen bent? BV, voordat je gaat slapen? Ik heb weleens dat ik in bed lig en dan praat ik eindeloos met mensen die ik ken, of ga ik door met een verslavende game, en dan schiet ik ineens wakker om 1 uur 's nachts... Dat is dus ook niet IRL. Neway, ik hoop wel voor je dat t beter zal gaan! REIE |
Citaat:
Het is logisch dat als je hier zelf geen last van hebt, je ook niet weet hoe het voelt om zoiets te hebben, of te weten hoe die werelden eruit zien. Maar geloof me, voor mij zijn ze heel 'echt'. Ik kan wel wat voorbeelden geven van werelden waar ik vaak in verzijld raak. (overigens heb k er ook 2 aan gehaald in een eerder bericht van me, maar ok.) - Als er zich een situatie voordoet, waarbij ik in paniek raak of heel erg angstig word, zijn er 2 werelden waar ik in terecht kom meestal. Of de soort van put waar ik het al eerder over had, of een wereld, waarin ik hopeloos verdwaald ben. Je kunt het je voorstellen als een donker bos, en je bent voortdurend op de vlucht voor iets dat er helemaal niet is (, of toch wel??), je probeert je een weg uit het bos te zoeken, maar er is gewoon geen weg naar buiten toe. Voor mij is dit extra beangstigend omdat ik zowieso erg snel in paniek raak in het donker. Dit is trouwens ook 1 vd werelden waar ik heel moeilijk weer uit weggeraak... - Een andere wereld, is een wat rustigere, daar zit ik om op rust te komen. Ik kom daar vaak in doordat ik buiten zit en of op een rustige plaats zit. Die wereld heb ik ook al in een eerder bericht beschreven. Je kunt het je voorstellen als een heel grote grasvlakte, blauwe lucht, kabbelend beekje, fluitende vogeltjes etc. Als deze wereld in combinatie met de stemmen voorkomt is het normaal gesproken alleen met de "goede" stemmen, waarmee ik dan samen over t gras wandel enzo. - Weer een andere wereld is een soort van heelal. Ik ben dan in een soort van zweeftoestand, en sluit me totaal af van de buitenwereld. Meestal zit (nou eigenlijk hang) ik dan inmekaar gekropen, net als andere mensen mij zien zitten. (zo heb ik gehoord) Het enige wat ik dan nog hoor zijn de stemmen in mijn hoofd. Het is al een keer voorgekomen dat ik zo erg in die wereld verzijld ben geraakt, dan ik even buiten bewust zijn ben geweest. Ik denk dat ik nu eens ga stoppen hierover, want het lijkt misschien alsof ik dit allemaal heel gemakkelijk aan t opschrijven ben, maar dat is niet zo........:( Nogmaals bedankt voor jullie begrip....needed that.....:( *knuffel* Laura |
Hoe jij het verteld, gaat mijn hard sneller kloppen.
Ik dacht namelijk altijd dat ik alleen was met mijn 'stemmen' en 'personen'. Ook de 'werelden' die jij beschrijft ken ik, alleen noem ik ze meer 'omgevingen'. Ik leef al zolang ik me kan herinneren in een groot gebouw, een soort gigantisch warenhuis, met allemaal verschillende afdelingen. Soms bevind ik me in de kelder, waar het smerig en mistig is. Daar ben ik altijd helemaal alleen en bang, bang voor 'kwade personen' en 'schreeuwende stemmen'. Ook zijn er de meer vrolijke afdelingen, waar ik vaak uren rond zwerf genietend van wat er is. Maar vaak ben ik dan erg druk, ik kan me niet concentreren op wat ik móet doen, maar ben meer bezig met genieten van kleine dingen (vogeltjes, plantjes, muziek, rust, stilte). Er zijn zo gigantisch veel afdelingen, met allerlei omgevingen... Maar het komt dus zo gigantisch overeen met wat jij vertelt. Ik vraag me af hoe lang jij dit al hebt. Heb je ook soms dat je totaal weg bent gevaagd van de realiteit? Dat je dingen ziet en hoort die er niet zijn? Wat voel je precies? |
Hmmm... ik heb ook 2 werelden.
In de andere wereld ben ik marine-officier. Nee, serieus. Is heel fijn om zo een fantasie-wereld te hebben om in te kunnen wegdromen. In de trein, in bed... Dan sta ik op de brug, ben ik de Officer Of the Deck, OOD. |
Citaat:
voeg me anders ff toe: vleerwolfje@hotmail.com Dat praat wat gemakkelijker.. |
Citaat:
|
Citaat:
Ja hoor, zeer fijn zo'n wereld waarin je naar de klote word geholpen.. :confused: |
Citaat:
Mjah.. same here, maar je hebt van die mensen die willen dat niet sneppen.. |
Citaat:
|
sorry
ik wil nie hard zijn (hoor zelf ook stemmen) dat is NIET normaal zoek hulp en laat je helpen het kan jezelf doden (ik spreek uit ervaring) |
Citaat:
1.Je bent niet hard 2. Ik heb hulp 3. Ik weet dat het me kan doden want ik ga er nu al bijna aan onderdoor 4. Toch bedankt voor je reactie... Kiss, Laura |
.Ik heb het boek I never promissed you a rosegarden ook gelezen en ik herken dat inderdaad ook in jouw verhaal. Het lijkt er eigenlijk op dat je schizofrene neigingen hebt. Schyzofrenie begint altijd met een psychose, ga bij jezelf eens te rade of je die hebt gehad. Als je bijvoorbeeld aan paranoïde schizofrenie lijdt wordt je opeens doodsbenauwd en denk je dat alles en iedereen je wil vermoorde. Een psychose kan ook een zelfmoordpoging zijn of weer iets anders. Heb je zelf eens een ogenblik/tijd gehad waarop je absoluut niet kon relativeren?
Na een psychose zul je nooit meer helemaal herstellen maar er zijn veel hulpinstanties die je kunnen helpen. Het is denk ik nodig dat je op wordt genomen voor observatie. De stemmen kunnen verdwijnen. Wie heeft je vriendin trouwens voor gek verklaard? Niet een arts toch? anders is het wel een vreemde diagnose :confused: Het klinkt allemaal hard en resoluut maar ik verdiep me op dit moment heel erg in het verschijnsel schizofrenie, ik kan het natuurlijk ook mis hebben. In ieder geval wens ik je veel stertkte |
Ik heb daar ook wel is last van..
Als ik onrustig in mijn bed lig te woelen Stemmen dat ik weer moet snijden |
Ik hoor alleen m'n eigen stem in me hoofd, die tegen me praat, en dan hoor ik mezelf trug praten.
Kan uren met mezelf babbelen :) Mgoet, das heel wat anders dan in dit draadje, en ook niet 'raar'(om het zo maar ff te zeggen), lijkt me. .. ontopic: Damn... :s... *weet nix meer* |
ik heb sinds een maand ofzo ook last van stemmen!
eerst waren het meer rare geluiden, maar die zijn er wel meer, dus daar geef ik nix om. maar nou zijn het stemmen die mijn naam zeggen of zingen(fluister achtig) ik weet het niet meer! het is wel heel raar en dan krijg ik kippenvel en hoor ik niet meer wat er in de omgeving gebeurt een vriend zei iets over schyzofrenie, dus ik weet iemand een site ofzo waar ik dat kan opzoeken? alvast bedankt! |
Citaat:
sommige mensen kunnen nie tegen deze mededelingen :) ben je ook eerlijk tegen je psych?? |
Citaat:
|
ik snap niet dat mensen altijd weer zeggen: praat er met mensen over. Ikzelf bv. zou dat gewoon niet kunnen, dus wat dan?
|
Citaat:
het kost je je leven :) |
Citaat:
ik moet en zal mezelf dan straffen omdat ik iets stoms heb gedaan..... Ik heb ook meedere wereldjes gehad...toen ik erg gespest werd creerde ik me eigen wereld die perfect en volmaakt was..jammer genoeg wordt je ooit wakker geschud en zie je dat je aan het fantaseren bent.... Ik denk niet dat ik hetzelfde hoor/voel of wat dan ook dan de topic start(st)er (sorry weet even je naam niet meer...) Lijkt me erg moeilijk.... heel veel succes ermee!! |
jouw verhaal herken ik heel goed ik leef ook in twee werelden maar hoor geen stemmen.
de ene wereld is mijn masker wat ik op heb en daar is het goed en voel ik me goed en lijk ik op het eerst gezicht een vrolijk spontaan en drukke meid. daar leef iik in zolang ik maar mensen om mijn heen heb die ook vrolijk zijn. maar ben ik alleen dan is er die andere wereld waarin ik leef als neerslachtig, rustig en emotioneel persoon. gelukkig heb ik haast altijd mensen om mij heen zodat die kut wereld om het maar ff zo te noemen niet bereikbaar is of heel moeilijk helaas kan het wel |
Citaat:
|
Jah denk het wel...
Ik weet eigenlijk wel dat het er niet kan zijn enzow, maar het is er wel.... Best vaag... Ik ken niemand die het ook heeft, maar waarom lijkt het dan net alsof het echt is?????? Als ik in zo'n wereld hang dan is het net alsof ik het echt beleef enzow..... Ik vind het maar raar en eng allemaal.. de laatste tijd vraag ik me ook heel vaak van die dingen af als "Wat als ik straks vast blijf zitten in zo'n wereld, als er niemand is die me daaruit haalt?!" |
Citaat:
de kans dat je niet meer uit een wereld komt word steeds groter. als je er niet meer uitkomt raak je helemaal op jezelf, verliest elk contact geen pretje dus :) |
Ow.......klinkt nou nie bepaald gezond gloof ik :(
|
Ik heb vroeger vaak stemmen gehoord als ik begon ziek te worden. Het was een heel vervelend hoog stemmetje die een soort van zeurde.
Ik heb het nu heeeel zelden, ik heb het wel als vervelend ervaren maar had het alleen als ik ziek was of werd. |
Citaat:
geef bijna nooit een mail maar nu wel klootzak@edjuh.nl als je dr over wil praten. |
heej lau,
lijkt me echt heel akelig. ikzelf val niet zoals jij het zegt in een wereld, ik verstop me er wel in. da creeer ik een wereld om de echte maar niet te hoeven zien. ik ben blij dat ik dit hier lees, klinkt raar, maar zo krijg ik een steeds completer beeld zeg maar... misschien helpt het om deze topics uit te printen en aan je psych te laten zien? heel veel sterkte ermee iig. knuf mir |
Life is hel on earth... :(
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:41. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.