Psychoses???
 

Wie zou me willen uitleggen wat dat is?

Je ziet dingen die er in werkelijkheid niet zijn en je hoort misschien stemmen,maar dat hoeft niet perse.

Bang zijn voor ogen en grote mensenmassa's.
groetjes van Miek en Ing

Een psychose is een ernstige stoornis in de manier waarop iemand zichzelf en de buitenwereld beleeft. Stoornissen in de beleving van de buitenwereld kunnen leiden tot hallucinaties en wanen en stoornissen in de beleving van zichzelf kunnen leiden tot uiteenvallen van de persoonlijkheid (waarbij men denkt dat het eigen innerlijke leven bestaat uit een serie sterk uiteenlopende gedachten, gevoelens en verlangens waar men zelf machteloos tegenover staat) en diepe apathie. Men onderscheidt lichamelijke en niet-lichamelijke psychosen, maar deze indeling is twijfelachtig omdat over de oorzaken nog grote onzekerheid bestaat.

Een vriend van me heeft daar vaak last van, maar ik weet nog steeds nie helemaal wat dat is, want volgens mij heeft iedereen dat weer iets anders. Hij hoort wel dingen, maar denkt soms ook dat het echt is.

mathfreak geeft een heel goede uitleg. Ook heeft Annemicky wel gelijk.

Maar wanneer je bang bent voor ogen of grote mensenmassa's, wil het niet zeggen dat je last hebt van een psychose.

Volgens mij een psychose een periode die je doorgaat (en die telkens terug kan komen) waarin je het onderscheid tussen realiteit en surrealiteit niet meer kan maken. Je wordt bijvoorbeeld bang voor heel surrealistische dingen (ogen bijvoorbeeld). Je kan gaan hallucineren en nog banger worden, of juist bang worden voor iets wat niet aanwezig is, maar je alleen voelt.

Ik heb nu twee keer heel kort zo'n periode gehad, waarvan men dacht dat het psychoses waren (maar dat is dus niet zeker). De ene keer werd ik doodsbang voor de ogen van mijn vriend (ik zag ze rood oplichten) en kreeg ik het gevoel dat ik heel stil moest blijven liggen. De andere keer was op school en ik werd plotseling zó bang dat ik helemaal begon te trillen en te huilen. Ik voelde toen telkens een soort kooi om me zitten: ik moest me voorbeeldig en netjes gedragen, anders gebeurde er iets.
Naderhand klikt het allemaal heel vreemd, maar wanneer je het mee maakt is het heel logisch. Zo legde ik mijn leraar uit wat ik voelde, en dag later vertelde hij me dat ik vanalles had gebrabbeld over dat ik bang was mensen tot last te zijn. En dat ik bang was dat ik blind zou worden, dood zou gaan. Heel eng, vond hij.

(Overigens kan je ook dingen horen, maar ik hoor áltijd dingen, dus voor mij niets nieuws)

Ik ben wel benieuwd: Wat maak jij dan precies mee?
Wat voel je? Wat zie/hoor je?

Ik heb momenten die ik me wel en die ik me niet kan herinneren.

Wat ik wel weet: Zodra het donker wordt en ik voel me niet lekker (=down) hoor en zie ik dingen. Ik hoor stemmen, stemmen van 'geesten'. Ik zie de 3 vrouwen en een man. Van hem zie ik alleen zijn hoofd, waar het bloed van af loopt :eek:

Wat mij verteld is: Zodra ik wakker wordt (heb áltijd vreselijke nachtmerries) bal ik mijn vuisten en knijp mijn eigen handen fijn :confused: Het is alsof ik er niet ben, reageer niet op dingen, maak het niet bewust mee maar hoor en voel wel dingen zoals een stem van iemand of een aanraking. Alleen kan ik er op dat moment dan nix op terug zeggen.

Gelukkig heb ik hier medicijnen voor wat het wel een hoop verminderd..