zelfmoord
 

Mijn vriendin zit zo erg in de panarie, dat ze per dag soms buien heeft dat ze dood wil. Ze probeert dan ook alles

Laatst belde ik haar toen hing ze uit een raam en ze wou springen, ik beveelde haar terug in de kamer te gaan, maar dat wou ze niet. Ze heeft nu al 3X een overdosis medicijnen genomen, daarbij doet ze alles wat de regels verbieden.

Het is mn beste vriendin, maar zo kan het toch niet langer? Ik heb al een paar dagen zoiets van: ik wil haar vriendin niet meer zijn, maar als ik dat doe maakt ze er zeker een eind aan.

Ik kan er niet langer meer tegen zowat. Ik zit dit jaar in de examenklas, dus het is vor mij een heel belangrijk jaar. Iedereen dwingt me verder te gaan met mn eigen leven. Ik ben dr mee bezig, maar ik kan mn vriendin toch niet zo laten stikken? Ik weet wel dat ik een eigen leven heb, en die probeer ik ook te leiden. Die leidt ik zelfs, maar volgens leraren mag ik op zown manier niet eens steunen ofzo

sorry dit wilde ik ff kwijt

veen vraagje: krijgt ze al hulp?? want dat heeft ze echt nodig proffecionele hulp/

ja ze zit in een jeugdpsychiatrie, maar omdat ze zich niet aan de regels houd moet ze daar eigenlijk weg.

Haar moeder woont samen met dr stiefvader die haar jarenlang heeft misbruikt.
Haar (biologische) vader heeft ze 8 jaar geen contact meer gehad. Sinds afgelopen herfstvakantie kennen ze elkaar.

Ze kan nergens terug naar huis, want 'die heeft ze niet'...

Ze wil geholpen worden, maar ze doet er niks voor daar ben ik boos om. Ze krijgt een kans, en die pakt ze niet.

Ik ben zelf zo boos tegen haar uit gevallen dat ik heb gezegd: wil je springen, SPRING DAN! Doe het dan ook, zo doe je jezelf psychisch alleen nog maar meer aan.

Rottig voor je dat je in deze situatie zit...,
Ik weet niet echt wat ik moet zeggen :o

Als ik jou was zou ik afstand nemen van haar..., niet op een manier, dat je haar in de steek laat,
maar zo, dat je er zelf niet eraan kapot gaat.
Zoek iemand ( misschien op school, een vertrouwenspersoon op school ), aan wie je je verhaal kwijt kunt...

Heel veel sterkte ermee :( :o

dat meot je echt neit doen.;. op die manier krijg je dr allen nog maar depreassiever.. zo krijg je dr echt dood

inderdaad afstand nemen, want als je zelf er aan onderdoor gaat, is het voor jullie beide niet goed...

Afstand nemen is een optie...maar geen oplossing. Door afstand ervan te nemen zal je het niet meer aan te hoeven zien, maar ik zou me persoonlijk zo schuldig voelen dat ik een vriendin achterlaat als ze me juist nodug heeft. Het is moeilijk....je moet erover nadenken wat je er voor over hebt en naar aanleiding daarvan moet je doen wat je het beste vindt...

praat met haar ofzo...
ik weet nix zinnigs te zeggen nou...
sorry
iig heel veel sterkte voor jullie allebei

Een oplossing weet ik niet..., maar het is in ieder geval voor beiden niet goed, als ze er zelf aan onderdoor gaat.

wat ik dus me afvraag is of ze juist door het afstand ervan nemen niet nog meer kapotgaat...

Je kan zo'n iemand proberen te helpen. Maar vaak kom je erachter dat dat helemaal niet kan. Je gaat je bezorgd maken.. de hele tijd piekeren, wanhopig zijn. Dat is dan juist de bedoeling. Vaak komt het toch erop neer dat het aandacht trekken is. Uit het raam willen springen, daar heeft ze blijkbaar het lef niet voor. Om het dan te melden aan anderen is pure aandacht vragen. Ze zou het doen zonder dat anderen het merken als ze er serieus over is. De enige reden waarom ze het nu echt zou doen is bewijzen dat ze het wel degelijk zou doen.

Ik persoonlijk kan er absoluut niet tegen zo aan het lijntje te worden gehouden, dus ik zou afstand nemen. Je hebt toch al gedaan wat je kon? Meer kan echt niet. Je hoeft niet gelijk te stoppen, natuurlijk geef je om haar. Als je het lef hebt kan je het beste zeggen dat je het niet meer kan, je hoopt voor haar dat ze eruit kan komen.. maar als jij langer met haar op deze manier omgaat dan voel jij je ook niet goed en dan komt het er dus op neer dat ze zal beseffen dat ze de verkeerde soort aandacht van je eist. Misschien stopt ze er dan mee.

Laat je niet te veel meeslepen, want als het allemaal achter de rug zal zijn dan kan het je achtervolgen... dat je er ooit in bent getrapt.

Mensen die zeggen zelfmoord te gaan plegen, of al een of meer (zinloze) pogingen daartoe hebben gedaan, doen meer een schreeuw om hulp, dan dat ze echt dood willen. Ergens willen ze toch leven, want dat zit in íeder mens! Als iemand écht dood wilt, dan is dat niet zo moeilijk te doen, en doe je dat zonder iemand te bellen of anderzins te waarschuwen. In veel medicijnen zoals paracetamol zit ook een middel waarvan je gaat braken als je er veel van slikt, om zo een dodelijke overdosis te voorkomen.

Soms heb je zo weinig meer en ben je zo depressief dat het gewoon niet meer hoeft. Maar ook dan is het niet makkelijk voor iemand. 'Aandacht trekken' vind ik dan ook een verkeerde conclusie.

Je moet echter niet meegaan in de negatieve en pessimistische sfeer die iemand uitstraalt. Je helpt haar het meest door koel te blijven en met haar te blijven praten, waarbij je niet 'toelaat' aan haar negatieve gedachten. Probeer de dingen die ze wél heeft te benadrukken, evenals jouw liefde voor haar.

En ga ook eens leuke dingen doen met haar, dat ze af en toe ontspanning heeft. Desalniettemin is professionele hulp een vereiste, en kan medicatie haar helpen om minder impulsief te zijn. Het kan nog steeds zijn dat ze dood wilt, maar dan is dat een overwogen beslissing en geen impuls of een schreeuw om hulp.

Naast haar behoeften moet je ook naar je eigen kijken, daar is niets arrogants en egocentrisch aan. Jouw leven is niet minder belangrijk dan haar. En je moet ook gewoon zeggen als je je moet concentreren op jouw leven (SO's, examen, etc.).

Hopelijk heb je hier iets aan, ik herken dit wel (helaas) en hoop dat het goed afloopt, ook voor jouzelf!

Eey.....ik zou alz ik jou waz je vriendin nog maals vertellen hoeveel je van d'r houd en om haar geeft.....wat ze je doet alz ze zou gaan.....probeer haar de mooiste dingen ...en de dingen die voor jou het leven waardevol maken te laten zien.....ook al zal dit niet makkelijk zijn....
...zelf leeft ik ook niet voor mezelf maar voor andere.....dat zorgt er voor dat ik geen zelfmoord pleeg.....


kuzzie Lieve

Pff dat is idd een erg vervelend voor je. Mij lijkt (wat meer mensen denken) het beste dat ze het beste profesionele begeleiding nodig heeft! Verder, probeer toch zo veel mogelijk je eigen leven te leiden...... Veel suc6!!!!

2.5 jaar geleden zat ik in dezelfde situatie, ook met m'n beste vriendin. kheb er haar wel uitgehaald, maar dit deels ten koste van mezelf: ik zat toen samen met haar in latijn-mod t, had op het eind van het jaar een slecht rapport (zij niet..) waardoor ik een andere richting moest kiezen (menswetenschappen) en dus ook van school moest veranderen.. en haar dus in de steek moest laten.
zij is er langzamerhand uit geraakt, maar met mij ging het steeds slechter. nu is zij er veel beter aan toe dan ik. (ik neem haar dat niet kwalijk, maar ergens is het niet eerlijk.)

ik kon haar ook niet laten stikken, ik weet niet wat jij gaat doen, maar kgeef je 1 raad, concentreer je aub nog op jezelf zodat ook jji er niet aan onderdoor gaat, zorg ervoor dat je slaagt!
spendeer tijd aan haar problemen, maar verwaarloos jezelf niet, dit is de enige raad die ik je kan geven.

je mag me altijd mailen: evil_meike@hotmail.com

succes!

Daar sluit ik me helemaal bij aan. Ik ken zelf ook een vriendin die manisch depresief is. Soms denkt ze dat ze de hele wereld aankan en dan doet ze echt heel gek. Op andere momenten is je juist heel agressief en op weer andere momenten zegt ze weken lang niks. Ook beelt ze zich vanalles in. Bedenk vanalles dat met spiritualiteit te maken heeft, van de toekomst in kunnen kijken tot genezen, en zij denkt dat ze het kan. Je moet denk ik niet weggaan bij haar. Ik weet zeker dat ze je nodig zal hebben. Ik snap dat het frustrerend is dat ze niet wil meewerken. Mijn vriendin dr ouders zien de ernst van de situatie niet in en gaan naar een of ander psychiater in het Academisch Ziekenhuis die haar dwangedrag afleren door dwangedrag (hoezo een afverrechtse aanpak :rolleyes: ) Ik snap dat het moeilijk is, maar volgens mij heeft ze je wel nodig. Het is misschien ook wel goed om haar naar een echte goede psychiater te laten gaan, ook al is dat niet jouw taak, vaak zijn er veel psychiaters die niet goed bezig zijn. Ik ken nog wel n hele goede psychiater, wat misschien beter werkt dan 1 of ander opvanghuis. Ga es naar de bieb of boekwinkel en kijk of je het boek: WAAKHONDKINDEREN kunt vinden. Daar achterin staat een telefoonnummer van een goed psychiater, tevens ook de schrijver van het boek. Misschien heeft je vriendin daar wat aan. Verder wens ik je heel veel sterkte.

het is belangrijk om haar te raken waar ze nog gevoel heeft en wil om te leven zegmaar.. schrijf haar een brief waarin je herinneringen ophaalt, toekomstplannen, mooie dingen van het leven.. het zijn maar ideetjes want ik zou niet weten hoe ik ermee om zou moeten gaan.. lijkt me verschrikkelijk.. ik wens je veel sterkte, blijf haar steunen anders krijg je spijt als ze wel springt.. en denk aan jezelf, praat erover.. xx

ik denk dat je niet meteen jullie binding moet verbreken.
praat eerlijk met haar hoe jij je eronder voelt! vertel haar dat jij het ook moeilijk vindt en dat het niet tegen haar bedoelt is als jij een keer géén tijd hebt om naar haar te luisteren. zoek zelf ook een uitlaatklep, iemand waar jij je verhaal bij kwijt kunt.
niet alleen zij zit in een moeilijk situatie, ook jij! en dat mag niet onderkent worden.
heel veel sterkte ermee,
knuffol
mir

Zorg dat je er voor haar bent. Zeg tegen haar wat jij ervan vind, zorg dat ze gaat nadenken (over b.v. wat ze de mensen om haar een aan zal doen)

Laat haar weten dat er in ieder geval nog 1 iemand is die om haar geeft en dat jij dat bent en dat je haar absoluut niet kwijt wilt, laat haar praten en praten en praten , tot ze gaat huilen, omarm haar dan, knuffel haar. Dan heeft ze dát in ieder geval al door! Daarna moet je op momenten dat ze rustig is niet teveel over het onderwerp praten en gewoon laten zien dat je haar mag en er altijd voor haar zal zijn. Ik zit zelf in dezelfde situatie als jou, mijn beste vriendin, hartsvriendin wil ook dood, en ik heb me er echt veel te veel van aangetrokken dat ik langzaam dezelfde gedachten ben gaan krijgen, dus laat het niet tever komen, ook niet voor jezelf!

woww.. ik herken het precies!! ik heb dit ook gehad. Mijn beste vreindin deed ook zelfmoordpogingen en was zeeer depressief.

Na een tijdje dacht ik: wat is ze eigen egoistisch, en wist ik niet meer wat ik er mee moest.

Toen ging het mis, kwam ze in het ziekenhius terecht, en nu kan ik niet meer zonder haar. Ik heb in die tijd dat ik dacht dat vriendinnen blijven geen goed idee was gewoon wat afstand genomen, en toen bleek ze iegenlijk een toffe meid te zijn. Ik heb me dus gewoon nie tmeer verdiept in haar problemen en het een beetje van haar kant laten komen.

nu is ze de enige die me blij kan maken, en is ze zuper waardevol voor me. Mijn advies is dus:

afstand nemen van haar problemen maar niet van haar als persoon. Ga dus in plaats van een avondje ergens praten in een cafeetje naar de bios of lekker winkelen, zonder uitgebreid te praten..


liefs