Mijn gedichtje
 

Ik voel me dood
ik lig in een vieze goot
niemand die wat ziet
water dat over me giet
een mens minder
geen enkele ginder
een vies gezicht
geen schijntje licht
een vrolijk bestaan
is me vandaag ontgaan
een traan loopt over me wang
ik ben doodbang
maar niemand die me helpen zal
ik ben alleen
nu en altijd geweest


zo voel ik me op dit moment

als gedicht een beetje te gerijmd, en ik wens je heel veel sterkte..Ik ken je gevoel, je zult eruit komen,,hoe onwaarschijnlijk dat nu ook lijkt...sterkte en je kunt het!!!

't is idd wat te gerijmd

Wil je commentaar op het technische aspect van het gedicht (dan hoort het op dop) of op het inhoudelijke aspect (dan hoort het op psych)?

mercie voor jullie anwtoord maar ik wou gewoon gedichtje zetten met een betekenis waar ik mee zit en ja ik rijm nogal veel ik persoonlijk vindt dat mooi maja niet iedereen zal dat zo vinden hé

Klopt. Meningen verschillen. :)

Als je er echt mee zit, zou je er eens over kunnen praten op het psychologie-forum. Ik zou dit gedicht er ook naar toe kunnen verplaatsen, dan krijg je namelijk wél reacties op de inhoud, maar dat hoor ik dan wel.