Ruwe bolster, blanke pit
 

Ik zoek mensen die dat een beetje zijn.. hard van buiten, zacht van binnen.

Kijk naar mij, ik ben iemand die overal tegenaan geschopt heeft, een behoorlijk verhaal heeft. Ik ben defensief, verbitterd, sarcastisch. Ik vind het niet fijn om eruit te zien als een zachtaardig, naief meisje. Misschien ook vandaar alle piercings. Ik claim dat ik van pijn hou. Ik heb vriendjes gehad, relaties gehad, seks gehad. Ik heb drugs uitgeprobeerd. Etcetera, etcetera. Deze omschrijving komt ook van wat anderen zeggen.
En ergens vanbinnen is het nog helemaal heel.. ben ik ernstig romantisch, melancholisch, verlangend, maagd, puur.. Om de één of andere reden heeft nog nooit iemand me in mn hart geraakt, in ieder geval de laatste tien jaar niet meer. Ik kan uren over het strand lopen met een glimmende blik in mijn ogen en een glimlach, maar niemand wil ooit met me mee. Niet op die manier.
Ik laat alleen ook niemand toe..

Okee, okee, onzinnig verhaal maar ik heb weer eens zo'n bui.. dus als iemand dit herkent, reakties graag.. ik zoek mensen die ondanks alle rotzooi (wel dan niet zelf gemaakt) nog steeds puur zijn in hun hart.. of in ieder geval dat zo voelen..

Cat (wil met iemand haar passie, dromen en muziek delen)

Ik begrijp wat je bedoeld. Ik gedraag me vaak anders dan ik werkelijk ben, omdat dat makkelijker is. Ik ben brutaal, zeik mensen af, reageer sarcastisch enz. Maar eigenlijk ben ik een dromer en een romanticius. Ik weet eigenlijk niet goed hoe het bij mij komt. Ik heb wel dingen meegemaakt, maar ik heb nooit door gehad dat het zo'n invloed op mij heeft gehad. Ik heb ook moeite met het tonen van 'zwakheid', dus van emoties naar anderen toe. Ik kan niet goed over mezelf en mijn emoties praten.

*Steekt hand op*
Check je privé. :)

niet lullig bedoeld maar denk dat dit beter op dating past...

Ik zoek geen date, geen contact of wat dan ook. Ik zoek reakties. Ik zeg wel in mn post dat ik 'iemand zoek met wie ik dingen kan delen' maar dat is een onderdeel van het gevoel dat ik omschrijf en ik ben niet van plan die persoon hier te zoeken..

Als een forumbaas besluit dat dit op dating moet, dan sluit je m maar..

ohw zo..
keej ik snap t :)

je zegt het zelf al
je laat het niet toe

wil je je openstellen voor je verlangen etc etc dan moet je ook meer risico's lopen op nivo van je gevoelens.
Mentale pijn,

Wil je dat wel?
Willen anderen dat wel?

Ik herken wel wat je beschrijft... alleen geloof ik dat ik er nog een laagje bovenop heb.. Ik heb juist een schattig lief kleurig en onschuldig uiterlijk.. maar daaronder ben ik heel veeleisend en 'sterk', dat is wat ik laat zien..

de kwetsbare kant, de onzekere kant, het kleine ikje in mij.. die zit echter verstopt, en de laatste paar jaar raakt die steeds meer geïsoleerd binnen de harde 'buitenkant' (die weer onder de zachte buitenkant zit)..

Ik doe wel en praat wel.. maar het kwetsbare zit diep weg gestopt, ik laat mensen daar niet meer toe.. en eigenlijk vind ik dit echt heel erg jammer..

Misschien probeer ik juist wel te compenseren met mn uiterlijk, juist die kant tot uiting te brengen, wat echter eigenlijk helemaal niet lukt omdat het slechts een buitenkant is.. en misschien doen mensen juist daarom ook geen moeite om onder het 'harde' te kruipen, omdat ze denken het zachte al te zien..

Ik weet het niet.. ik weet alleen wel dat het eigenlijk niet goed is wat ik doe.. maar ja.. toch doe je het

Zucht. Ben ik weer niet genoeg. bah hoor :mad: :)

@Dusjcrib: Je omschrijft behalve jezelf ook mij. :o Alleen botsen mensen bij mij heel snel op die harde laag...en dan zijn ze verbaasd en verward ed, want ik leek zo onbezorgd, vrolijk, lief enz. te zijn... Er zijn de afgelopen tijd al veel mensen die keihard op die harde laag gebotst zijn...en mij daardoor zo verkeerd beoordeeld hebben. Lullig, vooral voor jezelf. Maar ja, wat doe je er aan?

Ja, dat is bij mij nog niet zo dat mensen snel op die harde laag botsen, door hoe ik em verberg zeg maar.. onder het uiterlijk en het lieve 'gedoe'. Daarbij kennen bijna alle mensen met wie ik omga me nog van voor dit zo is geworden, daardoor kennen zij mijn hele ik al, en komen dus niet weer voor verrassingen te staan..

Het is een kant waar ik vooral zelf heel erg last van heb.. Als ik me kwetsbaar voel of verdrietig ben dan ben ik dit alleen, en zodra er iemand aankomt of binnenkomt dan stop ik het gauw weg tot ik weer alleen ben.. ookal verlang ik nog zo naar een arm om me heen.. Verder heb ik moeite aan mn eigen hoge eisen te voldoen zeg maar.. want ik stel vooral hoge eisen aan mezelf...

Ja, ik weet het ook allemaal niet.. de dingen die mensen over mij tegen me zeggen maken me in de war, en en.. ik weet niet..

bluh

?

*verbaast om dat te horen*

Hoezo verbaasd? Het is best verwarrend als 2 verschillende mensen die elkaar niet kennen maar jou wel op dezelfde dag over jou zeggen dat je vaag en wazig bent, terwijl de ander zegt dat je zo duidelijk en direct bent...

en daarbij is het vreemd om te horen dat wanneer jij jezelf lastig ingewikkeld vind een ander dit juist leuk vind, terwijl jij het gevoel hebt niet goed bezig te zijn.... enzow..

heeft iedereen toch wel een beetje?
je kan niet verwachten dat mensen je direct helemaal kennen.
Mensen zijn snel bevooroordeeld, nemen snel iets aan zonder dat je werkelijk wat van die persoon af weet.
Doe jij ook toch?

Je wordt alleen wel erg eenzaam als niemand je écht kent

*steekt hand op*

Ik laat heel weinig mensen dicht bij me komen,ik doe afstandelijk en bot tegen mensen die ik nog niet goed ken. Ik draag pinnen rond m'n nek, zwarte nagellak, bijna altijd zwarte kleren en heb lang haar, en dat is in dit primitieve uithoekje van zeeland genoeg om nagestaard te worden op straat. Men zegt dat ik altijd chagerijnig kijk, en veel mensen schijnen mij zelfs eng te vinden.

Maar met de weinige vrienden die heb, die ik echt dicht bij me toelaat, ben ik enorm close, ik deel alles met ze, en alleen daar durf ik m'n gevoelens zomaar los te laten. Want ik ben enorm emotioneel, en het grootste deel van de tijd krop ik alles maar op, of ik uit het een klein beetje via tekeningen of muziek.

Ik kan uren naar een kaarsvlam, of naar bewegend water zitten staren, diep in gedachten verzonken. Ik hou van foto's van de horizon, verlang naar wat er achter ligt. Ik kan uren lang in een bepaald lied of schilderij rondzwerven.

Q.

Heu maar hoe kan iemand je echt kennen als je zelf niet echt weet hoe je bent; of weet je dat wel?

Ik doelde ook niet op mijn persoontje maar meer in het algemeen, hoor..

en ik weet wel hoe ik ben, ik bedoel meer dat het niet zo simpel is als ja, je oordeelt bij iedereen toch heel snel. Het is meer ook een probleem van jezelf dat je een bepaalde kant niet laat zien, en er zijn gewoon maar heeel weinig mensen die doorhebben die kant niet te zien, en die de moeite nemen om die kant te leren kennen..

Als iemand bitcherig doet als je haar net leert kennen; dan is er toch een kant in haar die bitcherig is, hoe je het wend of keert?

Ik ben enorm gesloten tegen mensen die ik niet ken,. Als ik boos ben op iemand brand ik diegene meestal tot de grond toe af, zwarte kleding, spikes, schedelring, schedels aan mn kettingen, Tshirts met zoveel mogenlijk dood erop. ik denk wel dat ik in dit rijtje thuishoor.Ik geloof niet in liefde, en dat verkondig ik ook waneer iemand begint te bouten over dat hun vriend(in) zo hemellievvig is en mijn tijd OOK nog wel komt (wat niet zo is). Al dat geklef irriteerd me gewoon soms. Ze noemen me ook wel ziek, hard en grof. Ik zit er niet zo mee. Mn vrienden proberen me wel om te praten, maar uiteindelijk heb ik altijd gelijk

Ja, tuurlijk is die kant er.. maar dat is maar een deel van de persoon, als die persoon alleen die bitcherige kant laat zien, leer je alleen de bitcherige kant kennen, en veel mensen zien dit dan als volledig karakter van een persoon, terwijl daaronder juist een ontzettend lieve kant kan zitten, die die persoon alleen niet laat zien.. om wat voor reden dan ook.

Het ligt ook niet persé aan hoe ver anderen kijken in een persoon, het ligt ook heel erg aan wat je zelf kunt en wil laten zien aan anderen.. maar dit ligt dus niet zo gemakkelijk.. angsten, ervaringen, gebeurtenissen.. dat kan allemaal de oorzaak zijn van het wegstoppen van een bepaalde kant, in mijn geval de kwetsbare kant.. Ookal wil je dit dan niet, het is heel moeilijk om dit te stoppen.. en je gaat je er toch eenzaam door voelen

Maar als je zelf een beetje weet wat je wel en niet aan mensen laat zien; wat is er dan zo verwarrend aan het feit dat je twee verschillende dingen hoort van twee verschillende mensen?

Omdat ik het nogal tegenpolen vind van elkaar, maar misschien moet ik het zo niet opvatten.

Nou ja, het zit eigenlijk zo. Wat die mensen me vertellen van hoe ze tegen me aankijken, is ook hoe ik graag gezien wil worden, en hoe ik dus graag wil zijn. Maar ondertussen heb ik zelf het gevoel niet goed bezig te zijn en teveel binnen te houden, dan ga ik me dus afvragen of wat ik laat zien wel echt is, of dat ik alleen laat zien hoe ik wil zijn en ga ik me afvragen of ik misschien dan wel goed bezig ben omdat ik immers gezien wordt zoals ik wil zijn.

Ofzo.

Mijn uiterlijk en doen en laten schijnen ook 'lief' ed te zijn...tenminste, dat zeggen mensen. Alleen botsen ze toch vaak op de 'harde laag', misschien ligt het aan het 'soort' mensen met wie je om gaat oid?

Dat ze je al kennen ed, is dan wel 'fijn' op zich...

'k ken het...verder weet ik er niet echt iets zinnigs op te zeggen...ben wel eens jaloers op mensen die zich wel op de manier kunnen uiten die ze werkelijk willen ed... Die arm wil ik wel om me heen, maar toch ook niet. Die eisen...tja...ik probeer er aan te voldoen...lukt niet, maar ja, wat moet je anders?

Ofzo :p

Ik ben dat niet gewend van je.

Maarre. Ja; je hebt gelijk in het feit dat als je met iemand communiceert je zelf eigenlijk een beetje kiest hoe je je opstelt en wat je van jezelf laat zien. Op zich helemaal niet erg of vreemd. (Maar ja als je er voor kiest om je als bitch op te stellen is dat natuurlijk niet zo aardig.) Maar je zou het niet erg moeten vinden; je bent nou immers wie je bent en je stelt je op hoe je je wilt opstellen, toch? Niemand die je forceert? (Ja misschien je moeder, als er van die gore saaie visite komt ;) .. "Ohhh Duscriptje wat ben je grooooooooot geworden .. *pat pat* .." )

Hoezo ben je dat niet gewend van me?

ghighi, over mezelf ben ik altijd vaag in verwoording, hoor :D

Maar het is ook niet erg, daar heb je gelijk in. Mn moeder zei ook dat ik het gewoon moet zien als dat ik iemand ben met veel verschillende kanten, en dat het logisch is dat verschillende mensen verschillende kanten te zien krijgen. Dat is ook waar. (En me als bitch opstellen doe ik niet hoor :D)

Maar waar ik dus wel last van heb is dat verlangens zichzelf gaan tegenspreken. Het Hou-me-vast-maar-raak-me-niet-aan idee. Ik wil sterk overkomen, krachtig, en zo stel ik me dus op. Probleem is alleen dat wanneer ik het niet ben het me niet lukt me kwetsbaar op te stellen. Dan wil ik dus zo graag een arm om me heen (verlangen 1) maar ik moet sterk zijn van mezelf (verlangen 2) en daardoor vraag ik dan niet om deze arm maar blijf alleen.

De verwachting van mezelf overstijgt mn behoefte, zeg maar.. en daar heb ik wel last van.

Offtopic: Hoei, DarkCat, sorry voor al dit geblaat over mij in dit topic, niet mn bedoeling je topic over te nemen..

jeetje, ik ga nog maar een keer reageren, want ik herken eigenlijk veel meer dan ik dacht. Tenminste, als je bedoeld dat je die verbintenis mist met iemand.. iemand die lijkt op dezelfde 'hoogte' te zitten als jij? (Zoals van die beste vriendinnen, die zo afschuwelijk overal mee terecht kunnen bij elkaar en dat ook doen en alles).

Maar ik denk niet dat het waar is dat niemand met je mee wil, over het strand lopen met jouw glimlach en stralende ogen. Ik denk dat jij niemand toestaat mee te gaan, en dat is iets anders. Dan kunnen mensen het niet eens willen, want de mogelijkheid is niet open. (Je zegt het zelf ook al)

En koester die puurheid :) Geniet er dan zelf maar van, als je hem nog niet kan delen.. of schrijf hem op, zoals je in deze bui dit topic schreef. Maak je eigen website en hou daarin die buien bij, schrijf het op.. en deel het op die manier, met mensen die jouw website bezoeken en lezen.. Zoiets dergelijks....

Meestal zie ik je concrete stukken schrijven zonder enige twijfelpunten als "maar ja" .. "of zo" .. :S .. maar ik heb aan de andere kant je ook weer niet gestalkt dus zeker weten doe ik het niet ..

Mjah. Moet je de goeie vent tegenkomen die dat doorheeft en je kent, en je gewoon no matter what vastpakt. (of je had al een vriend toch?)

haha, okee :D

en nee, dat is uit.. al een half jaar, op mijn initiatief..

Maar, dan moet die vent wel doorhebben dat het nodig is, met de jaren ben ik iets te getraind geworden in het verbergen en doen alsof..

Oh sorry.

Ik denk niet dat je het 100% kan verbergen. Ik denk dat niemand dat kan.

Ik heb het ook wel, wanneer het goed met me gaat komt het pure mylene naar buiten, anders als het niet zo gaat zie je alleen de harde buitenkant...