|
Voor Thomas [verhaal]
Voor Thomas
:( Cuz you were just they way u were :( “Thomas was heel bijzonder voor mij, en niet alleen voor mij, iedereen die hem wel eens had gesproken wist dat hij bijzonder was. Bijzonder in de positieve zin van het woord, niemand zou Thomas kunnen vervangen hij zou altijd mijn beste vriend blijven. Vlak voor het einde belde ik hem nog op, zijn stem klonk anders, “Niemand zou het ooit weten Rob” zei hij voordat hij mij “even” neerlegde. Ik hoorde hem door zijn kamer lopen, hij zetten zijn radio keihard aan, the way I am van Eminem knalde door de kamer, maar ook dit klonk anders naar mijn gevoel. Er was iets niet goed, de muziek neemt langzaam in volume af en ik hoor hem het refreintje nog eens herhalen, gevolgd door een weerzinwekkende schreeuw van angst, die, net zoals het liedje, afneemt van volume, en dan abrupt stopt. “Godverdomme Thomas wat ben je allemaal aan het doen?” Schreeuw ik voor de zoveelste keer in de telefoon.” Ik kijk even om heen en zie de moeder van Thomas mij huilend aankijken, kut, waarom moet ik dit dan ook doen denk ik met prikkende ogen en een brok in me keel. “Niemand zou Thomas ooit kunnen vervangen,” ga ik verder, wetend dat ik mezelf herhaal. “Er zou altijd een leegte zijn in mijn leven, maar ik zou hem altijd bij me dragen in me hart. Ik weet nog goed toen ik hem voor de eerste keer ontmoeten, ik was te laat bij Frans en moest achteraan naast ‘de nieuwe jongen’ gaan zitten. Nadat we de franse les hadden afgezeken ging het gesprek vloeiend over op een toch wat dieper niveau en voor ik het wist zaten we ons die zaterdag te bezatten. Met niemand kon ik zo makkelijk praten als met Thomas. Soms waren we wat minder close maar we wisten altijd elkaar weer te vinden.” Ik voel dat ik het niet meer hou en kijk rond, ik zie wat vrienden van school, ze kijken me bemoedigend aan, maar achter mijn ogen prikken tranen. Ik wil weer beginnen met praten, maar kan het niet meer, nog maar een keer slikken dan. Ik kijk nog een keer de begraafplaats rond, naar de bedroefde gezichten, de kale bomen, de grijze winterlucht. Ik schraap me keel vecht tegen me tranen. “Niemand weet waarom Thomas nou deze uitweg heeft gekozen, niemand weet wat hem er toe bewogen heeft. Hij leek zo gelukkig toen hij zaterdag na het uitgaan rechtdoor fietste terwijl ik rechtsaf ging vervolgens schreeuwde “tering ik ben echt lam” omdraaide en weer meefietste. Ik weet zeker dat ik hem nooit zou kunnen vergeten. Thomas ik zal je missen man!” Na die woorden barst ik in tranen uit en loop naar me vriendin ga naast haar staan en zie hoe zijn moeder het kleine schepje pakt en een beetje zand op zijn kist gooit. Als ik aan de beurt ben om hetzelfde te doen trillen mij handen, ik pak het schepje, schep een beetje zand op en gooit het op zijn kist. Terwijl ik dit doe mompel ik nog een keer; ik zal je missen, gast… |
Sorry mensen 100% emotie, maar moet hem toch ergens kwijt....
|
Wat droevig... je beschrijft de boel echt goed, dit is autobio... het hoort dan ook op psych, daar zal je betere reacties krijgen..
Sterkte, joh. die toespraak is mooi gedaan.. Spelling: "hij zetten" Zette. "?Godverdomme Thomas wat ben je allemaal aan het doen?? Schreeuw ik voor de zoveelste keer in de telefoon.?" De laatste aanhalingstekens moeten weg, je moet het vraagteken vervangen door een komma en "schreeuw" hoort zonder hoofdletter. "Er zou altijd een leegte zijn" "zou" hoort "zal" te zijn. "maar ik zou hem" "zou" hoort "zal" te zijn. " voor de eerste keer ontmoeten" ontmoette. "Nadat we de franse les" Franse les, het hoofdletter. |
wauw
Ik zit hier echt met tranen in mn ogen, heel mooi opgeschreven, en heel erg veel sterkte! Het is altijd moeilijk als je een dierbare verliest, en helemaal op die manier... Nogmaals sterkte *weet niet wat te zeggen* |
Ik vind het echt heel mooi geschreven, ik heb het niet vsaak maar ik kkrijg echt tranen in mn ogen...
heel mooi |
snif mooi..
heel veel succes en zo... |
Prachtig verhaal
*Pinkt traantje weg* wow..... |
Citaat:
*knuf* mij xxxxxxx |
jeetje, mooi verteld (y)
|
*huilt* :(
Dunno what to say.. Heel erg veel sterkte..! |
echt heel mooi geschreven
en sterkte! |
Ik vind het echt prachtig hoe jullie allemaal met me meeleven, maar het is alweer een jaar geleden, dus ben er nu wel overheen geloof ik...
het verhaal had ik ook al een tijd geleden geschreven, kan je vertellen dat zoiets echt help, gewoon beginnen met schrijven en alles wat in je opkomt door je pen laten verdwijnen.... Het heeft mij in ieder geval veel geholpen... |
Citaat:
Citaat:
(als ik zoiets doe word het alleen maar aan mekaar vast gelul :o ) |
Citaat:
Ik vind het echt 1 van de beste middelen om dingen te verwerken en met dingen om te gaan! Fijn dat je er in ieder geval vrede mee hebt nu :) Das belangrijk :) |
WTF dude, je nick klopt echt voor geen meter :rolleyes: :cool:
|
Citaat:
Ik heb echt super veel bewondering voor je, voor de manier waarop je dit opgeschreven hebt.....echt geweldig. En toch ook nu nog sterkte........ |
*zit met tranen in de ogen*
gecondoleert! dit grijpt mij echt aan... ik hoop dat t ondertussen beter gaat met je.... heel veel sterkte! |
zow echt heel mooi geschreven (y)
zit hier gewoon te snottere :$ echt heel gevoelig ik vind het heel kanp dat je dit hebt kunne schrijven echt! |
Citaat:
|
Citaat:
echt heel erg mooi:( ik hoop dat het inmiddels wat beter gaat en dat je Thomas een mooi plekje in je hart hebt gegeven en dat je beseft dat, hoewel hij niet te vervangen is, er altijd mooie mensen in je leven zullen blijven komen die je leven weer kleur kunnen geven...:) net zoals er altijd mensen zullen zijn die je dag donker kunnen kleuren..... |
Citaat:
|
Prachtig...
*snif* Sterkte ermee!!! *knuf* |
vinnut erg droevig... :(
*Geen idee ook wat ik moet zeggen* sterkte! |
Citaat:
dus daarom meldde ik dat ff :) |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 21:31. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.