da guzijk tog allumaal ...hedde niks aan
 

bijna ongemerkt
flikkerde er een pannetje passie
op de kille, koude, verre van architectonisch
verantwoorde vloer
in de gaarkeuken van emoties

daar het m'n eigen brouwsel was
bekommerde ik me er om
en neigde 't geleidelijk aan
zelfs naar obsessief
mijns inziens
was het samengesteld uit 'zeldzame'
'uitheemse' ingredienten

ik kon niet opnieuw beginnen!

maar
zoals het een ambitieuze kok
betaamt
ontdekte ik
(tijdens het vervelende proces van 'restaureren'
(in mijn optiek was en bleef het Haute Cuisine))

dat deze passie tekort schoot
en uiteindelijk niet voorgeschoteld
kon worden
laat staan gegeten worden

nog altijd eer ik het gebruik van
'exotische' ingredienten
maar dit maal
is het brouwsel lekkerder dan ooit!

het is eindelijk te vreten...

Over het gedicht: :D Een zinnige opmerking heb ik er niet over, behalve dat ik hier met een grijns op m'n gezicht zit (goed teken, denk ik).

ff mierenneuken: je bent een haakje vergeten (of er staat er één teveel). ;)

ff mierenneuken: je bent een haakje vergeten (of er staat er één teveel). ;) [/B][/QUOTE]


moet dat niet zo dan? (dubbele haakjes etc?)...
kut...:S
ach ja..
:D
thanx for responding

qua reactie op t gedicht sluit ik me volledig bij leonoor aan :D en dat met die haakjes klopt wel.
(tijdens het vervelende proces van 'restaureren' (in mijn optiek was en bleef het Haute Cuisine))
tis 1 zin als ik t goed begrijp :)

ja man...JIJ hebt gelijk :D:D:D:D

Nee, je hebt gelijk, tis wel goed. :D 'k had dat ene haakje over het hoofd gezien. :o Maar 't was dus al goed. :)