Dicht gevallen ogen
 

Ogen vallen
langzaam op slot
rustig ademhalen
gaat over in geheig
of benauwend stil zijn


Handen samen geknepen
een stem die vraagt
"laat me gaan"
met tranen
die vloeien van pijn


Kom nog even
geef maar die hand
knijp me fijn
ik laat je niet gaan
iedereen gaat al


Met middernacht
blinkt een nieuwe ster
op dat moment weet ik
dat de dag die volgt
nog eenzamer zal zijn

Het gedicht komt een beetje geforceerd op me over. Dat zegt verder niets, want ik vind het wél mooi. De boodschap is duidelijk, alleen zou ik het zelf in wat minder woorden hebben geprobeerd. Maar goed, dat is mijn mening. Nog een klein puntje: geheig moet gehijg zijn. :)

ik vind het mooi geschreven maar snap alleen je oorzaak en gevolg niet...je gedicht lijkt over jouw te gaan en sluit ook op elkaar aan op dit stukje na:


Kom nog even
geef maar die hand
knijp me fijn
ik laat je niet gaan
iedereen gaat al


ik snap eigenlijk niet echt wat het ertussen doet...