depressief en een vriend
 

heel veel depressieve mensen zeggen dat het beter gaat als ze een vriend hebben. op zich geloof ik dat.
maar ik schijn alle jongens af te schrikken met mijn negatieve buien. ik vind het niet leuk meer. 16: nog nooit gezoend nog nooit een vriend gehad.

wanneer komt er een jongen die mij uit mijn depressie kan halen???

Ik zou je heel graag helpen, maar helaas val ik op mannen ;)

Dit lijkt me bij trouwens niet helemaal het juiste forum hiervoor, tenzij je het meer over de stelling zelf wilt hebben ;)

.... Maar toevoegen op MSN staat vrij hoor ;)

hum uhh tja sorry kan je niet aan een vriend helpen...
maarre een vriend hebben is ook niet alles hoor, het kan goed lopen maar ook fout en vaak zit je dan nog dieper in de shit...
Je krijt vast ooit wel een vriend wanneer je er aan toe bent
je bent nog jong alles komt wanneer de tijd rijp is

(zegt 15 jarig meisje :o )

probeer jezelf uit de depressie te halen.

als 't je lukt ben je krachtiger (if it doesn't kill you ik makes you stronger) en heb je geen gozer meer nodig om je uit de depressie te halen...

foto sturen kan altijd :)

als je een vriend krijgt, betekend dat nog niet dat je meteen van je depressie afkomt. Je moet het nml nog altijd zelf doen.
Toen ik met m'n vriend kreeg was het wel een stimulans om te stoppen met snijden, meer aan mezelf te werken enz. maar echt van je depressie afkomen moet je zelf doen.

Waarom zou een jongen je uit de depressie moeten/kunnen helpen. Stel nou dat het uitgaat, dan voel jij je nog rotter dan ervoor.

En nog iets...
In een relatie is het niet alleen nemen, maar ook geven. Jij verwacht dat je prins op z'n paard naar je toe komt hij zijn uitsteekt, jij op't paard springt en samen gelukkig door het leven hobbelt...oh, zoiets had ik al gezegd...

Het volgende dan: Hoe kun je een liefdesrelatie combineren met problemen die jij zelf ondergaat. Als je niet van je eigen kunt houden, kun je dat dan ineens wel van een ander? Dat vraag ik mij dan af. Tevens, als hij komt, dan zijn niet ineens de problemen verdwenen, ze zijn eerder onderdrukt.

Zorg dus eerst maar eens dat je op eigen benen door 't leven kan gaan, daarna kun je je verwerpen aan de liefde en de daarbijkomende problemen. Een relatie is niet enkel maar gelukkig zijn.

ik weet niet of het zoizoo zeker is dat meisjes die depressief zijn en een vriendje krijgen per defenitie minder depri worden, ik moet zeggen ik hoop het wel, maar voor hetzelfde geld is het onzin.
Het zal iig wel zo zijn dat als je een jongen tegenkomt de stap naar een gezelliger/vrolijker/blijer leven kleiner word, en dus makkelijker te nemen is, maar je moet niet vergeten: je moet altijd zelf die stap nog nemen.
En of je een jongen tegenkomt die heerbij helpt? zeker weten van wel, iedereen komt namelijk wel een keer iemand tegen, zelf de meest gekluizenaarste kluizenaar, die heod bij hem/haar past, en zich ook niet laat afschikken door een paar negatieve buien.
Wat je wel kan doen is iig proberen om minder vaak/minder erg, die depressieve buien te hebben. Wat dan ook als logisch gevolg zal hebben dat er eerder een jongen komt.
zoals op vele psychologische vraagstukken een geweldig andwoord is: geduld is een schone zaak...
good luck

een depressie is iets dat je zelf hebt, ook al heb je een vriend dan kan je nog depresief zijn. Ik denk wel dat als je iemand hebt die van je houdt je kan helpen je een stukje beter te voelen, maar toch zal je er zelf uit moeten komen

Niet. Zoals al is gezegt, een jongen kan misschien steun geven, en een stimulans zijn om uit je depressie te komen. Maar jij bent nog altijd degene die het klaar moet spelen, niet je vriend.

Wil je uit je depressie komen, dan moet je de oorzaak aanpakken. Als die oorzaak bij jou 'het hebben van geen vriend' is, dan kan het wél hebben van een vriend je natuurlijk nog meer de goede richting in helpen. Maar bij de meeste mensen is niet het 'niet hebben van een vriend' de oorzaak van hun depressie.
Staar je er dus niet blind op, dat wanneer je een vriend hebt, per definitie ook alles 'over' is.

Bovendien moet je alleen met een jongen nemen als je hem leuk vind. Doe het niet omdat je een vriend wil, maar doe het omdat je hem echt leuk vind. Anders vind je het in het begin misschien wel leuk, maar heb je het al snel bekeken (omdat je hem verder eigenlijk niks vind) En dan voel je je alleen maar ellendiger.

Overigens vind ik het ook behoorlijk egoïstisch klinken. Hij moet jou uit de depressie halen? Dus, hij moet alles doen voor je? En hij zelf dan? Mag hij geen leven leiden, mag hij geen emoties hebben, moet hij steeds maar rekening houden met jou? En zich daarbij voordoen als Mr. Perfect.
Dat is toch geen relatie...
Sorry hoor, 't is allemaal niet lelijk bedoeld, ik vind alleen niet dat je liefde mag misbruiken voor dit soort doeleinde.

En, misschien bedoel je het ook niet zo. Maar, wat ik wil zeggen is dat zolang je je eigen problemen niet kan behandelen, hoe kun je dan wel de problemen van 2 mensen behandelen. :)

Dit staat niet echt met elkaar in verband... Het kan wel zo zijn dat 'heel veel' depressieve mensen zich beter voelen als ze een vriend hebben (waar haal je dat trouwens vandaan), betekent niet dat het ineens makkelijk is om een vriend te krijgen. Zo lijkt het een beetje zoals je het daar zegt, maar zal niet de bedoeling zijn.
In ieder geval, is al vaak gezegd, je moet het zelf doen. En daar helpt een vriend weinig/niks bij. Eigenlijk is het beter om eerst jezelf te helpen, en daarna pas verdere dingen te ondernemen.. Want je kan inderdaad niet van die vriend verwachten dat hij je zo maar uit die depressie helpt. En die vriend wil natuurlijk ook wat, maar ik weet niet hoe jij dat ziet..
Iig, sterkte

't is een beetje hard, maar hier ben ik het wel mee eens. Je 'neemt' geen vriend om je uit een depressie te halen, dat zul je (zoals al een aantal keer gezegd) zelf moeten doen. En 16 is nog jong, er kan nog veel gebeuren. Waarom denkt iemand die 16 is vaak dat hij/zij 'laat' is?

een vriend als je depressief bent kan zeker werken, maarhet kan ook nix uitmaken of het zelfs ergermaken. het hangt er maar net avnaf wat voor persoon je net, wat voor problemen je hebt, hoe je met jerelatie omgaat en hoe je vriend is.

oeh gut... 16 al...
ruilen?

Mag ik? :p
hoeveel Pm's heb je al gehad Hierdoor?

dat is veel belangrijker. Anders heb je straks iemand en als je die kwijt raakt ben je nog verder van huis, dat is ook niet echt wat je wil denk ik.

ik ben ook wel eens depressief en ik heb ook een vriend.
en schaam je niet dat je nog nooit gezoent hebt ofzo want mijn zus is 22 en heeft dat ook nog nooit gedaan.


groetjes chretienne

K wou toch even zeggen dat ik het wel goed vind dat je dit post hoor, ondanks alle 'negatieve' reacties (en sommigen ook wel een beetje hard vind ik)
Dit forum is er juist om zulke vragen te posten, en niemand die hier komt is meteen alwetend over depressies etc. (de kans dat uberhaupt iemand hier dat is lijkt me zo wie zo klein)

k vind het goed dat je zo'n vraag post
het is beter om te horen te krijgen dat iets wat je denkt niet klopt
dan dat je je door zo'n fout beeld laat leiden
want dan heb je kans dat wanneer je straks een vriend krijgt, het voor jou eigenlijk een grote teleurstelling wordt, omdat je er veel meer van had verwacht. Je kan je er dan zo op gaan fixeren dat je denkt dat alles over is als je maar een vriend hebt. En dan is het toch beter dat je er nu voor wordt gewaarschuwd dat dat niet zo is?

nouja, ik hoop gewoon dat je niet door alle reacties nu helemaal bent afgeschrikt, en niks meer durft te posten ofzo ;)

helloow daar.. ik was ook pas 17 toen ik voor het eerst zoende en een vriend had.. Je bent echt niet laat.. ik dacht zelf ook dat ik onwijs laat was, maar zodra je stopt met desperate zoeken komt er vanzelf iemand voorbij wandelen. En wat dat uit je depressie halen betreft: Ik denk niet dat hij jou eruit kan halen, dat moet je zelf doen, maar het kan wel een stimulans zijn om er harder aan te werken. Althans, dat is het bij mij momenteel.
*gooit persoonlijke ervaringen over tafel*

t komt allemaal wel goed okeej?
:)
Jenneke

Ik zou niet weten waarom het ineens makkelijker zou worden. Er komen immers alleen maar problemen bij, dus het zou juist moeilijk worden.

Een relatie is meer dan alleen maar problemen mag ik toch hopen.

ligt er maar aan... mijn vriendin en ik hebben nog nooit ruzie gehad, ook neit toen we nog neits hadden en gewoon vrienden waren, ik en mijn exen... tjah er zat er 1tje tussen waarmee ik echt alleen maar ruzie had, en dat duurde gewoon dan ook ngo 3 maanden en 12 dagen. dus het kan goed en slecht uitpakken, en dat hangt af van heoveel je je ervoor inzet, en natuurlijk je gene zijde, hoeveel hij/zij zich ervoorin zet.
laten we er maar van uitgaan, dat als je een vriend/vriendin krijgt dat het dan goed uitpakt, anders word dit tochwel een heel vergaande discussie neitwaar?

uiteindelijk zul je idd jezelf uit je depressie moeten halen, maar wat ik wou zeggen is dat ik begrijp waarom je zegt dat mensen zich beter voelen als ze een vriend hebben.
ik denk dat dit niet specifiek om een vriend gaat, maar gewoon om liefde. iemand die je liefhebt en knuffelt en tegen je zegt dat je mooi bent enzo kan wonderen doen voor iemands zelfvertrouwen.
maar focus je niet teveel op het krijgen van een vriend, want Life isn't a fairytail en misschien doet het wonderen voor anderen, dat wil niet zeggen dat dat bij iedereen zo is.
laat het leven over je heen gaan, dan zul je vanzelf zien dat het uiteindelijk allemaal beter gaat

Zijn depressies zo ingewikkeld dan? Iedereen kent het gevoel wel, op z'n minst wel een beetje wat down voelen kan betekenen.

Er wordt inderdaad, wel bij meer topics, behoorlijk hard gereageerd. Daar moet je je dan maar niks van aantrekken.
Kan soms wel helpen om "down to earth" te blijven. Niet iedereen weet wat je hebt, wat je hebt meegemaakt en wie je bent. Enigste die jezelf het beste kent blijft jezelf.
Dat is gewoon zo, en dat verander je niet zo snel.


Dat hoop ik ook niet, ook in andere gevallen.
Dat is toch wel ut doel van dit forum toch?

Ik heb m'n laatste relatie juist uitgemaakt omdat ik depressief was, om m'n vriendin een soort te 'sparen'. Het is wel goed om iemand te hebben, maar als je diegene meeneemt in je depressie, dan is het weer niet goed. En ik trok me dat dus ook erg aan, ik zag het gewoon slechter met haar gaan, dus toen dacht ik: we kunnen het beter uitmaken dan dat we straks allebei in een depressie zitten en dat we dan later vanwege onze depressieve gedachten uit elkaar gaan. Het klinkt misschien een beetje raar, maar jullie begrijpen het misschien wel.
Kortom, je moet iemand hebben die erg sterk is en die zelf niet in een depressie zal vallen èn die jou er uit kan halen. Maar je kan het natuurlijk beter zelf doen, want om te gaan wachten tot iemand anders je eruit komt halen is natuurlijk niet zo handig, want als ie niet komt dan word je nog depressiever en zal ie nog minder snel komen. Dus, probeer het zelf! Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, maar toch.
En het is natuurlijk helemaal niet raar dat je op jou leeftijd nog niet gezoend hebt, maar dat heb je hierboven al gelezen.

you know.
misschien is et makkelijk iemand te zoeken die "hetzelfde" als je is.
duz ook met die depri problemen.
dan begrijp je elkaar ook goed. (y) :)


want dat heb ik ook. ik kan like 90% van al mn chatvrienden super goed begrijpen.
want veel hebben zelfde probs als ik.

Wat ik wou zeggen is dat sommigen zich al heel gauw onzeker voelen, en dat alleen maar versterkt kan worden wanneer 't vriendje een keertje niet belt. "Waarom belt hij nou niet? Zou er iets zijn?". Het is maar een simpel voorbeeld...

En natuurlijk zijn er ook gelukkige tijden bij. Maar als je je al erg kl*te voelt (wel afhankelijk waar het om gaat natuurlijk...wat het probleem dus is) zal dat heus niet ineens opgelost worden als je een vriendje krijgt. Óók al geeft hij je 'genoeg' aandacht, en ook al doet hij heel lieve dingen voor je.
En, als het uitgaat is het zo makkelijk om weer terug te vallen in je oude patroon. En waarschijnlijk zelfs in een verslechterde mate.

Het gevoel zullen de meesten wel kennen, alleen het begrijpen van dat gevoel niet. Waarom voelen ze zich zo?
Ja het kan zijn dat er een duidelijke aanleiding voor dat gevoel is, maar dat hoeft lang niet altijd zo te zijn.
En zelfs als er een aanleiding is, zijn er vaak nog genoeg dingen die mensen niet aan hun gevoel begrijpen.

Citaat:

Er wordt inderdaad, wel bij meer topics, behoorlijk hard gereageerd. Daar moet je je dan maar niks van aantrekken. Kan soms wel helpen om "down to earth" te blijven. Niet iedereen weet wat je hebt, wat je hebt meegemaakt en wie je bent. Enigste die jezelf het beste kent blijft jezelf. Dat is gewoon zo, en dat verander je niet zo snel.

Ja dat weet ik, en ik denk soms ook wel dat dat goed is. Als mensen alleen maar begrip en medelijden krijgen heb je ook nog de kans dat ze er door hun eigen zelfmedelijden aan onderdoor gaan.
Maar doordat sommige reacties hard kunnen zijn, kan het ook mensen afschrikken. Depressieve mensen zijn vaak al onzeker, en als ze dan zulke reacties krijgen, worden ze nog onzekerder en dan heb je kans dat ze niks meer durven te posten. En dat lijkt me toch ook niet de bedoeling?

en vriend kan helpen doordat je vrolijker wordt, het kan je helpen maar het kan ook misgaan. Als het uitgaat kan je nog verder in de shit zitten. Je moet jezelf uit je depressie helpen onthoud dat!

dit gaat niet echt helpen
maar wat je zei klopte niet echt
de meeste meisjes hebben mij laten zitten omdat ik nog altijd depresief was
en omdat ze dachten dat ze me er uit konden halen
maar dat niet lukte
dus het is neit altijd een voordeel een lief te hebben

(Emotionele) problemen oplossen door een liefdesrelatie aan te gaan.

Hmm, die logica begrijp ik niet echt. Kun jij mij die uitleggen?

Wat een lekkere uitspraak die laatste.. Nou sorry, maar als dat je instelling is vind ik het niet gek dat je geen vriend hebt. Dat is nogal een verwachting die je daar van iemand hebt! Heej joh, wees mn vriendje en los dan ook meteen even mijn depressie op :rolleyes:

Was het maar zo simpel!

Tuurlijk, liefde is heerlijk want geeft je meer zelfvertrouwen en vlinders maken sowieso positieve dingen los.. alleen is dit maar tijdelijk. Liefde zal je even afleiden en wat positieve dingen laten zien ook, maar verder zal het je depressie geenszins oplossen.

Het is hardstikke te fijn iemand te hebben die je steunt en voor je klaar staat, maar met jouw instelling zal dit helemaal niets uitmaken want zal het nooit genoeg zijn.

Diegene kan je slechts bijstaan in jouw gevecht tegen je depressie, maar kan het gevecht niet voor je voeren.

Nee dat is inderdaad niet de bedoeling. Een paar zijn die wel een beetje hard zijn is dus niet slecht. houd het een beetje in balans denk ik juist.

Dat is met veel problemen zo ofnie? in relatie met andere mensen.
Zolang je het zelf niet als probleem ziet, en er dus niet genoeg motivatie voor hebt om er voor te vechten heeft het allemaal maar weinig zin. (tenzij je juist probeert te overtuigen)

~Jij bent de baas, en zeker over je zelf.
Als je maar wil, is alles mogelijk~ © ;)

BIj mij ging dat helluva fout

Ja er zullen zeker wel mensen zijn die zichzelf wel begrijpen (of denken zichzelf te begrijpen)
Maar het overgrote deel (zeker hier) heeft ook nog genoeg vragen (denk ik)

Hier sta ik dus nog steeds achter. Het gevoel zullen de meesten dus wel kennen, maar dat betekend niet dat ze het ook begrijpen.

Een relatie eist juist dingen van jezelf..

Te denken valt hierbij aan:
- emotionele stabiliteit (je partner lijdt bijv onder jouw stemmingswisselingen)
- veerkracht (niet bij het geringste alles opgeven of doemdenken)
- vrij van innerlijke tegenspraak (als je zelf al over alles twijfelt, gaat je partner al helemaal over jou twijfelen)

Om maar even wat te noemen. Het bovenstaande verklaart gelijk waarom ik tot nu toe geen relaties kon aangaan / onderhouden.

*moet aan zichzelf werken*

Conclusie: je kan er niet van uitgaan dat je partner jouw problemen oplost. Het is geen opvoedkundige, maar een partner.

Juist, daar ben ik het mee eens!

Ik heb een beter idee. Wat als je het eens omdraait? Wanneer je uit je depressie bent, komen de leuke jongens vanzelf. Jongens hebben geen behoefte aan een depressief meisje. Behalve dan dat ze je zielig vinden en hun altruïsme kwijt willen. En omdat ze je makkelijk kunnen manipuleren naar hun zin, daar je afhankelijk van ze bent geworden. Dit resulteert natuurlijk in de mogelijkheid tot vuile machtspelletjes ('als je niet met mij naar bed gaat, dan maak ik het uit en ben je weer helemaal alleen', bijvoorbeeld).

Ik neem aan dat dit beeld ook niet is waar je naar verlangt.

Het is natuurlijk helemaal niet raar dat een meisje van 16 naar een vriendje verlangt, eerder het tegenovergestelde. Maar verwar deze wens om een vriendje te hebben niet met de wens om je eigen problemen op te lossen. Het is niet redelijk om te verwachten dat iemand in jouw leven komt en al jouw problemen zomaar even voor je oplost. Daarnaast, als het al bestaat, is het niet verstandig - zoals ik hierboven al kort uitlegde. Je wordt afhankelijk van iemand waardoor je een evenwichtige relatie wel kunt vergeten.
Het is natuurlijk heel makkelijk om van de andere groep ('de jongens') te verwachten dat ze zich aan moeten passen aan jou. Dit is echter geen redelijke eis: jongens zijn zoals ze zijn. Als jij een leuk vriendje wilt, zul je misschien ook eens na moeten denken wat jij een leuke jongen te bieden hebt.

Het feit dat je 16 bent en nog nooit gezoend hebt, heeft een negatieve bijklank terwijl dat helemaal niet hoeft. Als je hier op het forum een beetje rond gaat vragen zie je ook dat er mensen zijn die pas op hun 20e de eerste zoen hadden, en dat er mensen van in de 20 zijn die nog helemaal niet gezoend hebben.

Laat even horen wat je gaat doen, ik ben benieuwd.

Ben ik meet je eens, {b]alleen[/b]:) ik vind dat "zeker hier" juist NIET passen bij het mensen die hier komen.
IK denk dat juist mensen die (eindelijk) naar hunzelf durven kijken en dan "rare"dingen zien (kwa gevoelens etc) hier komen om te kijken hoe algemeen die ideeen en gevoelens zijn.
(srry http://www.heerenvanh7.nl/smilies/offtopic.gif)

(* note: ik ben het hier mee eens)

Wat als je denkt dat je dat nooit zal kunnen?
Dat je misschien nooit aan alle drie kan voldoen?

Mag je het dan ook niet proberen?
Is dan het gevaar te groot?

Ik denk dat dat best wel invloed heeft.
Als een depressief iemand een vriend heeft, zal hij zich waarschijnlijk wat minder waardeloos dan anders voelen. Die vriend geeft diegene denk ik een gevoel dat hij/zij heel belangrijk voor hem/haar is...

Of dnek ik dat nu fout..., naja :o

Als ze hier komen om te kijken hoe algemeen die ideeen en gevoelens zijn, dan is dat toch ook al het gevolg van een vraag? ("ben ik de enige die dit heeft?")
Ja ik denk wel dat de mensen die hier komen, de mensen zijn die ook meer met dit onderwerp bezig zijn (wat trekt ze anders aan om hier te komen)
Maar dat betekend niet dat ze geen vragen hebben.

Als mensen naar zichzelf kijken, en 'rare' dingen zien, betekend dat nog niet dat ze deze dingen ook meteen begrijpen. Die 'rare' dingen wekken vaak juist vragen op.

Bovendien is een grote meerderheid van de mensen hier in de puberteit, of heeft deze net gehad. En de puberteit is nou niet de leeftijd waarop alles even duidelijk en makkelijk is/gaat voor iedereen. (zeker niet als het over jezelf en je gevoelens gaat)

Vandaar de 'zeker hier' ;)

Maar oke klopt .

Ja, gek he? Zou jij graag een gesprek voeren met iemand die alleen maar klaagt en negatief doet?

Je kan niet van iemand anders verwachten dat die al jouw problemen oplost. Jongens zijn ook mensen met hun eigen problemen.
Als jij van je depressiviteit af wil komen, moet je zelf daar wat aan doen.

Precies zoals ik het zeg.
Je zei dat mensen die naar zichzelf durven kijken en die dan 'rare' dingen zien, hier komen om te kijken hoe algemeen die ideeen en gevoelens zijn. Als ze hier komen om te kijken hoe algemeen die ideeen en gevoelens zijn, dan is dat toch ook het gevolg van een vraag? hun vraag is dan namelijk "hoe algemeen zijn mijn ideeen en gevoels?" Ja en dat vind ik dan dus net zo'n vraag als "ben ik de enige die dit heeft?"

Als ik je goed begrijp, vind je dat puberteit iets lichamelijks is, en dus niet iets geestelijks? Maar denk je dat (nieuwe) hormonen geen invloed hebben op het humeur van iemand? Op iemands gevoels? Op iemands emoties?

Puberteit is een woord dat eigenlijk niet meer jklopt kwa betekenis en de manier waarop we hem gebruiken vind ik.
jah srry nogal vaag
wat ik een beetje bedoel is dat je lichamelijke puberteit hebt... dat is meetbaar. De REST gedrag etc is meestal wat we bedoelen met het woord, Terwijl puberteit eigenlijk allesomvattend moet zijn.
lichamelike verandering, sociale verandering, verantwoordelijkheid, zelfbewustheid, kennis, gevoelens ontdekken, emotie's leren te controleren.
Heeft allemaal met elkaar te maken en daar denken niet veel mensen aan bij het woord Puberteit terwijl de één echt niet belangrijker is dan de ander. (i.v.m. gedrag)
nog te volgen? :confused: :( :confused:

uhh, als ik je goed volg (áls;)) zeg je toch eigenlijk niks anders dan ik? Ja oke je voegt iets toe.

lichamelike verandering, sociale verandering, verantwoordelijkheid, zelfbewustheid, kennis, gevoelens ontdekken, emotie's leren te controleren, al deze dingen vind je bij de puberteit horen (ja vind ik ook hoor)
maar daarom hebben al deze dingen toch nog wel invloed op het gedrag, op gevoelens en op emoties.
En voor veel mensen is het moeilijk om deze nieuwe dingen te begrijpen, en dat wekt vragen op.

zijn we het nu eens (:D) of begrijp ik je verkeerd?

Waarom zou dat niet kunnen?

'nooit' en 'misschien' zijn woorden die je eigenlijk hoort te vermijden ;) :p

En 'eigenlijk' eigenlijk ook :X

Nee, we begrijpen elkaar :) .

dat er mensen zijn bij wie het helpt zegt helemaal niks; ik wordt juist zwaar depressief áls ik verliefd ben dus tja :)

en 16, ach das nog zo jong, ik ben 17; dan is het véél erger :D:D;)

Ik ben het eens met veel mensen boven mij die hun reactie al hebben gegeven. Ik denk namelijk niet dat een vriend je uit je depressie kan halen. Zoiets moet je altijd zelf doen. Je kunt wel hulp vragen natuurlijk aan anderen, maar de enige die nooit weg kan vallen ben je zelf. Anderen kunnen altijd (zomaar) uit je leven verdwijnen.