Informatie "lospeuteren"
 

Hallo.

Ik heb een hele goede vriendin. Ik mag haar graag, maar soms is ze een beetje vaag. Uit dingen die ze zegt en me schrijft maakte ik op dat er in haar verleden dingen gebeurt zijn die niet helemaal door de beugel kunnen.

Nu heeft ze vorige week een tipje van de sluier opgelicht en, sorry mensen, ik vind het nou niet echt noodzakelijk om hier te gaan zeggen wat ze verteld heeft, maar er is nog veel meer, wat ze nog niet gezegd heeft.

Ik wil graag weten wat dat is, omdat ik haar beter wil leren begrijpen. Maar tegelijkertijd wil ik niet dat ze me haar verhaal gaat vertellen terwijl ze dat eigenlijk niet wil.

Hoe kan ik er het beste achterkomen? Of moet ik de tijd het laten leren? Ik zou natuurlijk een keer heel sneaky in haar dagboek kunnen kijken, als ik die weet te vinden, in de hoop dat daar iets in staat, maar dat ga ik sowieso niet doen omdat ik bijna niets lompers kan bedenken dan zoiets persoonlijks van iemand aan te tasten.

Gewoon geduld hebben tot zij er zelf mee komt, zou ik zeggen. In haar dagboek kijken vind ik echt absoluut niet kunnen en ontzettend achterbaks, zou je dat mij flikken was het byebye vriendschap.

Maar euh, je zou haar natuurlijk kunnen vrágen wat er verder nog is gebeurd. Haar gewoon uitleggen dat je haar graag beter wil leren begrijpen, maar dat ze het alleen moet vertellen als ze dat wil.

Misschien krijg je het dan te horen, en misschien niet.. dan heb je pech.

Ik vind: Echte vrienden zijn niet degene die je begrijpen, maar degenen die het niet erg vinden als ze je niet begrijpen.

Dat zeg ik dus, dat is echt wel het lompste wat ik kan bedenken. Dat ga ik dus ook zeker niet doen.

Ja ik haar gevraagd meer te vertellen maar toen wou ze dat niet.

Mm... mee eens, denk ik... hoewel ik het zelf erg fijn vind als mensen me begrijpen. En ik ben vast niet de enige die dat vindt. Daarom wil ik mensen om wie ik geef ook altijd zo goed mogelijk begrijpen.

Dat met dat dagboek zou ik ook zeker niet doen inderdaad.
Ik denk dat je het de tijd moet laten leren.
Sta er open voor, het moet uit vertrouen komen,
Laat iniedergeval merken dat ze jouw echt alles kan vertellen, dat je haar er niet minder of "raar" door gaat vinden.

'k ben het volledig met Dusjcrib eens.

Volgens mij moet ik jou dankbaar zijn. Jij antwoord precies wat ik blijkwaar wou horen, alleen roep je wel een nieuwe vraag op: hoe laat je zoiets merken?

Ik vind het ook fijn als mensen me begrijpen alleen is dat gewoon niet mogelijk. Altijd als ik denk dat iemand me begrijpt dan gebeurt er weer iets waaruit toch echt blijkt dat dit niet zo is.. maar hoe kan het ook? Ik begrijp mezelf niet eens altijd, hoe kan een ander dit dan wel?

Ik geloof gewoon niet dat het mogelijk is een ander volledig te begrijpen, vandaar..

Tuurlijk is het goed moeite te doen haar wel te begrijpen, maar kennelijk is dit tot waar dat nu kan, meer wil zij (nog) niet kwijt. Ik bedoelde dus alleen dat wanneer je een goede vriend voor haar wil zijn je dit het beste kan accepteren en gewoon kan proberen haar te steunen ookal weet je niet waarin. Op die manier komt de rest misschien sowieso vanzelf.. verwacht dit alleen gewoon niet, en accepteer dat wat je nu weet alles is wat je weet en dat je het daarmee zult moeten doen.

Ik kan niets anders doen dan beamen dat je niets/niemand volledig kan begrijpen. Dat hoeft ook niet. En het is ook niet zo dat ik niet accepteer dat ik niet weet. Maar het is zo dat ik het zooooooooooooooooo fijn zou vinden om die kleine signaaltjes te kunnen begrijpen, zoals woordjes in gedichten.

En wat het ook is... bij de meeste mensen met wie ik het goed kan vinden, heb ik het gevoel dat de vriendschap als een koek is: een mooi rond geheel, weliswaar niet mooi vlak omdat je dus niet alles kan begrijpen.
Maar de vriendschap die ik met dit meisje heb, is meer als een donut: ergens in het midden, waar je niet bij kunt, is een open gat.

Misschien een beetje vaag omschreven, maar ik hoop dat jullie het begrijpen.

IIG tot zover bedankt voor de reacties.

Ja dat begrijp ik ook wel, dat je het fijn zou vinden, maar je begrijpt het niet.. dus dan is er een cirkeltje.. je wil het begrijpen, je begrijpt het niet.

en accepteren is misschien een groot woord... je erbij neerleggen dan..

Ik vind dat woord "lospeuteren" in de topictitel gewoon zo'n naar woord.. Maar ja, zal daarom ook wel tussen aanhalingstekens staan.

Nou goed, je weet niet meer, zij wil niet meer vertellen.. dan houdt het op en is het enige wat je voor haar kunt doen haar laten merken dat je haar steunt ookal weet je niet alles.

Hoe je haar laat merken dat ze je alles kan vertellen is denk ik juist door niet te pushen dat ze dingen verteld, maar door haar gewoon liefde en vriendschap te geven. Je kunt haar verder zeggen dat wanneer ze behoefte heeft te praten ze jou altijd kan bellen, en dat je er altijd voor haar bent, en haar belooft dat je te vertrouwen bent.

Meer zou ik echt niet weten

Hmz.. zo zal vriendschap met mij misschien zijn voor mensen.. Maar is het erg dat er een open gat zit? En is dat gat persé open omdat je alles niet weet?

Je zegt dat je wel accepteert dat je het niet weet, maar als je het gevoel hebt van een "gat" in de vriendschap vind ik dit neit echt zo overkomen.

Weet je zeker dat dit gat komt doordat je niet weet wat er met haar is gebeurd? Je kunt namelijk misschien niet bij de informatie, maar volgens mij wel bij haar gevoel (dat maak ik op uit dat je het hebt over hints en gedichten en dergelijke), en is dat niet een stuk belangrijker? Dat zij dit gevoel wel laat zien? Ookal is de oorzaak onbekend?

Ik denk iig dat het je erbij neerleggen dat dat onbereikbare, het gat, er is, dat gat juist opvult.. er is namelijk geen behoefte meer om dat gat te vullen waardoor het verdwijnt (ik vat gat dan op als iets dat 'ontbreekt')

bwuh, ik kom niet helemaal uit mn woorden :P

Klopt als een bus :D

Mja... oftewel, toch de tijd het laten leren dus. Goed. Jammer, ik had gehoopt op meer. :) Maar toch onwijs bedankt!

Je wilt natuurlijk horen welke woorden je zou moeten gebruiken om de "informatie" eruit te krijgen. (jah sorry erg bruut gezegd maar daar komt het een beetje op neer)

Waardervollere informatie is er niet hoor, (iets waardevollers kan je haar ook niet geven) sjah was er maar een zin of woord dat je kon zeggen waardoor iemand haar helemaal open geeft.
Daarom zei ik ook tijd zal het leren. Er is geen zin of toverspreuk waardoor ze jouw dat zomaar zal vertellen.
PS (ga niet gokken (voor/in jezelf) wat het zou kunnen zijn dat is denk ik echt niet goed.)

(ik geloof trouwens wel dat je elkaar bijna volledig kan begrijpen :p)

Ookal kom je niet uit je woorden, je bent wel duidelijk.
En helaas heb je ongelijk. Dat gat in het midden van de donut, betekend niet dat ik het niet accepteer/me er niet bij neerleg, het betekend dat ik 'voel' dat er een soort onvolledigheid is. Misschien klopt dat gevoel wel niet, maar daarom wil ik dus het hele verhaal weten.

Ik kan wel bij haar gevoel inderdaad. En als ik mag geloven wat ze zegt, zelfs beter dan ik zelf denk. En zeker is dat belangrijk. Je bedoelt dat ze blijkbaar een soort openheid tegenover mij geeft?

Maar... hoe zeg ik dit... ik kan dan wel bij haar gevoel, voor een deel. Want... nja ik snap het zelf niet helemaal. Zelfs als ik nooit de inhoud van het donut-gat te weten kom, hebben jullie me in elk geval geholpen mijn eigen gevoel iets beter te begrijpen.
Maar er klopt gewoon iets niet, dat weet ik zeker. En misschien hoef ik niet eens precies te weten wat er in het gat zit, maar wel graag de grote lijnen. Zodat ik weet *wat* er niet klopt, ongeveer.

Denk ik. Nouja ik weet het ook niet precies.

Wel bruut gezegd, maar daar komt het inderdaad op neer misschien.


Dat had ik zelf al bedacht. Want als je zelf gaat invullen, bestaat de kans dat je dat verkeerd doet en daardoor ga je dingen verkeerd interpreteren en ontstaan er grote misverstanden. Deels ook omdat je na verloop van tijd denkt dat die ander dingen gezegd heeft die je eigenlijk zelf hebt bedacht.

Om voor mezelf te spreken: ik houd niet van mensen die zo heel erg verschrikkelijk graag van alles van me willen weten. En ik denk dat meer mensen dat zouden kunnen hebben. Ik ken die vriendin natuurlijk niet, dus ik weet ook niet hoe zij is, denkt, enz. Maar goed, wat ik hier nou weer mee wil zeggen? :confused:


En idd, "lospeuteren" is een vreselijk woord.

Je bedoelt dat ik niet moet pushen :)

Maar ik ben bang dat dat teveel in die richting forceren is, of niet?

Hmm... je bedoelt het vast niet verkeerd tegenover mij of die persoon, maar eerlijk gezegd vind ik dat nogal log. Want ik mag haar echt en ik zou het jammer vinden als onze vriendschap minder wordt alleen omdat ik wil dat het juist beter wordt. Ik bedoel het niet persoonlijk tegen jou en ik geloof ook best dat je me wil helpen maar ik denk niet dat dit de manier is :)

Kan ook averechts werken. Ik bedoel, is andermans leed iets om nieuwssgierig over te zijn? 'k weenie...maar dat staat mij dan echt tegen...en ik denk wel meer mensen. Ik kan niet op de woorden komen, dus ook niet precies uitleggen wat ik bedoel. Sorry.

En je hebt daar nog nooit echte ruzie om gekregen? Ik zou zo kwaad worden als iemand zo iets tegen me zei, dat ik echt nooit meer ook maar iets aan die persoon zou vertellen. :o

Zeg haar dat ze het je kan vertellen, schrijf het desnoods op of mail het haar, dan kan ze het nog eens nalezen. En laat het dan rusten, hoe moeilijk dat ook is. Het is haar beslissing.

(y) bij mij precies hetzelfde denk ik.

Schrijven... da's een goede... dat ga ik binnenkort proberen. Als ik de juiste woorden gevonden heb om het niet te hard aan te laten komen. Want dan trek ik misschien een muur op rond hetgeen ik wil weten.

Veel dank!

mijn beste vreindin heeft ook een rotjeugd gehad. Ik weet hier lang niet alles van, en heb de keuze gemaakt me er niet in te verdiepen. Als ze wat wil vertellen vind ik dat prima, maar ik ga er niet achteraan.. dit werkt heel flex bij ons. ze voelt zich niet opgedrongen, en ik voel me niet verplicht haar te helpen...

Ik denk idd dat je gewoon open moet blijven, haar ruimte geven, maar ook laten zien dat je om haar geeft, en dat je wil dat het goed met haar gaat. Ik denk niet dat je dat moet forceren. K weet niet precies hoelang je haar al kent ed. maar toch denk ik dat je gewoon geduld moet hebben. Want je gaf zelf wel aan dat je wel wil dat zij zich er ook goed bij voelt.
Schrijven is een goed idee, maar zelfs dat kan heel dwingend overkomen. Dus let erop dat het wel een open brief blijft. en dat zij zich na het lezen zich gedwongen voelt om het te vertellen.

Over dat begrijpen: k had het er laatst ookal over met iemand. Dat nooit iemand je helemaal begrijpt. Daar heb ik toen een beetje over na zitten denken en k denk toch zelf dat het wel zo is. Bijv. toen ik een hele poos geleden hier om raad vroeg kreeg ik wel veel reacties, maar tis nooit precies goed. Mede doordat je zelf de situatie het beste kent.
Dat heeft me er toe gezet dat ik eigenlijk zelf ook probeer niet teveel raad te vragen. (probeer, het wil nog niet altijd even goed) maar om eerst veel meer zelf te proberen. Soms is het wel fijn om even je hart te luchten, maar als mensen je dan advies gaan geven is het toch niet helemaal wat jij wil, of je moet ze vaak verbeteren.

Ze moet zich na de brief toch juist NIET gedwongen voelen iets te vertellen? :)

Je hebt gelijk in zoverre dat sommige reacties niet echt bruikbaar waren. Althans niet voor het doel waarmee ik dit topic begonnen ben. Maar ze hebben we wel geholpen om mezelf beter te begrijpen en dat maakt alles ook een stuk makkelijker.

foutje, ik was het woordje 'niet' vergeten... :o

Ik denk ook dat je aan alles wel wat hebt/leert. al heeft het soms niet veel met je vraag te maken, zoals je al zei :)

Daar kan ik inderdaad ook absoluut niet tegen.. Als ik iets wil vertellen kom ik er zelf wel mee, doe het maar fijn met wat je wél van me weet. Gelukkig ben ik nooit mensen tegen gekomen die hier problemen mee hebben eigenlijk, die dus meer willen weten dan ik ze wil vertellen.

Wat ik ook niet uit kan staan is wanneer ik huil en iemand voortdurend: "wat is er?" gaat vragen. Sla gewoon een arm om me heen en troost me, als er iets is en ik wil dat je het weet zeg ik dat zelf wel..

Maar goed, dat doet er eigenlijk allemaal niet echt toe :)

schrijven is zeker een goed idee, dan kan zij rustig nadenken over haar reactie..

Mja, misschien snap ik je (zwaargaar) ook wel gewoon niet omdat ik die drang dingen te weten nooit zou hebben. Tuurlijk ben ik nieuwschierig maar ik zou er nooit naar vragen en dergelijke omdat ik het gewoon helemaal aan die persoon vind. Meestal krijg ik het probleem uiteindelijk toch wel te horen, en zo niet maakt dat me niet uit.. Ik denk dat ik daarom eigenlijk gewoon niet begrijp waarom je dit topic opent (dat zou ik namelijk dus nooit doen) Niet als aanval bedoeld trouwens hoor.. gewoon verschil in karakter ofzo I guess..

Maar euh, misschien zie ik het ook wel verkeerd. Want als ik het goed begrijp heb jij een soort onheilspellend gevoel wat betreft haar maar kun je dat niet plaatsen omdat je het hele verhaal niet weet? (Dat kan ik me al eerder voorstellen omdat bezorgdheid dan een grotere drijfveer dan nieuwschierigheid of drang tot weten wordt).

Blaat, ik moet mn mond echt gaan houden :D

Nee ik vind je reacties juist erg waardevol! Je helpt me op weg en je opmerkingen zijn slim. Het is inderdaad bezorgdheid, al was ik er zelf niet opgekomen dat dat woord mijn gevoel kon omschrijven.

Onheilspellend is niet het ding. Want onheilspellend betekend toch dat je narigheid aan ziet komen? Maar de narigheid is juist al geweest :)

:D 't is als of ik mezelf 'hoor' :)

Mja.. inderdaad.. maar een onheilspellend gevoel kan ook gewoon zijn dat jij eigenlijk met je gevoel al op pikt wat haar is overkomen maar het met woorden nog niet uit kan leggen.

Daardoor ontstaat er een drang naar de informatie omdat jij je zorgen maakt doordat je aanvoelt wat er is gebeurd, maar niet echt weet wat er is gebeurd.

Je pikt allerlei woorden op, allerlei signalen en die leiden wel tot een gevoel, maar niet tot concrete gebeurtenissen.. dat kan best frustrerend werken.

Ik heb van dergelijke dingen vaak last, en dat is soms heel erg vervelend want je kan er dan niks mee aangezien je niets weet. Ik heb het dus vaak bij vreemden, ja, dan kom je al helemaal nergens! Maar dat gevoel trekt je wel steeds naar hen toe en dergelijke, maar iets doen kun je niet want je weet niet wat want je weet niet wat de oorzaak is van het gevoel.. zeg maar.

Ben ik nog te volgen? :P

Mja, ik weet ook niet hoe je er goed mee om kunt gaan. Misschien valt uiteindelijk vanzelf alles op zn plaats, als je wat meer info krijgt van haar (via woordjes in gedichten en dergelijke).

Nou ja, maar es kijken wat er uit het schrijven komt :)

even over "lospeuteren" , klinkt natuurlijk vreselijk maar het is natuurlijk goed bedoelt. En het blijft toch wat het is. :|

Maarem, brief of kaartje is natuurlijk ook goede mogelijkheid.

vertrouw me, ik hou van je, ik ben er altijd voor je,
Zijn woorden die je kan gebruiken, gevaar is wel de betekenis die je eraan geeft. Je moet niet dingen gaan zeggen natuurlijk die je niet meent.

ennem blijf vooral open ervoor en laat het zoveel mogelijk voor jezelf rusten.

(wil je misschien via msn nog ff chatten?)

De bedoeling is ms ook wel goed, maar het is en blijft een rotwoord. Als ik dit topic zou zien staan en ik was degene bij wie de informatie losgepeuterd moet worden dan zou ik echt zooo kwaad worden!

Ik weet niet.. het klinkt als.. iemand iets laten doen wat diegene niet wil, dus ergens achter komen puur voor jezelf, omdat jij het wil weten, en niet omdat diegene het wil vertellen.

maar de topicstarter heeft al duidelijk gemaakt dat dit niet het geval is..toch blijft het een rotwoord :P

*reactie overbodig* :)

(*doe het dan ook niet* :mad: ;))

Hmm... nouja, ik gebruik zulke woorden liever niet, eigenlijk om de reden die jij zegt: de betekenis. Ik hou van haar, ik ben er altijd voor haar als het echt nodig zou zijn. Dat is echt zo. Echter worden die woorden zo, zo zo zooo vaak gebruikt dat ze hun eigenlijke waarde verloren hebben en daarom probeer ik ze te vermijden.

Nja, lijkt me leuk om op msn ff te chatten, zoek ik ff je adres op.

Hihi, wat grappig.. kwist helemaal niet dat jij daarin zo hetzelfde was.. hoei :P



hehehe, soms heb je van die buien he :D

ik was je gewoon stiekem voor

Je bent prima te volgen hoor :)
En je omschrijft het goed inderdaad.

Het is een waanzinnig rotwoord... niet voor niets staat het tussen aanhalingstekens. Maar wat is het dan?

Ookal zijn die woorden cliché, ze worden niet voor neits vaak gebruikt. Soms heb je het even nodig om die dingen te horen.. Tuurlijk moet het geen ik hou van jou en blijf je trouw verhaaltje worden.. maar zeggen dat je van haar houdt kan heel waardevol zijn hoor (als het meent inderdaad).

Voor mij betekenen dergelijke woorden in ieder geval heel erg veel, wanneer het niet te pas en te onpas gebruikt wordt. Alleen op speciale momenten, en misschien is dit juist wel een goed moment (maar dat moet je helemaal zelf bepalen hoor!)

Hoe bedoel je wat is het dan.. welk woord er dan zou moeten staan?

Iets van euh.. ja weet ik niet.. ik weet niet een geschikt vervangend woord ofzo.. maar ik zou het hele topic anders opgesteld hebben alleen had jij dat niet kunnen doen aangezien je je nog niet bewust was van het woord bezorgd zijn en dergelijke..

Dus het is wel goed zo, want het is uit je verhaaltje duidelijk wat je wél bedoeld :P:D

wat ingewikkeld zeg dit :D

Mjah, misschien heb je wel gelijk... laat ik er eerst een nachtje over slapen. Volgende week vloeit er opeens vanzelf een prachtige brief uit mn pen :)

ik hou van jou / ik blijf je trouw LOL

Precies (y)

Hmm... iedereen bedankt tot zover.
Ik laat tegen die tijd wel horen hoe het is afgelopen.

nog kleine tip:

ipv : ik zie je graag, ik hou van jou...

--) als jij getroffen wordt, deel ik ook van de brokken
jou littekens doen mij ook pijn
als ik in het donker tast en jij mij geen lichtpuntje geeft...

zo'n dingen vind ik orgineler klinken (kan ook melig klinken voor bepaalde personen)

want bij mij en een vriendin is het zeggen van ik zie je graag ook al zo versleten, dat het eerder klinkt als; daag, tot nog eens...

Mooie tekst is dat hoor. Ik zie wel een spellingsfoutje (jou moet zijn jouw => ik hou van jou / dit boek is van jou / dit is jouw boek) maar ach. Mag ik hem (enigzins aangepast denk ik) gebruiken?

ennehm
zeker!
het kan echt lastig dan. Dat gevoel van bezorgdheid raak je dan ook niet echt kwijt he? :confused: (bij min of meer bekenden dan) naja vaag misschien,
...

(Bytheway voor msn even Pm-men? )

Tuurlijk mag je dit gebruiken, daarom schreef ik het ook. ;)

idd, moet zijn jouw littekens... :o

die bedoelde ik... maar dankjewel!

ik zou denk ik geen gedichtje of versje (whatever) ervan maken, om zo iets serieus voor jouw gevoel dan te zeggen..
Wordt kan dan minder serieus opgevat worden denk ik.
(hangt natuurlijk van persoon af)
Ut is misschien voor jouw belangrijker om het te weten dan voor haar om te vertellen.
(ook weer zoiets :confused: )

Um... nja sorry, door een vergissing mijnerzijds heb ik per ongeluk niet jouw maar benchMarc's msn-adres gevonden en ben al een tijdje met hem aan het chatten geweest. Heeft me erg goed gedaan... inmiddels wordt het laat en mn oogjes worden zwaar (heb ook een aantal wijntjes op al, heeft er vast ook mee te maken) en heb niet echt zin in een intensief gesprek. Misschien morgen? In elk geval bedankt voor het aanbod!