Waar komt de behoefte vandaan om te denken over na de dood?
 

Denken over leven na de dood is grotendeels op fantasie gebasseerd. Er zijn eigenlijk nauwelijks reeële feiten waarop je een mening zou kunnen basseren over wat er na de dood is. Waarom is er dan toch bij veel mensen de sterke neiging er over na te denken?

"ik sta niet sil bij de dood, die staat al lang genoeg stil bij mij"
(harry Jekkers)

- Denk dat dat de reden is dat mensen er zoveel over nadenken. Het is een vorm van zingeving.

Mee eens.

Ik denk dat veel mensen vooral bang zijn dat het misschien wel eens allemaal afgelopen zou kunnen zijn. Dat is een heel eng gevoel omdat je dan ook kunt gaan denken dat je leven nu al zinloos is omdat het toch patsboem stopt.

In de middeleeuwen werd het excuus van de hemel gebruikt om de mensen zoet te houden en te zorgen dat ze niks uithaalden, dan hadden ze het gevoel van: Als ik dood ben ga ik naar de hemel en dan is alles goed. Dat is, denk ik, nog altijd het gevoel van veel mensen, of ze nu gelovig zijn of niet.

Ook denk ik dat het, net als zoveel andere dingen die we niet weten, makkelijk is om een acceptabel verhaal voor jezelf te maken. Het is heel leuk om dingen te fantaseren, daarom denken mensen er ook zoveel over na denk ik.

De dood is een deel van het leven, zonder dood geen leven. Veel mensen denken toch ook over wat je met je toekomst wil, waarom dan niet over de dood? Dat is alleen iets verdere toekomst.

Waarom hoor ik nooit iemand moeilijk doen over de vraag waar we vandaan komen?

Ha ha. Ja hoor.

nee maar serieus. Als we het belang van de dood weiten aan het feit dat het de afsluiting is van het leven, waarom doen we dan nooit moeilijk over de voor incarnatie periode?


pre-incarnatie
- schijnt niemand te boeien
leven
- weten we alles van
dood
- wordt heftig over gespeculeerd


Slaat toch helemaal nergens op? Voor de incarnatie zijn we toch net zoveel als na het overlijden?

Ik maak dr wel een nieuw topic van:

wat is dr voor het leven.

Je hoort het toch echt minder, das wel opvallend vind ik.

Verder valt deze vraag op de manier hoe je hem zo stelt onder psychologie.

Nog ff Kleine opmerking.
Zingeving? is dat wel een echt Nederlands woord?
ik snap wel wat je bedoel maar echt een goede omschrijving is het toch niet echt vind ik.

Angst denk ik. Angst dat er na dit leven niets meer is, dat alles ophoudt.
Angst om niet meer te bestaan, om vergeten te worden, betekenloos zijn.

Nieuwsgierigheid naar het onbekende.

Maar waarom dan naar wat na de dood is. Wat hajo zegt, waarom niet naar wat er voor het leven is.

Mijn idee is dat mensen zichzelf belangerijk vinden , en niet dood willen omdat ze hun leven leuk vinden en er veel waarde aan hechten, nou sluit ik natuurlijk zelfmoord uit.

Ik denk zelf ook vrij veel na over de dood, maar ik vind het wel interresant. maar ook als er helemaal niks is zou ik er vrede mee hebben, ik ben niet bang voor de dood en ik zie wel wanneer het gebeurt.

Maar ik denk dat het soms goed is om erover na te denken, alleen niet met het idee van shit straks ga ik nog een keer dood, en ik vind het zielig om in het idee te geloven van een hemel en een hel. Ik denk wel dat er iets is, mischien kunnen wij later als geesten over deze wereld lopen zonder dat we in contact kunnen komen met de levende wereld, dus gewoon eeuwig rondzweven, ach mischien zou ik dat wel gewoon willen :)

Dat sluit elkaar niet uit, hoor.

Ik denk er ook vaak over na, maar kom dan bij de cunclusie dat ik het niet weet.. dat wetenschappers het ook niet weten.. ik geloof niet niet in god, maar weet wel dat er meer tussen hemel en aarde is.. wie weet komen we terug, wie weet niet, het mooie is dat je het niet weet als je niet terug komt:P.. sommige mensen worden dooverklaard, geen hartslag meer, geen hersenactivieteit meer.. en komen dan weer terug:P wel grappig als je er over na denkt..

ik zou zeggen, wacht maar 60 jaartjes;)..

PZ

Nee, alleen gebeurt het 1 veel minder. Dan moet er toch een reden zijn behalve nieuwschierigheid.

De dood wacht ons allemaal. Het is bovendien onherroepelijk. Een beetje dood ben je net zo min als een beetje zwanger. Het ene moment doe je het nog gewoon, het andere moment is je lichaam er nog, maar er komt niets meer uit. En dan? Fascinerend natuurlijk. Wat is bewustzijn, wat is een ziel, wat is dood?

Wij mensen zijn de enige levensvormen die zich ervan bewust zijn dát we leven, en dus ook dát we doodgaan. Dieren hebben honger en eten, hebben dorst en drinken, etcetera, maar houden zich niet bezig met het waarom van het leven, en dus de dood.

Wij hebben gewoon teveel hersencapaciteit, en het vermogen tot abstract denken is daar 99 % van.

Dat is zeer eenvoudig te zeggen:

mischien omat we vooruit willen kijken in plaats van 8eruit! wat er voor onze geboorte is dat is al geweest en het lijkt mij intressanter om te weten wa ons allemaal nog te w8en staat

Men denkt na over de dood omdat men onzeker is over hetgeen er te gebeuren staat. Mensen zijn bang te sterven omdat zij niet weten wat er na hun leven gebeurt. Ik blijf nog altijd van mening dat wij, als onze tijd daar is, opgenomen worden in zijn huis, waar plaats is voor velen. Toch denk ik wel eens na over de dood, maar ik heb het volste vertrouwen in mijn God die mij zal bewaren.

Ja. Na het leven moet nog komen, ervoor is al geweest. Ik denk dat de meeste mensen benieuwder zijn naar wat er nog komt, dan naar wat toch al afgelopen is.

Maar is het niet zo dat alles wat is en komen zal, allemaal voortvloeit uit hetgeen dat al is gebeurd?

De dood is de toekomst. Iedereen denkt na over de toekomst. Dat is niet iets slechts.

jah dat is zo mar dan dnek je in de eerste instantie aan de dood. en degenen die vedrer redeneren komen mischien uit bij wat er voor je geboorte was maar dit hoeft niet bij iedereen zo te zijn!! de dood is je uitgangspunt en daar gaat het om

De dood is niet het einde. De dood is het begin van nieuw leven. Door te sterven komen wij in de hemel waar een nieuw leven voor ons begint waarin wij allen in overvloed leven. De dood is dus geen einde, maar een nieuw begin...

jaah dat DENK jij maar ik niet. het is gewoon wat je geloofd maar het staat iig vast dat de dood voor ons ligt en hetgeen dat er vor onze geboorte was achetr ons ligt!

dat jij dit niet gelooft wil niet zeggen dat dit niet waar is! jij geloofd mischien wat anders en hij respecteerd dat ook. met deze opmerking doe je of er bij hem een steekje los zit terwijl dat nergens op slaat!

Mensen denken na over de dood omdat ze niet geloven, of niet wíllen geloven dat de dood het einde is van je bestaan, ik weet niet egt hoe ik er zelf over denk maar goed voor mij is het hopelijk nog ver weg.
Dat er leven is na de dood is op fantasie gebaseerd, maar dat er geen leven is ook er zijn geen bewijzen geleverd. Dus je kan denken wat je wil en je kan geloven wat je wil maar voor je zelf dood ben kan je het gewoon weg niet zeker weten, en dat is wel een feit. :)

Doodgaan is een angstige gedachte.
Je moet erover nadenken en het beredeneren om de angst weg te nemen.
Bovendien is denken over de dood ook een stukje rouwverwerking voor nabestaanden.

het is duidelijk dat dit sarcastisch bedoeld was...

- Omdat het onbekend is
- Omdat de mens alles wil oplossen, overal een reden voor wil vinden. Er is altijd de vraag:waarom?
- Omdat mensen zich eens zijn gaan afvragen hoe zij op de wereld zijn gekomen (dus eigenlijk voor-de-dood) en dan gaan ze vanzelf ook nadenken waar ze na de dood dan 'heengaan'.

Ik vind het veel interessanter om te weten in wat voor bouwwerk oid mijn atomen zaten voor ik ik was of zullen zitten als ik dood ben :)

Nadenken over de dood komt alleen voort uit het maar zeker weten van 1 ding: je gaat dood.

Maar mensen accepteren oneindigheid of niets niet :P Dus oneindig niets is al helemaal lastig :)

Toch is het zo... Geen hersenactiviteit meer dus ben je zelf niets meer... Klaar...

Geen zingeving... mensen kúnnen zich alles afvragen, en dus dóen ze het. En vervolgens kiezen ze een idee dat hun het beste aanspreekt en geloven dat.

Of ze kiezen niet :p

Nadenken over de dood is heel normaal vind ik.
Ik heb het afgelopen jaar 3 mensen verloren en ik ga binnenkort mn tante verliezen aan wederom kanker :(
Dan ga je ook wel nadenken over de dood, wat jij ervan vind enzo.
De dood is een afsluiting van je leven. Die afsluiting gaat tegenwoordig gepaard met een ernstige ziekte...
Een afscheid van iemand nemen is altijd heel moelijk...maar ik hoop dat ik het de komende tijd niet meer mee hoef te maken want ik word het een beetje beu...dan gaat die weer dood...dan die weer...En allemaal aan kanker en allemaal nog zooo jong... :(
Reast in Peace my loved ones!!

Mensen denken over zoveel na, dood is slecht een ander subject om over na te denken.
Dus wat je eigenlijk vraagt: Waar komt de behoefte vandaan om na te denken:

En waar de behoefte vandaan komt om na te denken, omdat we op die manier overleven.

K, EINDE DISCUSSIE. ANTWOORDE GEGEVEN SLUIT TOPIC MAAR