Zo ik wil zijn als, maar wie ik ben.
 

Vaak wil ik rood zijn, als houden-van
passievol, vurig, innig geliefd
als schoppen, slaan, schreeuwen
heftig, soms wilde ik dat ik het was.

Maar vaker dan vuurrood dan toch bordeaux
of donkerblauw-zwart, een vergeten hoekje
onzeker, diep zwijgend en altijd gevoelig
soms wilde ik dat ik wat lichter was.

En dan toch weer blauw-purple-roze
als langszwervende zonsondergang
kleurenspel van gedachten, diepzinnig gepeins
de zin tegenover onzin, geloof: wel-niet-wel-niet.

Iemand
of
(niets)

Oppervlakkig gekeken, dan slechts lichtdonkergrijs
terwijl diep-dieper borrelend en juichend-huilend
daar werd niemand iemand en iemand
bestaat slechts in de nacht van het onbekende.

In zijn kleur
(en)
In zijn liefde

Heel mooi.

Mooi geschreven, beetje jammer van de ingewikkelde structuur.. maakt het wat minder.

Mooi, een mooie tekst vind ik het!
Alleen jammer idd dat het wat lastig te lezen is.