muziek = meer dan n hobby
 

wie heeft dat ook?
dat muziek zowat alles voor je betekend?
ik dus wel...

Ik niet, bs als "zonder muziek zou ik dood zijn" is echt lame.

ik ben echt lame, zonder muziek zou ik dood gaan

Same here!

:**(
emo

:mad:

Zonder muziek zou ik erg verdrietig zijn.

Zonder muziek...mja dan maak ik er zelf ofzo :)

nou, niet alles maar wel een groot deel.
en, in tegenstelling tot sommige lamers hier, kan ik denk ik wel zonder muziek, het zou alleen heel erg saai en stil worden....

zo is het!

maar of een mens zonder muziek kan weet ik trouwens niet....
de mens maakt als zolang 'ie bestaat muziek....
de oude grieken hebben het muziek maken zelfs tot een wetenschap verheven.

nu ik erover nadenk, ik denk dat men krankzinnig zou worden zonder muziek.


(in deze reply geld: muziek in het breedste zin van het woord, dus van het ritmisch met de ene stok op het andere slaan tot het zo melodieus mogelijk piepjes achter elkaar zetten tot het oversturen van het geluid van een elec. gitaar en daar leuke riedeltjes mee maken.)

Muziek is gewoon een groot deel van m'n leven... Ik heb vanaf m'n 6e instrumenten bespeeld...
Het is een manier om mezelf te uiten als ik speel.

Ik denk wel dat ik een heel ander persoon zou zijn, als ik m'n hele leven zonder muziek had moeten beleven...

Het helpt me erbovenop als ik me rot voel, als ik blij ben kan ik in muziek m'n blijheid uiten...

En nu ga ik eten...

Het is mn hobby / werk, zou eerlijk gezegd niet zonder kunnen.

Klinkt cliché maar ik zou anders echt niet weten wat ik moet doen.

muziek is het enige waar ik rustig van word, en waar ik mezelf in kwijt kan, lama zeggen.
alles zou heel leeg zijn zonder muziek

Same here

*steekt vinger op*


kben ook lame

Dit was mijn bericht, alleen ik was te lui om 'm te posten.

Hoewel, ik weet niet 100% zeker of ik het zou kunnen vol houden. Als het nu weg zou vallen uit m'n leven dan zou dat erg moeilijk zijn, zo niet ondraaglijk.

Ben het met wouwser eens.

ik begin steeds meer voor mijn muziek te leven, idd...

Hmmm hier nog zo'n lame gast.

Quoting...quoting

Same here too

zonder muziek werkte ik nog in de fabriek....

Muziek is zeker een groot deel van mijn leven, maar mn hele leven? Daarvoor heb ik toch net iets teveel lol in andere dingen.
Ik zou er alleen niet vrolijker op worden zonder muziek.

ik ben alto

Zonder dood zou ik muziek gaan

zonder muziek zou ik in ieder geval veel depressiever zijn :D

Ik ben heel bescheiden en ingetogen en vertel nooit de waarheid probeer overal omheen te draaien. Muziek is voor mij de ideale gelegenheid om eens echt mezelf te zijn en alles eruit te gooien wat ik heb. Kijken wat ik met mn stem kan en mijn hele gevoel erin leggen. Een groot deel van mijn vrije tijd zit ik ook een beetje te zingen met van allerlei microfoons in mijn kamer. Ik zou me zonder muziek veel meer gaan vervelen en veel minder gevoel eruit kunnen gooien denk ik!!!

It´s a way of life, it´s what holds us together.
we´re a part of this, it will stay forever
It´s a way of life, it´s what holds us together.
We believe in this, it will stay forever.

-HARDCORE-

en als er geen muziek was zou ik al dood zijn :p

Mjah, jij als truie emokid hoort dat met muziek ook te zijn ;)

als er nooit muziek zou zijn geweest zou ik het denk ik ook niet zo echt kunnen missen

Tot mijn 10e(??) gaf ik niks om muziek. Toen kon ik dus zonder en nu vast ook wel. Ookal zou 't afkicken denk ik wel zwaar zijn. Van 6 uur erp dag naar 0. Ach ja..

Als ik doof was zou ik trouwens nog wel naar concerten/disco's gaan enzo. De bas dreunt dan genoeg om 't ritme te horen. Dus je kan dan nog 'gewoon' uit je dak gaan.

Maar waarom zou je hier over nadenken? Ik ben de komende 30 jaar nog echt niet doof.

Zonder muziek zet het stervensproces zich vrijwel meteen in werking. Zowel biologisch als psychisch (oeh, die gaat diep!) zal ik sterven. Ik zal het een en ander nader toelichten voor de onwetenden onder ons.

Wanneer mijn buis van Eustachius (zit in je oor, red.) geen trillingen meer kan doorgeven aan mijn hersenen (en dan trillingen waar ik erg van hou, of course, dus bijvoorbeeld Wrecking Yard van Switchblade Symphony, niet het geblèr van je moeder) raken mijn hersentjes (voor zover aanwezig, red.) dusdanig in de war dat ze ook vergeten signalen door te sturen, met als gevolg een grote opeenstapeling van signaaltjes die zich maar op blijven stapelen. En tja, zoals wij allen weten, op een gegeven moment is vol vol. Logisch is dan dat mijn hersenen 't allemaal niet meer aankunnen, waardoor de grijze massa heftig begint te trillen in mijn hersenpan. Dit neemt dermate erge vormen aan dat op een gegeven moment mijn oogballen d'r als het ware uitgebeukt worden; en da's 't begin van 't einde. Het wil echter zo zijn dat hersenen een vrij stevige massa vormt die dus niet maarzo door de oogkassen zich een weg naar buiten kan vormen, waardoor de trillingen alleen maar heftiger worden. Als een soort stuiterbal bounced het geheel zich door mijn hoofd, harder en harder (vergeet niet dat in dit stadium mijn oogballen al gelanceerd zijn, en waarschijnlijk niet al te charmant uitgesmeerd over mijn brilletje die door de klap 6 meter verderop ligt) net zo lang tot mijn hersenpan 't ook niet meer kan bolwerken. Nou ja, 't begint met een barstje, en voor je 't weet ligt heel de kamer onder 't bloed en stukken hersen (die door de gigantische kracht nu wel hun stevige massa verliezen en zich vrolijk verspreiden door de ruimte waarin ik me dan begeef). Zoals wij allen weten is een leven zonder hersenen bijzonder moeilijk technisch gezien (hoewel ik sommigen hier er van verdenk dat ze de technologie vooruit zijn gestreefd en het onmogelijke presteren) dus je zou me dan redelijk dood kunnen rekenen. Oh, 't hele proces duurt ongeveer een half uur.

Zo, weten jullie dat ook weer.

Ja, ik verveel me. En ja, ik weet 't, ik ben niet grappig.

Zelfkennis is een toffe eigenschap, Dobermann!

Als je nog nooit muziek gehoord hebt, weet je toch ook niet wat het inhoudt en waarom het zo belangrijk is? Blinden kunnen toch ook geen visuele voorstelling maken?

Muziek is voor mij slechts een hobby.

zonder mn kop zou ik een "bullet in the head" schieten
nee, ff serieus
hetzelfde, mn leven is al depri genoeg met muziek, zonder zou echt zo fucking klote zijn

zonder muziek zou ik iedereen gek maken. pas geleden was mn discman kapot, pfff.. :| als ik muziek luister ben ik minder neurotisch, maar zonder muziek ga ik irritante zenuwtrekjes krijgen.. en ik zou mn emoties niet meer goed kunnen uiten, het heeft me veel geholpen met allerlei dingen en het is een goede afleiding.

Door muziek kan ik nu wel m'n emoties kwijt!

Dat is geweldig Jim, en wat kost dat?

muziek is echt belangrijk voor me, kan er alles in kwijt...
tis voor mij ook heel belangrijk omdat ik zing en ik zou ook absouluut niet zonder zingen kunnen

ik heb het een tijdje geleden al gepost, maar nog maar een keer :


Waarom luister ik muziek? Omdat muziek een hogere vorm van communicatie is, het is een extreme vorm van kunst, die me aanspreekt, me aangrijpt me meeneemt en niet meer loslaat. het Pakt je frustratie, en leidt je de weg door een donker labyrinth vol vragen en antwoorden wat bestaan heet, het geeft geen directe antwoorden, maar zet je aan het denken, het begeleidt je, en laat je nooit meer los, als je dat wilt.

Situaties die je beleefd, komen vaak weer te boven als je de muziek hoort, en hoe vaak je het nummer hoort, je blijft het herinneren. Muziek heeft een kracht, een enorme kracht, het drijft je waar je maar heen wil, jij stuurt, hij gaat mee. En is dat niet het mooie, macht over jezelf hebben door middel van muziek (gedeeltelijk dan).

Elke onmacht, elk spoortje frustratie, elk klein puntje pijn, elke minuut dat je je verrot voelt, het heeft een medicijn, en dat medicijn heet muziek. Het zal niet altijd helpen, maar het probeert altijd, en je laat het zelf toe, hoe ver hij mag komen.


Daarom luister ik muziek.

Ja muziek is meer dan een hobby. Ik denk dat muziek (een) van de belangrijkste dingen is in mijn leven, maar om te zeggen dat ik doodga zonder muziek, nee. Moeilijk zal het wel zijn, maar ik zal er uiteindelijk wel aan wennen.

Heeft iemand van jullie weleens dat ie gek wordt van de muziek? Dat ie het gewoon even stil wil hebben?

Alleen als het kutmuziek is. Goede muziek wil ik altijd horen.

zonder muziek zou je niet beter weten en zou het je dus nix schelen...
Als ik over een paar jaar ofzo doof zou worden zou ik dat wel erg vinden, maar ik zou er niet aan doodgaan...ik probeer altijd overal het mooiste van te maken...

ik heb veel voor over om muziek te luisteren, ik fiets gerust terug naar huis als ik me discman vergeten ben voor in de trein kan echt niet zonder.

ik zou helemaal doordraaien zonder muziek... Er is altijd muziek bij me, behalve als ik slaap... Als ik het zelf niet maak, luister ik het wel en als er geen kans is om te luisteren ga ik zingen of fluiten of in mn hoofd een liedje schrijven... (als ik geen papier of pen heb of tijd)...
Muziek is dus absoluut meer dan een hobby, muziek is mn alles....

of zoals Sophie Allis Baxtor het zo mooi zegt:
'Music is my love you see, music gets the best of me'
'Without the beat I'm nothing, without a song in my heart'

tja, ik moet wel zeggen dat het een heel groot deel van mn leven uitmaakt...

het 1e wat ik doe als ik thuiskom is de radio aan. Ik speel ook klarinet, ongeveer 1 uur per dag en speel ook in een orkest...

ik zou het heel erg vinden als er geen muziek was.. :(

Het is bij mij zelfs zo erg dat ik hele liedjes droom. Ik droomde ooit over een band, die ik nog nooit had gezien, maar ze zaten op mijn kamer en ze zongen een liedje. Het klonk geweldig, en ik ben alles weer vergeten. Behalve 1 klein stukje tekst... '(?) still plays the drums...' Vaag he.
Misschien komt t ook omdat ik altijd m'n radio aan heb staan als ik ga slapen.

Sterker nog; zelfkennis is de basis tot geluk. De basis heb ik dus al. En nu?